Sinds
jaar en dag worden katten ingezet om de mensheid van muizen te verlossen, maar onze poes Grover
heeft dat niet goed begrepen. We hadden geen muizen maar Grover brengt ze
binnen en laat ze dan ontsnappen. Misschien vindt zij het prettiger om overdekt
te jagen, vooral als het slecht weer is. Dat heb je ook in Amerika. Dan laten
ze een panter of een ander ‘wild’ dier los in een omheind terrein en die kan je
dan, tegen betaling, ‘jagen’. Zoiets heeft Grover voor zichzelf geregeld. Onze
vorige kat joeg ook op muizen maar hij bracht ze nooit binnen. (Volgens Koen
bracht hij ze naar de dierenarts maar dat lijkt mij niet waarschijnlijk. Gezien
zijn omvang denk ik dat hij ze opat, als aanvulling op zijn karige dieet.) Zo
zitten er soms muizen onder het keukenblok,
onder de bank of boven op het gordijn. Als ik ze kan vangen laat ik ze
buiten vrij maar vaak loopt het slecht met ze af en heeft Grover ze eerder te
pakken. Net als bij drs.P: dan ligt er weer een muizenjuffrouw in het
trapportaal, die op onnatuurlijke manier is overleden.
Onlangs
dacht ik dat er een sigarenpeuk op de grond lag; was het een afgebeten muizenkop.
Bij dierenliefde krijg je ambivalente gevoelens. Dankzij je lieve poes, die
schattig kopjes geeft en al heel haar leven verliefd is op Mink, heerst er
terreur en angst onder het muizendom.
De
hond is wat betreft matiger. In zijn jeugd heeft hij weleens een slachting
aangericht onder Kralingsebosse zwerfkippen, en was een ziek konijn of een
onoplettende meerkoet de pineut maar zo bont als Grover heeft Mink het nooit
gemaakt. Nu hij tien jaar is, loopt hij eenden en ganzen ongeïnteresseerd
voorbij. Misschien dat de poes dat later ook krijgt. Dat zou een stuk rustiger
zijn.
Laaglander
Geen opmerkingen:
Een reactie posten