Rust in de tent.

Wat zijn we druk 11 september midden in de nacht

Wat zijn we druk.

Els en ik zijn afgelopen vrijdag naar Arnhem gegaan. We hadden een renault twingo gehuurd voor drie dagen en een logeeradres geregeld bij Hotel Gieling in Duiven. We hadden daar een eenvoudige goede kamer met ontbijt, en de eerste dag ook nog met een driegangen menu voor betrekkelijk weinig geld. We hebben veel gedaan. Hoofddoel was huizen kijken, en ook goed de omgeving van die huizen checken. Met checken bedoel ik hoe zit het met de bereikbaarheid en de afstand tot winkels, openbaar vervoer, huisartsenpraktijk, apotheek, is er een ziekenhuis in de buurt? kan Meisje in de directe nabijheid uitgelaten worden, hoe is het met de Vereniging van Eigenaren bij ieder huis? etcetera. We hebben op zaterdag 2 appartementen bezocht op de zevende en achtste verdieping en beiden bevielen. Veel licht, mooi uitzicht, goede VvE, enz. Als het had gekund, dan hadden we gelijk zaken gedaan. Maar ons eigen huis staat nog niet eens officieel in de verkoop.

Voor dat ons eigen huis in de verkoop kan moeten we eerst een verhuizer hebben gevonden. We willen nl. al een flink deel van onze inboedel opslaan. Toen de makelaar hier vorige week was constateerde hij dat ons huis weliswaar mooi, kleurrijk en geleefd was maar tevens dat het veel te vol staat. Hij had daar gelijk in. Ik had foto's gemaakt en als je naar de gemiddelde foto's van huizen die te koop staan kijkt dan is ons huis inderdaad wel erg vol. En we hebben zelf geen plek voor tijdelijke opslag, en willen wel veel spullen definitief de deur uit doen, maar niet alles. Kortom het gaat opslag worden en pas daarna kan ons huis officieel op de verkoop-site.

Vervolg Weekend in Arnhem: We hebben lekker gewandeld met Meisje. Volop leuke groene plekken om te wandelen. We zijn even naar Doesburg gereden, en wat een leuke oude plaats is dat. We hebben Rheden bezocht en daar lekker geluncht zaterdag. We zijn even op bezoek geweest bij onze schoone achterkleindochter, onze kleindochter en bij haar ouders. Was leuk. Ze keken er wel van op dat we zomaar plotsklaps voor de deur stonden, maar dat is juist het leuke van richting het Oosten verhuizen. We zijn op de terugweg ook nog via Woudenberg gereden voor een spontaan bezoek bij de oudste broer van Els en zijn vrouw en hebben daar een heerlijke lunch voorgeschoteld gekregen. En aan het einde van de middag kwamen we weer thuis aan. Allebei erg moe van alle indrukken, het gepraat, en de bezoeken. De zondag kwam er niet veel meer uit onze handen.

Gisteren moest na het ontbijt eerst het Renaultje terug naar de verhuurder. Ik tankte 14 liter benzine af terwijl we dik 360 km hadden gereden, en ik was behoorlijk verbaasd. Els liet Meisje uit, en daarna zijn we weer verder gegaan met ruimen, en beslissen wat wel en wat niet de moeite van het meenemen waard is. Er is alweer veel weg gegaan, maar we zijn nog lang niet klaar. Toch begint er iets van overzicht te komen. Zo'n verhuizing is wel heel erg goed om weer eens te weten wat je in huis hebt en waarom eigenlijk. Het zal mijn hobby niet worden, maar het ruimt wel lekker.

Toch merk ik dat ik ondanks de vermoeidheid erg licht slaap. Mijn hoofd zit erg vol en is druk bezig met alles wat komen gaat. Red ik het met mijn gezondheid? Kan ik stabiel blijven met al die spanning? Krijgen we de financiën rond zonder verder onze leefkosten te verhogen? Welke bedrijven nemen we in de hand? Zullen we kunnen wennen in de stad waar we elkaar hebben leren kennen? Is het de moeite waard om ons mooie appartement in te ruilen voor een oude flat in Arnhem? Heel veel vragen en nog maar weinig duidelijkheid. Logisch dat ik hier nu rond vieren een stukje aan het schrijven ben. Ik ga zometeen nog even terug. Vandaag komt er een verhuizer praten en kijken, en daarna woensdag en vrijdag nog een, zodat we met drie offertes een goede gedegen keuze kunnen maken. Daarvoor moet ik natuurlijk wel een beetje uitgeslapen zijn.

Goh, het is best lang geleden dat ik zo'n verslag schreef over waar we mee bezig zijn. Eigenlijk best wel leuk. Groetjes allemaal en alvast een fijne nieuwe dag toegewenst. Jeroen.

ff Dimmen

Gisteren kwam hij: De Makelaar.

We kenden het bureau door de vorige makelaar genaamd de Heer de Heer.

Zijn opvolger kwam en zag.

Vertelde zijn verhaal en ervaringen.

Noemde ons huis een geleefd bont geheel.

Rekende de som op die we eventueel kunnen vragen.

Kwam met een anekdote over een cliënt wiens huis zó vuil was dat hij het weigerde het te verkopen.

Wonderwel snapte de man dit en bij het volgende bezoek was alles pico bello.

We maakten afspraken.

Ik keek nogmaals eens goed rond en Roen dook op de telefoon voor de bankinfo.

Ik ken mijn lief een beetje en zag dat alles overweldigend was en we het overzicht hadden verloren.

We hadden een einddatum afgesproken om alles binnen 2 weken geregeld te hebben.

Na mijn ronde zag ik wat de makelaar bedoelde.

Alles is sjabie sjiek.

Ik stelde voor de haast wat te vertragen omdat wij ons voorbij liepen.

We hebben al een afspraak met iemand in Arnhem die zijn flat zelf verkoopt.

Dus gaan we dit weekend.

Kijken naar de flat en omgeving.

Informeren bij een verhuisbedrijf of we al een gedeelte van ons inboedel al kunnen opslaan.

Ons huis staat te vol.

We doen het rustiger aan en hebben nog genoeg te doen.

Soms

Dan heb ik last van heimwee.

Arnhem

Daar heb ik zo'n 20 jaar gewoond

Groot gegroeid, getrouwd, moeder geworden, gescheiden en mijn nieuwe liefde ontmoet.

Ik woon nu ook al weer 20 jaar hier in Schiedam

Voel me ook thuis

Heb zo mijn praatjes en plekjes

Maar toch bekruipt het me soms

Ook wanneer ik weer eens daar in Arnhem loop

Fantaseer om terug te gaan

Dichter bij mijn kinderen te wonen

Dan bekijk ik de foto's van park Sonsbeek waar ik heel veel tijd doorbracht.

Inderdaad, soms heb ik last

maar het gaat toch altijd weer voorbij.

Muntthee.

We zaten op het terras.

Op een vertrouwd stekkie.

Bij het oude postkantoor in Arnhem.

We hebben hier 20 jaar gewoond en zo af en toe hebben we last van heimwee.

Nostalgie is ons niet vreemd.

Namen een glas muntthee en dachten aan onze oude buurman

Toen we nog op kamers woonden.

Een Marokkaanse buurman die ons echte muntthee leerde maken

Een mooi cadeau vinden we.

Het openlucht museum te Arnhem.

Mijn schoondochter werkt hier.

Heeft het reuze naar haar zin.

Alles is nu anders en toch hetzelfde vertelde ze.

Een aantal jaar geleden waren we een weekend in Arnhem

Haalden oude herinneringen op.

Hier worden we begroet door 2 bewoners.

Ze wilden samen graag op de foto.

Dit is het resultaat.

We gaan morgen weg.

Zoonlief "Incognito"

We gaan morgen naar Arnhem

Hebben bijna alles ingepakt

We gaan hun nieuwe huis bezichtigen

Gaan dat mooi vinden want we kennen hun oude huis

Daar was het ook goed toeven

We hebben mooie spullen mee

Zoonlief gaat protesteren want strakte is zijn leus

Minimalisme, rust aan mijn hoofd.

Hij vertrouwt ons niet

Terecht

We gaan naar Arnhem waar ik 20 jaar heb gewoond

Lekker toeven in nostalgische dromen

Morgen staat hij bij het station op ons te wachten

Het gaat leuk worden

Want we gaan morgen weg.

Waterlelie

Dit vind ik een van de mooiste bloemen. Deze bloem wordt vaak gebruikt als symbool van de Indiase parabels en boeddhistische verhalen. De foto heb ik in Arnhem genomen in de Spijkerbuurt. Ze hebben daar een waanzinnig aantal grote tuinen zo tussen de huizen. Deze komt uit de watertuin. Op deze site vind je alle tuinen en ze zijn de moeite van het bekijken waard. http://www.spijkerkwartier.net/wegwijs/groen.htm

A Man

A man of beauty is a joy forever.

Vrij vertaald van een bekende oud Engelse schrijver.