Posts tonen met het label Communicatie. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Communicatie. Alle posts tonen

zondag 25 februari 2018

Beste Marcel Gelauff

Van Rembrandt
Jij hebt, als van hoofdredacteur van de NOS, in je wijsheid besloten dat blank voortaan wit heet. Hulde hiervoor, bravo! Het werd tijd. Ik ben dankbaar dat ik, na zesenzestig jaar niet langer een verachtelijke blanke ben, maar wit. Trouw en de Volkskrant zijn het ermee eens, dus dan moet het goed zijn.

Je hebt zwart en daartegenover staat wit. Niet dat vage blank. Logisch. Blank, dat associeer je toch met de huidskleur van de gemiddelde Belg, Brit of Hollandse kaaskop; roze, gelig, grauw. Wit daarentegen is compromisloos, er is maar één variant van, rein als sneeuw. Onbezoedeld. Gaaf. Noem maar op. Muhammad Ali zei het al: De witte ridder, het witte huis, de cowboy met de witte hoed op het witte paard. Wit is goed. Veel beter dan blank, duidelijker. Een helderder onderscheid. En een betere vertaling van het Engelse black and white. Zwart en wit. De Engelse taal is sowieso de toekomst want de inzichten over politieke correctheid komen tenslotte uit Amerika.
Als we wit duidelijk definiëren, dan is de rest van de mensheid automatisch zwart. Het gehate N-woord is gelukkig al in ongenade gevallen. Met instemming van in elk geval een gedeelte van hen die, ofwel zelf, of wier voorouders afkomstig zijn uit Afrika, zuidelijk van de Sahara. Mensen dus die vroeger - toen de witte mensen nog blank waren en niet beter wisten, in de duistere middeleeuwen dus (ik schroom het achterlijke woord te gebruiken) - negers werden genoemd. En natuurlijk de politiekcorrecte witte Gutmenschen.

Zij, de voorheen N-woorddragers, zijn samen met hun gehate naam eenvoudigweg afgeschaft.
Dus zullen de Papoea’s, de Hindoestanen, de Chinezen en al die andere onwitte mensen vast ook blij zijn dat ze hun discriminatoire benamingen kwijt zijn en dat ze voortaan zwart zijn. Dat is veel overzichtelijker. Voor iedereen het beste.
Of Turken en Marokkanen nu zwart of wit moeten heten, daar moet jij maar een uitspraak over doen. Jij hebt daar goeie, politiek zuivere ideeën over. Turken en Marokkanen wonen vaak in zwarte wijken, denk daar aan. Maar jij weet dat veel beter dan ik. En mensen met een zwarte en een witte ouder, die zijn zwart hè, want niet wit. Ik vertrouw op je wijsheid, laat mij niet in het duister tasten.

Nogmaals dank, dat ik, dank zij jou niet meer blank ben.


Je trouwe volgeling, Laaglander

dinsdag 22 augustus 2017

Ditjes en Datjes


Geen heel verhaal vandaag.
Losse fragmenten.
We zijn naar de longarts geweest vanwege ademhalingsproblemen.
Na een aantal onderzoeken is er niets gevonden
Alleen de achtergebleven schade na 22 jaar roken
We zijn blij en niet blij.
Waar komt die benauwdheid toch vandaan.
Zelf heb ik me voor een nieuwe cursus opgegeven
Een computercursus die ik van de gemeente cadeau heb gekregen omdat ik vrijwilliger ben.
Pezi heet het en het is een nieuwe presentatie techniek i.p.v. Powerpoint.
Wie weet kan ik dit bij mijn creatieve uitingen implementeren, om het sjiek te schrijven.

Tot morgen.

vrijdag 14 juli 2017

Tja.


Ik heb een heel oud mobieltje. Echt oud. Een Nokia 6600i. Daarmee kan ik werken. Ik heb wel een paar smart phones gekocht omdat ik mee wil met de vaart der volkeren. Dat was geen succes om het kort neer te schrijven. Dat heb ik nu eenmaal. Hoe meer ik met een apparaat kan doen hoe eerder ik verdwaal. Nu ga ik eindelijk mijn mobiel behoorlijk instellen. Op advies van Roen mijn Nokia gedownload. Verbindingssnoertje opgezocht en vastgezet. Hij vind het onprettig om met zijn grote vingers aan de kleine knopjes te werken. Friemelen dus. Maar de verbinding kwam niet tot stand. Ook zijn mijn vingers smaller. Dus leggen ik me er bij neer dat alles via het mobieltje gaat werken. Ik sta niet bekend voor mijn geduld naast dit alles en ik wil nog meer leren. Dit leg ik later wel uit.

donderdag 29 juni 2017

Kroeggesprek.


Waar kom je vandaan?
Uit Turkije.
Zó, na zo'n lange reis zit je hier, fris en monter?
Oh, ik kom uit Spijkenisse.
Ah.


vrijdag 20 januari 2017

Verzamelen.

We hebben een verkleind bestuur aangezien er vorig jaar 2 leden ermee zijn gestopt.
Dus, gaan we proberen of het zo gaat.
Er zijn een aantal taken die het bestuur officieel moet doen door andere leden overgenomen.
Zo ga ik met een ander lid het jaarlijkse uitje organiseren en ik ga het jaarverslag schrijven.
Hier heb ik al ervaring mee opgedaan toen ik in een ver verleden ook in het bestuur zat met Jeroen.
Dus ben ik begonnen met het verzamelen van alle notulen van het afgelopen jaar.
Dat is toch even aanbellen bij de diverse mensen omdat de mail bij een van de collega's ineens een eigen wil heeft gekregen.
Wordt vervolgd.


vrijdag 23 december 2016

Muziek.


Vertelt de anderen hoe mijn stemming is.
Vandaag ben ik wat weemoedig
Denk dan aan de vrienden waar ik een tijdje mee heb gelopen, gepraat en samen herinneringen heb gemaakt.
Soms groei je uit elkaar want het gemeenschappelijke is veranderd.
Langzamerhand zie we elkaar niet meer of krijg ik een verre groet.
Sommigen blijven ineens weg, zijn ze niet meer bereikbaar.
Dit zijn de moeilijkste en pijnlijkste afscheiden.
Dan bel ik soms en word ik afgeblaft of ze nemen de telefoon niet op.
Zo is onze Vlaardingse vriend onbereikbaar geworden.
Dan springen er allerlei vragen in me op
Heb ik wat verkeerds gezegd?
Was ik wat te kort door de bocht?
Of was er iets anders?
Het niet weten is het ergste,
Ik sta ook niet bekend als de meest tactische, maar er wordt dan gezegd, je bent wel lekker te begrijpen.
Ik voel me triest en in de steek gelaten en dan zet ik deze weemoedige muziek op
Pearls before Swine, is de naam van de groep.
Het nummer heet:  Song about a rose".

Pearls before swine


dinsdag 20 december 2016

Helaas.


Ik heb het gehoord
Een vogeltje zong dit in mijn oor
Dat een van de aardigste collega's ons heeft verlaten.
Hij was een winkelmedewerker en dit deed hij al lange tijd niet meer.
Ook was hij het food opperhoofd
Kocht alles wat lekker is in.
De laatste tijd had hij er niet zoveel meer schik in
Voelde zich niet gewaardeerd
Werd opzij geduwd
Ging, omdat hij een bescheiden man is, stilletjes de winkel uit.

Ik mis hem.

maandag 21 november 2016

Herinrichting.


Mijn pc is weer thuis. Althans, dat dacht ik. Zij moet weer helemaal worden ingericht. Peace of cake. Dat waren de gedachtegangen. Met mijn lief aan mij zij komt het helemaal goed. Niet dus. Mac fee eraf en AVG erop. De rest werd vervolgd. We deden alles wat we dachten dat goed was en sloten met tevredenheid de pc af. Helaas te vroeg gejubeld. De volgende dag na de opening, elk programma zei: opnieuw beginnen, hoe bedoelt u of wat bedoelt u. Wie bent u, ik ken u niet! AACH! Weer opnieuw beginnen en weer hetzelfde commentaar. Verder zoeken en aanvullen. Alles wat bij de vorige inrichting normaal was moet nu anders benaderd worden. We zijn er nu bijna dus kan ik nu dit stukje schrijven. Een pc is soms een raar ding met sabotage neigingen. 

dinsdag 8 november 2016

zondag 11 september 2016

De 4de,


Ik was van plan dit stukje te beginnen met: roddel en de achterklap.
Ons appartementencomplex bestaat uit 16 eenheden en op zijn minst dus uit 16 bewoners. Het is bekend dat wanneer er 3 mensen of meer samenkomen er geroddeld wordt, ten goede of ten kwade. Zo woont er een vrouw op de 7de etage met wie het al jaren heel slecht gaat. Ze is in een continu gevecht met zichzelf met zo af en toe een tijdje rust in haar hoofd. Dan gaat ze met haar geliefde viervoeter naar buiten en zie ik haar genieten, tenminste, zo lijkt het. Anders zet ze geen stap naar buiten en de vervuiling slaat dan weer toe en de hond word in de achterkamer uit gelaten.
Maar donderdagmiddag zag Jeroen dat ze in een ambulance werd geplaatst en dit was het laatste wat we van haar zagen. We hoorden van een van de mede bewoners dat hij tot 1ste contactpersoon is benoemd en samen met zijn lief houden ze alles in de gaten. Het hondje word opgevangen door een vertrouwd persoon en de chirurg vertelde dat ze heel veel bloedstolsels in haar lichaam gevonden hebben. Ze werd geopereerd, eerst in het ene ziekenhuis waar bleek dat er daar niet genoeg kennis was en ze werd weer vervoerd naar een ander, gespecialiseerd ziekenhuis waar ze helaas stierf.

Dit is alweer het 4de afscheid van een mede flatgenoot sinds we hier wonen.

dinsdag 31 mei 2016

Specsavers.


Een aantal weken geleden liepen we verheugd naar deze zaak.
Onze gezondheidsverzekering gunt ons om de 3 jaar een nieuwe bril of anders gezegd er staat dan een bedrag vast dat we hiervoor kunnen gebruiken.
De laatste tijd worden we doodgegooid met reclames van dit uitstekend bedrijf.
2 Brillen voor de prijs van één.
We werden leuk geholpen door de verkopers maar toen kwamen we bij de rekenmeesters en die vond onze verwachtingen wat aan de optimistische kant.
We hadden 2 brillen uitgezocht in 2 verschillende prijzen en oei, oei oei. Lastig.
Als we hiermee verder wilde gaan was de kwaliteit van de glazen niet je van het.
Dus werd het een bril.
Dat is niet erg maar toch voelden wij ons bekocht.
Zo bleek dat ze zelf niet meer de glazen monteren.
Dat wordt nu ergens in Oost Europa gedaan vanwege de prijs.
Dit houdt ook in dat ook al zijn de glazen actueel deze niet meer kunnen worden overgezet naar een nieuw montuur.
Of heb je ergens anders in het buitenland een te gek montuur gekocht dan kunnen er geen nieuwe glazen worden ingezet.
Bij het uitzoeken bleek dat hun assortiment niet wat je noemt erg groot is laat staan als je een wat groter hoofd hebt dan de gemiddelde mens je niets kan vinden.
Ook bleven ze maar zeuren of onze ogen toch maar opnieuw gemeten kon worden. Lastig want je ogen zijn aan een sterkte gewend en wijk je daar vanaf dan zijn de oude brillen waardeloos.
Bij het halen van mijn nieuwe bril nam ik de oude mee die ik ook daar had gekocht maar de poot was los geraakt en moest geworden hersteld.
Deden ze niet.
Na mijn gemopper hierover stelde de verkoopster toch voor van;  Dan koop je toch een nieuwe bril?
Dat deed voor mij de deur dicht.
We gaan er niet meer heen.




dinsdag 26 januari 2016

Communicatie.


Na dagen gereutel aan onze communicatie lukt het eindelijk!
Mijn lief, de scheet had office 2016 aangeschaft en wilde die met me delen.
Dat ging niet zoals hij wilde.
Hij haalde alles uit de hoge hoed alleen de hoed van mijn pc was nóg hoger.
Dagenlang werkte hij en weende bitter  toen dit alles niet lukte
Uit pure wanhoop stelde hij aan mij voor dat de pc in de fabrieksinstellingen zou worden hersteld.
Ik stemde natuurlijk in want het geworstel was omdat hij mij een groot plezier wilde doen.
Als dat geen liefde is dan weet ik het niet.
Nu heb ik weer een tamelijk maagdelijke pc want de begininstellingen zijn door Jeroen erbij gedaan.
Was ik slimmer dan hij?
Natuurlijk niet!
Ik was mijn mobieltje kwijt en zelf wanneer Jeroen hem belde hoorden we niets.
Kwijt dus, zo dachten we en blokkeerde alles.
Jeroen had daarna een goed gesprek met Ben, bestelde een nieuwe SIM kaart met het oude nummer en dank zij mijn Vlaardingse vriend heb ik een oude Apple mobiel gekregen om deze tot 1 juni te gebruiken, dan neem ik een nieuw abonnement.
Daarna vonden we mijn toestel en het geluid bleek op stilte gezet te zijn.
Zucht.


zaterdag 23 januari 2016

Mooi plaatje.


Mijn lief is hard aan het werk met de diverse manieren om de wereld te bereiken qua internet, tv en geluiden met elkaar te vinden. Zoals gebruik is de praktijk lastiger dan in theorie. Ik laat het gebeuren, dat vindt hij het prettigst maar ook mijn woordprogramma is onder revisie en dus schrijf ik rechtstreeks via mijn blog.  Ook dit gaat voorbij en gaat alles bijna weer als vanouds.
Wordt vervolgd.

dinsdag 12 januari 2016

Luctor et emergo.


Wapenleus van Zeeland.
Oftewel; ‘Ik worstel en kom boven’.
Ik kan het niet laten om hier aan te denken terwijl mijn lief aan het worstelen is.
Hij worstelt om de communicatie tussen t.v. en soundbox met alle apparatuur die we hebben en alle abonnementen te laten communiceren.
We hebben een blue ray/dvd/cd speler.
Ook pc en tv en boxen
De boxen vormen het probleem.
Wanneer we contact hebben met het een dan vertikt het ander om mee te doen.
Dus stopt Jeroen allerlei draden door elkaar.
Wanneer ik het een doe dan doet het ander het niet en omgekeerd.
Talloze mogelijkheden en verschillende kabels zijn er van hdmi tot glasvezel en ouderwetser.
Uren is hij hier mee bezig en ook een aantal dagen lang.
Ik bewonder zijn geduld en hij is vandaag een stukje verder gekomen want;
De dvd blue ray is nu aangesloten op de soundbar.
Nu alleen de rest nog.

Gelukkig hebben we geen haast.