Hilversum 3

Ook dit stuk is al een jaar of vier oud, maar desalniettemin leuk.

Onze kattenetage in ons nieuwe huis komt er op voor, de Willibrorduskerk, de Wilbeeckschool, Meester Vos, en Meester van Hest, Mijn eerste Heilige Communie, Mijn overbuurvriendje, kortom er komen wederom veel herinneringen bovendrijven. Geniet mee.

Nov7 by familyhotrose

We zijn beide lekker thuis inclusief Knul en Z Beest op de nieuwe gestreepte troon van Rose, Jesse op haar kussen daarvoor en Wijfie op haar favoriete slaapplaats op het kattenplafond(foto kattenflat). Zowel Rose als ik achter de computer. Beide met een grote mok verkeerde koffie. Ik ben net wakker na mijn dagelijkse "schoonheids" slaapje. Bij het wakker worden vanmiddag zag het er heel anders uit dan om half acht. Nu staat er een lekker zonnetje en zien we voor zover de bomen nog blad hebben de meest prachtige herfstkleuren. Drie molens draaien op een Oostenwind en dat maakt het binnen erg aangenaam. We hebben de kachel aan.
Ik zat te denken aan een nieuw blogje over Hilversum. We hebben nu Sportpark, de EXPO hal, de draversbaan, de soestdijkerstraatweg en de van Riebeeckweg gehad waar het ouderlijk huis stond, en zelfs een blik gezien van de st Willibrorduskerk in de sneeuw. Ik vertelde al heel vreemd te hebben opgekeken over het feit dat dit gebouw al in november 1995 voor het laatst gebruikt is en helemaal foetsie is. Al vanaf het moment in 1966 dat we in H'sum kwamen wonen ging ik zoals toen nog de gewoonte was min of meer automatisch mee, en werd al heel snel ingeschreven als toortsdrager, een soort van voorfase op het misdienaar zijn. Mijn grote broer was acoliet en ik vond het nog hartstikke leuk ook. Heel veel vriendjes als Vincent en René waren dat ook en zodoende waren we er vrijwel alle hoogmissen bij. Ik heb nog herinneringen aan vriendjes die tijdens de mis flauwvielen omdat het langdurig op de knieën zitten soms wel heel erg lang duurde. Ik geloof verder dat we op sommige momenten wel met 12 toortsdragers waren. Een drukte van belang op het natuurstenen altaar wat veel later nog eens deels van een groot kleed is voorzien door het geknoop van veel moeders en ook ik heb daar deel aan gehad. Wat een werk. Ik heb heel veel van de draadjes voor die kleden op maat gemaakt voordat ze in geknoopt konden worden. Mijn moeder had de smaak te pakken en zo hebben we daarna nog menig kleed geknoopt. Bij mijn French Sister liggen er geloof ik nog een paar in de huiskamer. Als je een tijd toortsdrager was geweest kwam daarna het grote moment na mijn eerste Heilige communie dat je ook misdienaar mocht worden. Toen werd het helemaal druk want 's morgens was er vaak om 07.00 een ochtendmis, nog voor school en ontbijt en 's avonds was er vaak ook nog een lof(mis). Zo heb ik naar mijn gevoel een hele carriëre achter de rug in die tien H'sumse jaren. Ik ben nog acoliet, een grote misdienaar geweest ook. Die leerden kleine misdienaartjes en toortsdragers hoe het moest. Ooit ben ik onderweg naar de st. Willibrord samen met René geschept door een auto, en kwam ik bij in het RKZ. Ik had een hersenschudding en naar later bleek een schedelbasisfractuur. Dat laatste bleek nadat ze me al lang naar huis hadden gestuurd. Ik weet niet meer hoe lang ik in het ziekenhuis gelegen heb, maar kreeg wel veel zelfbouwhuisjes voor bij de trein e.d. Men vertelde me ook dat ik vanaf het ongeluk in zo'n mooie ouderwetse gele americaanse ambulance had gelegen, zo een caddilac (begrafenishorse reed 1 op 2km) als ik later ook nog eens kort zou hebben tijdens mijn Meerberg tijd. Ik baalde ervan dat ik daar niks van kon herinneren want dat was toch wel reuze interessant. We zijn we die plas bloed die op straat lag en de overgebleven rommel van de schade die ik kennenlijk met mijn hoofd aan een auto had toegebracht nog een tijd tegengekomen. Mijn vriendje met wie ik onderweg was had helemaal niks dan de schrik. Alleen wat littekens herinneren me eraan als anderen daarnaar vragen. Genoeg hierover. Ik heb me nog rot gezocht naar foto's van de buitenkant van de Wilbeeckschool waarop ik 6 jaar lagere school gevolgd heb maar heb die nergens gevonden. Ondanks dat we in de eerste jaren van die net gebouwde school nog een prijsvraag hadden om deze naam voor de school te kiezen. Een combinatie van de van Riebeeckweg en de st. Willibrorduskerk. Ook op de pagina van oude scholen in Hilversum is deze school niet terug te vinden. Alleen op een klassefoto is een deel van de school te zien. Het was de 6e klas o.l.v. meester Vos, met wiens dochter ik ook in de klas zat er waar mijn ouders nog tot hun dood vriendschap mee hebben gehad. Dat leverde wat dubbele gevoelens op, zo hoorde ik bij een reünie jaren later, maar dat is geen onderwerp voor mijn blog.
Voor de rest was er een leuke speelplek vlak bij ons huis waar later een verzorgingshuis gebouwd is. Er was het winkelcentrum met Galesloot waar we veel boodschappen deden en de Oosterengweg waar ik veel gespeeld heb bij vriend Vincent. Plaatjes heb ik daar niet van. Wel heeft mijn French Sister in onze wijk nog een tijd op schoo
l gezeten om onderwijzeres te worden. De oude Kweekschool, daar heb ik ook nog een plaatje van gevonden. Voor vandaag is het weer genoeg. Over het Postkantoor, Loosdrecht, mijn middelbare scholen, theater Gooiland, de studio's, de omroepen en de verkennerij komen nog 1 of twee stukjes. Wat dat uitje aan Mammoet al niet aan herinneringen omhoog heeft gebracht. Gegroet en tot later.

MAANDAG de 16de JUNI 2014

Z oftewel Ziggy en Wijfie daarnaast op hun eigen etage.

Ik heb zojuist twee CIZ aanvragen de deur uitgedaan. Een voor dagstructuur, dat heet in CIZ taal begeleiding in Groep. Ik zit hier alleen. Leni, mijn voorgangster is er alleen deze week nog op dinsdag en vrijdag. Ze heeft me gelukkig al veel kunnen leren. Ik ben erg blij niet helemaal het wiel zelf te hoeven uitvinden. Er zijn een heleboel weetjes, en ik krijg steeds meer zelfvertrouwen. Er worden in die formulieren veel herhalingen gevraags en dat is een kwestie van veelvuldig knippen en plakken. Maar er moet info komen van veel verschillende plaatsen. Ik begin er een beetje handigheid in te krijgen. TOP. Overigens ook handig als ik thuis met Blogjes over bussen en/of auto's bezig ben.
Raar eigenlijk. Dan vragen ze zoveel gegevens en als je dan een indicatie krijgt dan is het maximaal 2 kantjes met tekst waar zelfs hoogopgeleiden nauwelijks iets zinnigs uit kunnen halen.
Maar ALA, het is niet anders.

Verder had ik zojuist Els even aan de lijn. Ze is gelukkig weer thuis. Ze loopt ieder uur 10 minuten rond, en zit, leest en computert. Ze is blij thuis te zijn. Ze heeft nog wel flink pijn aan de interne lidtekens, maar dat is logisch gezien de versheid. Het is wel maf dat sinds gisterenavond 08.00u Jesse uit huis is. Zij verblijft tot vrijdagmiddag half een, als Koningin Jesse aan boord van het schip van vrienden. Toch is het raar zo'n lege grote mand/bed van haar in de woonkamer. De katten genieten er wel van. Als ze niet boven zijn liggen ze nu heerlijk op Jesses plek.

Ik heb laaglander vanmorgen ook al gezien. Die heeft een ochtenddienst op mijn oude afdeling. Ik heb ook regelmatig nog even een babbel met wat oud patiënten die mij zien zitten, en dat maakt de plek waar ik nu werk wel tot een erg leuk plekje. Ik kan me afzonderen als het nodig is, maar zit daardoor toch naar mijn gevoel minder eenzaam. Dat is ook wel een groot verschil, met of mijn eigen afdeling of Activiteitencentrum waar ik daarna heb gewerkt.

Zo mijn korte pauze zit erop, en ik ga weer verder, mooi weer even nuttig van de tijd gebruik gemaakt.

Tot later, gegroet en een fijne dag allemaal.  Jeroen.

Mijn tweede dag deze week zit er op.

Mijn hoofd loopt over. Het was een leuke dag. Ik begon

Kattenplafond met de 2 wegen naar boven, de boom manier met
de  plankjes, of de snelweg met de vloerbedekking.  Bovenop zit
Knul, onze heilige Birmaan.

vanmorgen al voor achten en toen bleek Lenie er al te zijn vanaf kwart over zevenen.

Els en ik waren ook al vroeg op vanmorgen want we moesten van de Irado onze bank om  07.00u buiten zetten. We wilden ‘m al twee weken kwijt, maar konden pas vandaag een afspraak maken om ‘m op te laten halen. We hadden hulp. Goran was er stipt op 07.00u. Hij had gisterenavond nog gebeld dat hij de afspraak niet vergeten had en had twintig wekkers gezet. Hij vertelde dat ’t vannacht 02.00u was geworden en desondanks zag hij er wakker uit. Ik had al gereedschap klaargelegd want de kattentrap naar hun plafond moest deels verwijderd worden wegens de grote van de bank. Ik was blij dat we hulp hadden want het was een kolos van bijna twee kuub. Eenmaal buiten hebben wij beiden de bekleding er af gesneden en die krijgt weer een nieuw doel. Het geeft me toch een ruimte in de huiskamer. Ons huis lijkt stukken groter.

Direct daarna ben ik naar het werk gegaan, en bij thuiskomst was de bank al weggehaald. Prettig. Op het werk begonnen we met de post, en heb ik eens goed bestudeerd hoe het postvak van mijn voorganger er uit ziet. Dat is een hele goed opgeruimde boel, en toen we vervolgens aan regelwerk en telefoontjes begonnen zag ik ook het nut daarvan. Hele eerder gevoerde conversaties inclusief mailadressen en historie komen te voorschijn en daar zal ik in de toekomst ook veel aan hebben.

Om half 10 hadden we overleg met het team op afd. ouderen en dat kan je maar beter voor bereiden middels bekijken van de dagstaat en gelijk even zien wat de stand van zaken is middels afspraken die we vorige week dinsdag gemaakt hadden. En nu is het 13.00u geweest en voor mij ook echt genoeg. Soms word je geleefd door telefoontjes. Je moet tegelijkertijd zeer geduldig zijn als de antwoordmachine je verteld dat iedere medewerker bezet is, en dan kun je ‘m niet zomaar neerleggen want anders kom je weer achteraan in de rij.

Ik ga me voor de rest van de dag een beetje ontspannen. Els bleek net voor mij thuisgekomen te zijn, die had ook veel gedaan. Er was voor een dikke € 190,- dierenvoer binnengekomen. Dat hebben we ondertussen een plek gegeven. Ook de huiskamer is een beetje heringericht en lekker ruimtelijk geworden. Verder heeft Jesse haar grote ronde gehad, Els is bij de gehoorboer geweest i.v.m. haar hoortoestellen, en is boodschappen wezen doen. Kortom allebei op apegapen. Maar tegelijkertijd tevreden moe.

Ik ga zo eerst minstens een uurtje slapen. Meer nieuws heb ik ook niet.

Gegroet

Jeroen