Uitzicht van ons huis.

We wonen in het hoogste huis van de wijk.

Kijken v.a. 5 hoog naar:

Rotterdam Centrum

Schiedam de Gorzen

Schiedam Nieuwland.

Volgen de vogels, wolken en wind.

Telkens een ander uitzicht.

Zo, af en toe, ligt er een toestel op de bank te wachten

Op spectaculaire uitzichten

Die snel verwateren.

Zo heb ik mijn archief volgeladen

Verdeeld over de externe harde schijf

Chaotisch, zo ben ik nu eenmaal.

Zie hier; een winters uitzicht. 

Instant fotograaf

15 februari 2015 bleek dat onze geliefde Zuiderling uit het verre Limburg een geheim heeft dat ze nooit heeft gedeeld. Zij deed het voorkomen dat ze niet kan fotograferen. Dus daagde ik haar uit. Pakte een spiegelreflex camera ging naar het balkon en lokte haar om bij mij te komen. Gaf haar dit toestel in de hand en een korte handleiding hoe dit toestel te bedienen. Warempel, ze is ietsjes kleiner dan ik, pakte ze een stoel om op te staan en schoot zo uit haar losse pols een aantal fraaie foto’s. Het was eerst even zoeken maar hier boven zie je het beste resultaat en ik vind die niet slecht. Ze kan het, ze is een geboren fotograaf en misschien, héél misschien is ze aangestoken door het virus. Maar ik denk toch van niet. We zien wel.  

Oases of the Seas.

Zo, toch onverwachts kwam zij langs varen op een goed tijdstip. De Oases of the seas. Het grootste cruise schip van de wereld. Ik zette Roen gelijk aan het werk, hetgeen hij graag deed. Hij greep een fototoestel en knipte erop los. Wanneer je er opeenvolgede reeksen maak dan maak Google+ er een filmpje van. Ziehier het resultaat. 

Zonder titel

Een foto is bevroren tijd.

Een ditjes en datjes dag.

Toch 2D

Maandagmiddag. Roen zit naast me een programma te installeren en straks ben ik aan de beurt. Maandag. Roen heeft op deze dag een afspraak met de fysiotherapeut. Die knaait zijn spieren los en dit is dus essentieel om aan het werk te blijven. Hij gaat dan met Jesse en dan neem ik de tijd om het huis schoon te zuigen omdat Jesse vaak over haar rooie gaat wanneer zij erbij is. Dat’s lastig om te werken. Wanneer Roen en Jesse er weer zijn is alles min of meer in orde. Vandaag heeft hij maar 1 dag vrij en dat betekent verplicht lummelen. Niets nuttigs macht uit zijn handen komen, op zijn hoogst een bakkie voor me inschenken. We zitten nu achter onze pc en werpen zo af en toe een blik naar buiten en  kijken hoe het dak tegenover ons waterdicht wordt gemaakt terwijl het begint te sneeuwen. Ik verwerk ook de foto’s uit Blijdorp R’dam en gun me de tijd om goed naar de foto’s van de grote aaseters. Ik had ze toen te pakken terwijl ze hun eten aan het verorberen waren en soms dan met hun vleugels wijd gespreid. Wat is dat mooi, hun verenpak en hoe ze zo over elkaar heen vallen. Nu zitten we achter een bakkie en luisteren naar de radio en doen het een en ander op onze pc. That’s all Folks, zei eens een bekend figuur van de Looney Tunes fabriek.  

Bewolking

Ons Uitzicht

Op dit ogenblik ligt mijn fototoestel klaar op de bank. De luchten zijn nu soms zo spannend en de momenten van opnamen erg kort. Dan breken de wolken en krijgt de zon even de tijd om ze te doorboren met haar stralen. Dan pak ik mijn toestel, ren naar het balkon en kijk door mijn telelens naar waar de actie is. Zijn de stralen links dan zie ik Nieuwland, rechtsvoor dan zie ik de molens, het stadskantoor en 2 kerken de Sint Jan, en voorheen katholieke kerk die de protestanten hebben gejat en de Sint Liduïna, die een basiliek kerk geworden na de sloop van de Frankelandkerk in de 70ger jaren. Kijk ik naar rechts dan zie ik weer een molen, de Nolet molen, de grootste en hoogste molen van de wereld, de Euromast, de glasfabriek waar we vroeger op keken, en verder rechts dan de wijk de Gorzen en de kerk in Amsterdamse stijl, het Heilig Hartkerk. Verder zien we in de in de achtergrond de cruise schepen die de Maas bevaren. We hebben genoeg te zien. En met oud en nieuw nemen we een glas goede whisky, pakken een lekkere stoel en kijken genietend naar buiten. Meer dan 1 uur hebben we dan een vuurwerk show. Deze foto heb ik dus in de herfst genomen en met het verwerken hiervan heftig aan de filterknoppen gezeten. Ik maak het gewoon spannender dan in het echt. Daar zijn genoeg foto’s van gemaakt en beter dan ik kan. Ik maak mijn eigen realiteit, zoals we allemaal doen.

Dit uitzicht beneemt ons de adem

We wonen in dit appartement nu zo’n 3 ½ jaar naar volle tevredenheid, zoals dat wordt gezegd. Mijn lief werd voor die tijd gediagnostiseerd met een spierziekte met een mooie Latijnse naam en ons oude huis voldeed opeens niet meer. We hadden 3 trappen omdat het een anderhalve etage woning was en wanneer we sliepen moesten we 2 trappen dalen om naar de wc te gaan en dus daarna ook weer 2 stijgen. We zetten ons huis te koop want het was te duur om alles aangepast te laten maken. Daarna gingen we op ons gemak zitten. Door de crisis die toen al was begonnen stelden we op een lange wachttijd in. Tot onze verbazing was het binnen 4 maanden verkocht!! De kopers werden verliefd op ons huis met alles derop en derin tot zelfs ons bed aantoe wilden ze kopen.Toen hadden we een luxe probleem om een nieuw huis te vinden. Dit zou het 2^de huis zijn dat we wilden kopen en dus namen we weer een makelaar in handen die ons door dit proces zou begeleiden. Hij keek naar het technische deel en wij of we het mooi vonden en of we het konden betalen. Ook hadden wij onze eigen “Deep  Throat” die in diverse bestuursfunctie's zat o.a. bij woningbouw toezicht. We werden gelijk verliefd op dit appartement, al was het alleen zichtbaar op Funda. Maar de prijs. Tja, die was te hoog. Totdat Funda ons vertelde dat ze met de prijs waren gezakt tot aanvaardbaar niveau. We riepen onze makelaar, gingen er heen en werden verliefd op het uitzicht. Het is het hoogste punt van deze wijk. Wat zien we? De skyline of Rotterdam, de 7 molens van Schiedam, de parken in de omgeving. Ach! Zo mooi! We droegen de makelaar op om met zijn zoetgevooisde lippekes de prijs nog meer te drukken. Door zijn ervaringen op dit gebied kreeg hij er nog € 6000,- af. VERKOCHT riepen we toen. Natuurlijk kwamen er nog frustraties. Niet voor niets noemen ze het verkopen en kopen van een huis een van de traumatische ervaringen in je leven. De banken hebben de troef in handen. De kopers van ons oude huis hadden hun conflict en wij met die van ons. Wat heeft die bankmedewerker zich de blaren op zijn tong gepraat voor een goede deal. Nu, wonen we dus 3 ½ jaar hier en genieten nog steeds van ons uitzicht en vieren dit elk jaar elk jaar met oud en nieuw waarin de sky line vol is met vuurwerk en wij strooien dan onze eigen raketjes en bommetjes.