Alles verandert en blijft hetzelfde.

Niets is minder waar

Soms denken we dit alles

Maar kijkend naar deze vakantiefoto van het uitzicht

uit de tuin van French Sister

Jaren geleden genomen

We zijn er jaren niet geweest

Dit is hoe ik me alles herinner

Alleen via de telefoontjes tussen broer en zus hoor ik de veranderingen doorgesproken worden.

De groei van het aantal huizen

Door de slordige landmetingen van haar ex geruzie met de buurman.

Tot aan de rechtbank toe.

De beveiliging van haar huis up te daten

Vroeger kende iedereen elkaar en de sociale controle was groot

Dat is en blijft voorbij.

Snel

Wat gaan die dagen toch zo snel.
We hebben onze verplichtingen en onverwachte afspraken.
Zo staan we op en ff later maken we ons klaar om te gaan slapen.
Schijnt een teken te zijn van het ouder worden.
Ik kan me hier iets bij voorstellen.
In mijn kindertijd duurde sommige dagen soms wel een heel jaar.

Krentenbollen.

Hele verhalen kan ik schrijven over dit nederige broodje.

Jeroen is er verzot op.

Krentenbollen met dik roomboter en suiker belegd.

Dan denkt hij weemoedig aan vroeger

Zo, met zijn ouders naar Frankrijk.

Naar zijn zus en de autoreizen.

Dan namen zij deze lekkernij mee, zo vertelde hij me, met weemoedige ogen.

Dus smeerde hij deze met voorpret wanneer we ons gereed maakten zuidwaarts te gaan.

Alleen ik heb zo mijn eigen smaak.

Krentenbollen met roomboter. marmiet en kaas en daarop fijngesneden lente-ui.

Tja.

Vroeger was de weg erheen veel langer.

Héh?

Ja, want er waarom vele speldbochten in de bergen naar het zuiden.

Deze zijn bijna allemaal rechter gemaakt en de rotondes rezen de pan uit.

We waren dus veel sneller op de plek van onze bestemming en de krentenbollen waren nog niet op.

De kids van zijn zus waren besmet met 't krentenbol virus en als een stelletje gieren doken zij op die bollen en spogen deze met een walgelijke blik uit hun ogen weer uit.

Een pijnlijke les dat iedereen zo zijn eigen smaak heeft.

Franse vakantie juni 2005.

Onderweg naar French Sister

Zoekend naar een hotelletje.

Had toen nog lang haar, waar anderen nog steeds naar terug verlangen.

Vrouwen en lang haar maakt romantische gevoelens los.

Zo lijkt het.

Frankrijk

Terug in de tijd.
Weet niet meer in welk jaar.
OP vakantie bij French Sister.
Er was een beeldenexpositie in een Franse tuin in Zuid Frankrijk in 2004.
De kunstenaar is Toutain geboren in Toulouse 1948. 
Hoe weet ik dit nog allemaal.
Ik heb de brochure bewaard en de foto komt uit ons archief. 

Sarcofagen.

Dat zijn die vreemde granieten kisten/dozen.

Ze lagen naast een kerk ergens in Frankrijk.

Voor het geval dit vreemd lijkt,

in Frankrijk worden de graven zelden in de grond bijgezet

Deze is te hard en stenig.

Ze huizen de doden in kleine huisjes en worden ze in granieten kisten of sarcofagen gelegd.

Ik dacht eerst iets voor de armen want graniet wordt overal in Frankrijk gevonden.

Nu denk ik van niet.

Arbeidsloon is toch wel erg hoog.

Maar gezien door mijn ogen vind ik dit alles bevreemdend en weet ik niet of deze traditie wordt voortgezet.

Vakantiekiekje

Een aantal jaar geleden zwierven mijn lief en ik door Frankrijk.

De aanleiding allereerst was French Sister

Na een aantal dagen bij haar begon het dan te kietelen

Pakten we de auto en zette de reis in grote lijnen neer.

Deze keer wilde we binnendoor

We reden waar er B, C en D wegen waren en trokken noordwaards.

Zo af en toe gaf Jeroen me de kaart want Tom Tom bestond nog niet.

Aangezien mijn richtingsgevoel en kaartoverzicht totaal anders is dan die van mijn lief

Zo kwamen we op plekken waarvan we van het bestaan niet wisten.

Zo kwamen we bij dit kasteel en hebben hier gepicknickt.

Ik maakte hier een groot aantal foto's want dit soort behuizing vinden we niet om de hoek.

Prachtig kasteel, vinden jullie niet? 

2004-05-25 Frans Baskenland

Hier waren we toen.
In dit rustieke treintje.
We gingen toen naar La Rhune, volgens mijn lief.
Het is hier zo mooi.
Hier kun je er alles over lezen en bekijken.

http://france.fr/nl/tips/toeristische-treinen-aquitaine-kleine-treinen-van-artouste-rhune

Zoeken in ons fotoarchief.

We zitten nu min of meer in rustiger vaarwater

Behalve bij mijn lief.

Diagnoses komen en gaan.

Medicijnveranderingen en dat zijn geen vitaminetabletjes.

Veranderende bijwerkingen.

Dus doen we het voor de rest rustig aan en spit ik weer in ons fotoarchief.

Hier zijn we in Frankrijk en French Sister liet  ons haar omgeving zien.

Deze foto is genomen in een klein plaatsje genaamd La Romain.

Het is een groot thema dorp en die is “De Kat”.

Overal kattenbeeldjes en levende katjes.

Wij als kattenliefhebbers genoten hiervan.

Dit is een van de toen gevangen kat.

Vakantie in Frankrijk

Zo herinner ik me het uitzicht uit het huis van French sister.

Dat onbelemmerde uitzicht.

Jeroen vertelde me waar ik dan naar keek.

Daar woont die en die en daar ligt dat,

Het was een piepklein dorpje met een enorme zeer oude kerk

De begraafplaats waarop de  graven halverwege in de grond en daarop de ‘huisjes’ lagen.

Deze foto is genomen na het maaien en binden van het gras.

Het tijdstip was tegen de avond want dan heb je van die mooie schaduwen.

Helaas, die tijd is voorbij.

Er zijn nu heel veel huizen bijgebouwd en dus meer buren.

Doordat haar oud geliefde nogal slordig was met het opmeten van de grond leeft ze in onmin met de buurman die van ruzie maken houdt.

Wij denken dat we niet meer naar haar gaan want er is nog zoveel meer wereld die we willen gaan verkennen.

Daarom is deze foto me erg dierbaar, dit stukje verdwenen Frankrijk