maandag 14 juli 2014

Het Weekend is weer voorbij


Snel voorbijgaande tijd

Het Weekend is weer voorbij.
Wat ging dat snel. Zaterdagmorgen bonkte mijn hoofd, kon ik niet slikken en vond ik koffie ontzettend smerig. Dit hield het weekend stevig aan en is zeker nog niet weg, maar de grootste heftigheid ervan wel. Zodoende dat ik vanmorgen na een goede doch snufferige en proestende nacht besloot toch maar te gaan werken. Ik heb nog wel adem tekort, maar dat heb ik eigenlijk altijd.
We hebben er toch een goed weekend van gemaakt, Els en ik, we laten ons daarin niet zo gauw meer tegenhouden door kleine hobbels. We zijn zelfs nog even wezen kijken bij de Cultuurborrel in het Julianapark, maar waren daar na een uurtje alweer weg omdat er een ontzettend ongeïnspireerd autistisch herrie veroorzakend bandje stond. We waren wel nieuwsgierig naar wat er nog ging komen, maar het was er zo sfeerloos deze keer dat we naar huis gegaan zijn.
Gisterenmorgen om half zeven vond ik de woorden om een probleem waar ik afgelopen vrijdag tegenaan gelopen was bespreekbaar te maken. Ik ga hier niet proberen om het uit te leggen, want dat gaat niet lukken. Het gaat echter om iets wat me niet uitgelegd was en wat ik daardoor ook niet geheel volgens de regels heb kunnen doen. Inmiddels weet ik wel hoe het te moeten doen en moet de afgelopen 3 weken dus maar als gebeurd beschouwen. Veranderen met terugwerkende kracht gaat toch niet. Ik heb er vanmorgen ook gelijk met mijn direct leidinggevende over kunnen spreken en nu zit er dus niets meer dwars. Behalve mijn volle kop dan.
Ik heb vanmorgen ook voldoende te zien en te doen. Voor, achter en naast me gebeurd veel, er worden te lage hekwerken vervangen door veiligere in verband met suïcidegevaar, aan de brandmeldcentrale gebeurd van alles en nog wat, en zijn slijpers, lassers en boorders bezig en daar tussen in poog ik mij te concentreren op wat mij te doen staat.
Ik ga daar maar snel weer mee verder.

Geen opmerkingen: