Hilversum 7

   

Een dag vrij vandaag. Na een heel drukke vijfde werkdag gisteren hadden we een heerlijk einde van de dag met een nieuwe soort thee. Die nieuwe gewoonte om de dag met thee af te sluiten bevalt beter dan gedacht. Onze oude gewoontes waren aan vervanging toe en deze is veel gezonder en we komen ook nog aanpraten toe, maar stoppen daar eerder mee en zijn dus als om 07.00u de wekker gaat een stuk beter uitgerust dan voorheen. Daarna Jesse en de katten uitgebreid begroeten, pillen uitzetten, computer opstarten, post nakijken, tanden poetsen, scheren, douchen en ontbijten. Vervolgens vanmorgen samen met Jesse Rose weggebracht naar de fysiotherapie en tegelijk boodschappen gedaan. Vandaag bij een supermarkt die vandaag voor het laatst zijn deuren opende waardoor onverwacht voordelig ingekocht. Thuisgekomen wat post doorgenomen en om 13.00u gaan slapen tot 14.45u. Door nieuwe medicatie heb ik vooral 's middags ontzettend last van koude voeten. In de bijsluiter van die Propranolol staat dat ook helder vermeld. Ook dat het na verloop van tijd(niet hoeveel tijd) over gaat. Na een kleine drie weken zit ik daar nu nog steeds op te wachten. Vandaag is het extra erg. Ik ben nu al zeker drie uur bezig weer warme voeten te krijgen en dat is buitengewoon onprettig durf ik te zeggen. Bij het tweede wakker worden heb ik koffie verkeerd gezet en Rose maakte een lekkere krentenbol met kaas. Vervolgens vroeg ze me om even naar het net door haar geschreven Jaarverslag voor de Wereldwinkel over 2010 na te kijken. Het is haar eerste keer, dus is het erg nieuw en spannend voor haar om te doen. Ik durf te zeggen dat wat ik tot nu toe gelezen heb er goed uit ziet. Anders dan ik zou doen, maar dat wil zeker niet zeggen slechter. Ik wilde dit helemaal niet doen op mijn enige vrije dag, maar als het uitkomt maakt Rose ook wel eens gebruik van mijn slechte begrenzing vaardigheden. Nu is het dan toch zover dat ik ga beginnen aan mijn laatste stuk over Hilversum. De eerst foto is van mijn deelname aan de avondvierdaagse. In een walgelijk wit broekje loop ik mee. De prachtige ford Taunus en Volkswagen zijn meer de moeite waard. Ik begin letterlijk in mijn jeugd. Een foto van mijzelf en mijn moeder bij de originele PIPO wagen die zoals je zult zien ingepakt gewoon buiten stond en dat kon ook nog in die tijd. Ik denk dat het 1966/67/68??. Die serie werd opgenomen in de bossen rond Lage Vuursche, bij Baarn waar we ook zo vaak pannekoeken(oude schrijfstijl) gingen eten, waar mijn ouders en ons gezin vrijwel ieder weekend gingen wandelen. 
Een prachtig gebied. Ook onze Koningin had vlak daarbij een kasteeltje waar ze vaak verbleef, en binnenkort als ze de troon door geeft na een stevige verbouwing weer wil gaan wonen. Vaak hebben we daar ook een beetje aan Marechaussee pesten gedaan. Zij die daar de bewaking van Kasteel Drakestein http://www.kasteleninutrecht.eu/Drakestein.htm verzorgden mochten niet bewegen of reageren en dat was heel leuk. De weg naar Lage Vuursche liep door de prachtigste bossen en langs een mooi golf terrein, waar ik ooit Danny Kaye(geboren 18-01-1913) die hier was o.a. voor Unicef en ………….. ooit nog eens in levende lijve gezien heb. We woonden ook vlak bij paleis Soestdijk, en waren eerst met mijn ouders en later met de scouting met Koninginnedag vaak daar te vinden. Zo heb ik ook nog cadeautjes, worsten, gebak, bloemen e.d. voor Koningin Juliana aangenomen met een hele groep verkennertjes in uniform. In dezelfde tijd voor diezelfde scouting deed ik ooit ook nog eens een heitje voor een karweitje bij Mieke Telkamp die vlak bij mij om de hoek woonde (die van Waar heen Waar naar toe-menig crematie en begrafenis)Terug denkende kan ik het me nauwelijks nog voorstellen. Wat een andere tijden. In die tijd kwam ook Veronica aan land na de tijd dat ze als Piraten zender op de Norderney rondvoeren en illegaal waren. Ik denk dat ik duizenden stickers heb bezorgd in Hilversum. Op een oude bandrecorder, die later nog menigmaal is mee verhuisd, maar hier in Schiedam uiteindelijk toch niet reanimeerbaar meer bleek en bij het ONS belandde, namen mijn vriendjes en ik ook regelmatig zelf ingesproken programma's op. Een leuke tijd waarbij ik heel veel de studio's bezocht. Met Piet Reumer als hoofdpiet ben ik ook regelmatig mini piet geweest op TV en mocht met Sinterklaas ook vaak op huisbezoek bij de studio medewerkers. Een Sinterklaas die bij ieder huisbezoek de nodige borreltjes voorgeschoteld kreeg en het niet lang vol hield. Toch wel toffe herinneringen komen er ook nu weer boven drijven. De zwart wit foto van die oude garage is trouwens de garage waar mijn vader later zijn allereerste nieuwe auto zou kopen. Een prachtige witte Mazda 1800.

Een van de eerste echte mooie Japanse auto´s waar ik ook zelf nog in gereden heb. Vervolgens na de AVRO nu ook de KRO studio. Het logo van de Norderney, het oude Veronica schip.
 




 Het openlucht zwembad Craailo(De plek waar nu Utopia word opgenomen) op weg naar Bussum waar ik veel ben wezen zwemmen en waar ik later bij de dierenambulance ging werken daar vlakbij. Bij het Asiel. Dan het toenmalige RK Lyceum, later Alberdinck Thijm college wat nu de Internatinal School Hilversum heet, waar mijn French Sister op de MMS, mijn broer op de HBS en later ik op de MAVO zat, op diverse locaties. Een foto van de Savornin Lohmann school waarop ik zat nadat mijn ouwelui me van die vorige school afhaalden heb ik nergens kunnen vinden. Dat was nabij Kerkelanden. Een rot eind fietsen. Je zat bijna in Loosdrecht en moest bergop Dan gaan we verder bij halte sportpark, een paar honderd meter van ons huis vandaan. Het is wat jaren voor mijn tijd daar, maar zowel de oude trein als de auto´s geven zo´n mooi beeld van hoe ik nog wel gezien heb dat ik het niet kan laten. Ook station Hilversum is er nu niet meer, maar heb ik nog wel gezien.De volgorde gaat nu weer moeilijk doen, zoals gewoonlijk wanneer een stuk de neiging heeft te lang te worden. Ik eindig met een oude ansichtkaart van de Vitus en Hotel Gooiland. Ik ga nu weer verder met het heden. ´t was een leuke aangename duik in mijn verleden. Punt.

About these ads

Hilversum 6

Jan15 by familyhotrose

Na gelukkig nu een goede nacht en een drukke ochtend zit ik nu uit te puffen aan tafel. De ronde met Jesse zit er op. We zijn samen Rose naar de Wereldwinkel gaan brengen waar zij nu een dienst draait met Gerda. Ik hab daar na wat boodschappen een kop koffie gedronken. Daarna de post uitgezocht het een en ander opgeruimd, gewassen, de was in de droger gestopt en nu met een kop thee een start gemaakt aan onverwacht toch een vervolg stuk op Hilversum 5. De onderwerpen had ik daarin al opgeschreven en het uitzoekwerk ook, dus met een beetje mazzel gaat het snel.
Ik ga beginnen met Bermtoerisme.
Dit is iets waar we ons nu nauwelijks nog iets bij voor kunnen stellen, maar in tegenstelling tot nu waar er meer dan 8 miljoen auto's in Nederland op de weg zitten is er een tijd geweest waar de auto nog een compleet nieuw fenomeen was en om daar goed van te genieten gingen veel mensen in hun schame vrije tijd met een picknick mand langs de weg staan om van dat nieuwe fenomeen te genieten. Vervolgens gaan we naar Anna's Hoeve.
Een plek waar een grote ouderwetse speeltuin was en waar we ook zo nu en dan heengingen voor heerlijke Pannekoeken, zoals je het toen nog schrijven mocht. Zelf vond ik vooral het reuzenrad en vooral de botsaauto's het meest tot de verbeelding spreken. Ook ben ik daarnaast op een meertje nog wel eens wezen schaatsen, voor zover je dat zo kon noemen, want een held op die onderschroefbare schaatsen was ik bepaald niet. Kijk vooral ook naar die prachtige autobus bij de laatste foto van Anna's Hoeve.
Vervolgens gaan we naar Heideheuvel, vroeger een herstellingsoord en in de tijd dat wij in Hilversum woonden werd het omgebouwd tot astma centrum. Een vriendje van school nam me eens mee daar naar toe en wat ik daar erg interessant vond was dat er overal aansluitpunten waren in de muren waar je een slang aan vast kon koppelen waarmee je de stof kon weg zuigen zonder stofzuiger. Heel modern voor die tijd.  Voor alle duidelijkheid. Dit gebouw was het oude herstellingsoord, niet het Astmacentrum. Daar kon ik geen enkele foto van vinden.
Van daaruit gaan we verder naar Grand Hotel en Theater Gooiland. De laatste tijd nog wel eens op TV bij talentenshows. We gingen hier nog wel eens naar toe voor een uitvoering van bijvoorbeeld Ivo de Wijs van school uit en dus voor pianorecitals. Zo zat ik er dus zelf ook ooit op het podium achter de Piano voor een uitvoering quatre main,
met iemand wiens naam ik me niet eens meer kan herinneren. Ik vond het vreselijk. In navolging van mijn French Sister kreeg ik pianoles in het kader van een brede opvoeding, maar het was verplicht en ik moest dagelijks uren oefenen, en aangezien ik er geen lol in had werd het helemaal niets, ondanks zes jaar les. Toen mijn zus in 1974 trouwde en vlak daarna naar Zuid Frankrijk vertrok emigreerde de piano mee, en daar was ik ontzettend blij mee. Daar kwam nog bij dat ik een overbuurjongen had die alles wat hij hoorde zonder oefenen na spelen kon. Oh wat was dat frustrerend. Het theater ligt overigens achter.
Daar vlakbij was ook het zwembad aan de Kapelstraat waar ik al mijn zwemdiploma's behaald heb. Als ik het goed heb is dat bad gebouwd speciaal voor de Olympische spelen. Het is inmiddels al lang gesloopt omdat het niet meer voldeed aan de huidige eisen. Vervolgens gaan we richting Loosdrecht. Op weg naar Loosdrecht komen we langs ziekenhuis Zonnestraal, ooit gebouwd als sanatorium. Ik heb daar ook nog eens vakantiewerk gedaan en ernstig mijn rechter pols beschadigd. Doordat de pezen doorgesneden waren nadat ik door een ruit was geschoten bij het openmaken van een vastgeroest raam had ik langdurig revalidatie nodig en heb ik zelfs met veel moeite links leren schrijven en dat was knap lastig omdat ik rechtshandig ben. Inmiddels ben ik dat al lang weer verleerd.
Vervolgens een plaatje van BM's in Loosdrecht. Ik mocht soms mee met mijn oudere broers die ooit op de zeeverkennerij zeilen hadden geleerd voordat we in Hilversum kwamen wonen. Dat zeilen op de Loosdrechtse plassen was fantastisch. Later kocht ik samen met een vriend in Venray ook nog eens een zeilboot, een vrijbuiter. Dat werd geen succes. Nadat hij fantastisch opgekapt was bleek hij lek en veel te zwaar om achter mijn lichte renault 4 uit het water te trekken. Daar ging mijn eerste moeizaam bij elkaar gespaarde auto'tje. We hebben 'm nog wel verkocht. De foto hier is de enige herinnering. Volgens mij is dit de broer van vriend Rien uit Oostrum zeilend met de "vrijbuiter". Mooi was ie wel.
Nu beginnen we op te schieten met de door mij verzamelde foto's. Al ik heb net nog een foto gevonden
waar ik met de gehele verzamelde Paulusgroep voor het oude Honk sta. Hier komt ie:
en nog maar een uit die tijd , al heb ik twijfel bij wat er op de foto bij die geknoopte toren is geschreven. Volgens mij kom ik eerder op een meter of 14. Maar 44 m stond natuurlijk wel stoer, maar reeël is dat niet als je de lengtes van de in de foto aanwezigen bij elkaar optelt.Dan nog een foto van mijn kampdoop. Ik doe 'm maar wat klein, want wat voor een ontgroening was dit nu weer? De laatste foto is overigens de overdekte keuken annex tafel.   Daarvoor het Appel.
En nog een mooi bouwwerk van hout en touw bij de ingang van het zomerkamp. Wat een rare, nu wat militaristische, ook verplichte opvoedkundige bedoening om een sterke jongen van te worden was dat.
Nu wil deze site geen nieuwe foto's meer accepteren dus er komt later nog een slot stuk achteraan met foto's van wat oude studio's, van mijzelf op de Pipo wagen, bij Lage Vuursche, de garage waar later de eerste nieuwe wagen van mijn vader vandaan kwam, de Mazda 1800 in 1972 en het Alberdinck Thijm College, waar ook mijn broer en mijn French Sister nog opgezeten hebben.
Voor nu moet ik het hierbij laten. Gegroet

Hilversum 5

  

Vandaag schrijf ik denk ik tenminste voorlopig het laatste stuk over mijn tijd in Hilversum. Door het uitje met de Wereldwinkelmedewerk(st)ers nu al weer een paar maanden geleden aan Mammoet, voormalig van Seumeren belandde ik in een periode dat ik in de geschiedenis van mijn 10 jaren in Hilversum dook. Ik merk wel dat het verslavend is en dat je van het een in het ander terecht komt. Namen van schoolgenoten kwamen boven drijven. Herinneringen aan statiegeld flessen inzamelen onder de tribunes bij de Draversbaan achter ons huis. Mijn eerste sigaretje in de gangen onder de flats vlak bij het overdekte winkelcentrum waar ook Galesloot zat, de supermarkt waar mijn moeder en ik de meeste boodschappen haalden, waar ook een Jamin zat waar alles nog los verkrijgbaar was en ik enorme hoeveelheden gebroken chocoladebiscuitjes en bazooka kaugom verorberd heb. Zo in de geschiedenis duikende kom je er ook achter dat er enorm veel veranderd is in de ondertussen dik 38 jaar dat ik er al weg ben. We vertrokken toen naar Venray. Een totaal andere stad waar men een taal sprak die geen Duits was maar ook zeker geen Nederlands en waar men gewoontes had die ik niet uit Hilversum kende. Het voelde eerst echt alsof we geëmigreerd waren.
Ik kan lang niet alles terugvinden waar ik naar zocht.
Zo zat ik naar foto's te zoeken van mijn periode bij de scoutinggroep st. Paulus aan het Achterom achter de st. Vituskerk, maar ten eerste blijkt het Achterom er niet meer te zijn en nu veranderd te zijn naar Schapenkamp, een compleet nieuwe wijk. Zoiets is lastig zoeken.
Het hoofkwartier blijkt op 12 september 1992 door brand verwoest te zijn. Nu blijkt de st. Paulusgroep er nog wel te zijn, maar via de web beheerder kwam ik erachter dat er bijna geen foto's zijn uit die tijd.  Ik zelf heb er nog wel wat, die zijn weer voor een volgende duik in het verleden. Via via kwam ik terecht in diverse geschiedenis sites als Oud Hilversum, waar ik ook maar (gratis) lid van geworden ben, want anders mag je geen foto's zien of opslaan. Zo loop je tegen allerlei onverwachtse problemen op. Bij zo'n site kan je bijvoorbeeld wel een fotoboek maken, maar downloaden ho maar. Voor sommige foto's bijvoorbeeld het sorteergedeelte van het oude Postkantoor waar ikzelf vanaf mijn veertiende gesorteerd heb en vandaar uit ook op zaterdagen en vakanties bezorgd heb in Hilversum. De foto die ik gevonden heb kon ik wel afdrukken, en vervolgens inscannen, maar een andere manier om hem te kunnen verwerken was er niet.
Zo was gisterenavond Els naar school en voor dat ik het wist was het kwart voor tien en ging de telefoon met de mededeling dat ze alweer in de Metro zat. Ik had zodoende uren achtereen achter de computer naar oude foto's zitten kijken en was zodoende nog geen millimeter verder gekomen met dit stukje. Alles bij elkaar ben ik er al weken mee bezig. Wat wel leuk is dat die reportages flink bezocht worden op web-log. Ik snap er geen biet van maar er zijn van die dagen dat er meer dan 500 pagina's gelezen worden.
Zo was er op 3 december een brand in Hilversum naast het oude Postkantoor waar ik met mijn broers naar toe geroepen werd door mijn Pa die toen de directeur van de Post was, en daarbij moest ook de vrijwillige brandweer van de PTT uitrukken om het dak nat te houden en overslag te voorkomen. Ik kan me de hitte nog herinneren. Vanuit de kamer van Pa hadden we het beste zicht op de kerk die volledig uitbrandde. Deze zwart wit foto's geven nog steeds een goede indruk van deze giga brand, waar ik als 11 jarig jochie behoorlijk van onder de indruk was.  Vanaf dat moment mocht ik ook mee naar de oefeningen van de vrijwillige brandweer en misschien was dit wel de voorbode van heel veel jaren BHV tot mijn ziekte daar een onverwachts einde aan maakte. Ik vond die oefeningen altijd verbluffend interessant en deed het met veel plezier.
Er zijn inmiddels wel veel meer foto's gevonden dan ik in een blog stoppen kan, dus misschien komt er toch nog wel een Hilversum 6, maar ik ga nu eerst maar eens met de foto's beginnen. Zo kwam ik er een tegen uit 1968 waar het zo ongelooflijk druk is op de kerkbrink met zulke mooie ondertussen allemaal al lang tot schroot verwerkte antieke voertuigen tegen dat ik het niet laten kan die een plekje te geven.
Het is nu geen misschien meer, want ik heb nog zoveel foto's dat ik er voor nu mee ga stoppen. Onderwerpen voor Hilversum 6 zijn berm toerisme bij net aangelegde snelweg, st. Annas Hoeve, Heideheuvel herstellingsoord en astmacentrum, Zonnestraal, Hotel theater Gooiland waar ik trillend en al voor het eerst quatre main op het podium zat achter de piano, na al die lessen van mw. van 't Hof waar ik zo'n hekel aan had en diverse scholen, de studio's, het zwembad op de Kapelstraat waar ik zwemmen geleerd heb en nog veel meer. Voor nu vind ik het welletjes. Het grote zoekwerk is gedaan en de reportage is leuk geworden, al zeg ik het zelf. Gegroet.