Elastiekje.

Ik deel mijn huis al zo'n 46 jaar met een aantal katten.

De populatie verandert door de tijd heen.

Zo af en toe verlaat er eentje ons huis.

Dat is het nadeel van huisdieren.

Ze brengen Gezelligheid en Warmte.

Soms leven ze tussen oorlog en vrede met elkaar.

Vooral Knul spant de kroon.

Hij is in een vreemde huishouding geboren

In een flat met aan de ene kant Main Coons en aan de andere kant Heilige Birmanen.

Er liepen daar dus ongecastreerde katten rond dus stinken dat het daar deed!

Kan goed opschieten met mensen maar niet met katten.

Hij volgt me dus overal waar ik heen ga.

Naar de slaapkamer, naar de wc en naar de andere kamer.

Overal waar ik ga of sta wil Knul met me mee en het lijkt dus dat we samen verbonden zijn met een elastiekje.

Soms is dat knap vermoeiend.

Ontmoetingen.

Vandaag is het lekker rustig. Ik amuseer me dus met ontmoetingsfilmpjes. Veel plezier.

https://youtu.be/_uTJJEk4w0U

Spiegelbeeld.

Ik kijk soms in de spiegel.

Wat of wie zie ik

Wit en zwart gekleurd

Meer wit dan zwart

Ik geef het toe

Toch

Dan denk ik

Wie is dat toch die mooie poes.

Mijn naam is Wijffie. 

We blijven leren.

Zbeest en Wijffie op het kattenplafond.

Dat is maar goed ook. Meisje is zó anders. Geen schrokop, dominantje. Is wennen voor ons allemaal. Zo is ze geen katten gewend en gaat er met een sprong achterna. Katten die helemaal in de stress schieten en vluchten op het kattenplafond. Eerst probeerde we het met een gesloten deur voor Meisje maar wel open voor de katten. De deur werd gebarricadeerd en leverde dus niet de rust op die we beogen. Dus is het nu open deur politiek. Ze moet alleen in de bench zodra ze achter de katten gaat. Dit is al veel rustiger. Bij aankomst werd er gewaarschuwd dat we niet op zindelijkheid hoefde te rekenen. Gelukkig, viel het kwartje op de volgende morgen. Dus dat is geen probleem. We reizen met het ov, ook dus met de metro. Eerst keken we alles op het metrostation, ging goed. Bij het perron terwijl de metro’s langs komen. Ook geen probleem. Kennisgemaakt met de dierenarts en de assistente. We dachten eerst dat meisje mager was. Dus niet. Ze heeft te weinig bewogen en haar spiermassa is niet wat je noemt je van het. Jeroen gaat zich hier over buigen want hij is sneller dan ik op zijn scootmobiel. Dit komt dus allemaal goed. 

Ik ben.

Op zachte voetjes

Zacht gesnor

Kan mezelf nestelen op een postzegel

Geef mijn knechtje kippenvel wanneer ik me langs haar benen streel

Ik kan ver springen

Landen op een lucifertje

Zoek warmte en liefde op een schoot

Wens geaaid te worden wanneer ik dit wil

Soms, heel soms gaat het anders

http://www.huffingtonpost.com/2014/02/28/cat-jumping-fails_n_4874798.html

Kijk en huiver

33 Jaar en één dag

Roen samen met neef Bas

Toen begon mijn leven opnieuw.

Had een kamer gehuurd

Werd welkom geheten door mijn buurman Ferry K.

Ging op de thee

bij een jongeman die ik gisteren had ontmoet

Zette hem gelijk aan het werk en gaf als beloning

Een straf kopje koffie.

Daar praat hij  na jaren nog steeds over.

We praatten veel en deelden veel

Ik dacht ik blijf nog en tijdje

Het was een schandaal

Die vrouw; 10 jaar ouder, gescheiden, 2 kinderen en een kat!

Schandelijk was ik en blijf ik.  Dat is leuk

Dat kopje thee duurde 33 jaar en 1 dag.

Samen gaan we verder en wie weet wordt het?

Spelende kat

Een tijd geleden ontving ik via de mail dit leuke filmpje. Een kat die niet speelde met een bal, veertje, levend vogeltje of muis. Deze speelt op de piano en het klinkt helemaal niet slecht.

Gewoon een mooi portret

KNUL

Soms maak ik een mooie foto gewoon per toeval. Hier is knul met tegenlicht genomen. Het heeft wat dromerigs.

Knul

Nu introduceer ik “Knul” onze Heilige Birmaan. Hij is de jongste van het stel en komt uit de dezelfde flat als Loekie, onze vloervlinder. Het was een raar adres en daardoor zijn de katten die daarvandaan komen ook een beetje raar. Moet je nagaan. Een slaapkamer hielden ze de Maine Coones en de andere de Heilige Birmanen. Alles gebeurde daar dus en daar waren ook de ongecastreerde katers. Stinken dat het deed. Ik ben weliswaar gek op katten maar daar! Nooit van z’n leven. Loekie had een autistische inslag. Zij hechtte moeilijk. Knul daarentegen kan het goed met ons vinden. Mensengek dus. Alleen andere katten. Dat is een ander verhaal. Onze katten zullen dit beamen als ze konden lezen. Hij woont dus nu bijna 5 jaar bij ons en vrienden zijn ze nooit geworden. Ze tolereren elkaar. Hij hangt dus aan ons en wij zijn dikke vriendjes. We helpen hem soms met het groomen want die lange haren zijn soms een crime. Van hem leer ik om wanneer het kan lekker te relaxen en te genieten van het nu is. Dat is heel wat waard.    

Wijffie

WIJFFIE

Onze grootste poes. Geboren 22-5-2003. We haalden haar uit het asiel in Rotterdam. Wat waren we toch behoorlijk boos omdat bleek dat we tegelijkertijd lid moesten worden van de dierenbescherming als we haar mee wilden nemen naar huis. Knarsetandend betaalden we die rekening maar zeiden die na een jaar weer op. Waarom we daar intrapten? We werden verliefd op een kleine wit poes met wat grote vlekken en een plakkerig neusje. Wat was ze klein!! Ze paste 3maal in onze handpalmen. Nu is ze echter uitgegroeid tot een tank. Wanneer ze heen en weer dendert over de glazen kattenetage klappen de glazen platen op en neer. Ze is een niks nie bang nie schip geworden.  Dat schijnt het Zuid Afrikans voor onderwaterschip te zijn. In het begin keken we geschrokken naar boven maar het glas houdt het. Ze is ook een medeopvoedster geworden van Jesse onze Griekse staander tijdens haar pubertijdsjaren. Ze liet haar alle hoeken van de kamer zien en was zo geduldig dat ze dit regelmatig wilde herhalen. Jesse heeft heilig ontzag voor haar. Wanneer ze aandacht wil hebben als we aan de tafel zitten dan tikt ze met haar poot op je arm en het maakt haar niets uit wie daar zit. Je ziet de mensen smelten van vertedering wanneer ze dit gebaar maakt. Zo hebben katten hun eigen gevoel van humor.

Ziggy

ZIGGY (BABE) Z (beest)

Geboren 30-03-2001. We woonden toen nog op de Rotterdamsedijk toen ze als kitten binnenliep. Ziggy werd ze genoemd. Haar naam is ondertussen veranderd in Z beest of kortom Z. Ze is klein maar praatjes voor twee en weet haar pootje op tafel te slaan. Ze gaat gewoon haar eigen gang. Bij bezoek is ze de eerste die naar hun eigen bovenetage gaat en de laatste die kennismaakt met de mensen. Ze zit graag op schoot alleen voordat ze gaat liggen het dwangmatig gedrag van stampen en ronddraaien en  met haar nageltjes op en neer gaat voordat ze gaat liggen. Het is een prachtige, heerlijke kat die wanneer Jeroen ’s avonds werkt me gezelschap houdt en haar portie aandacht eist. Dan heet ze Ziggy Babe