Helaas geen
romantische afspraak met mijn lief. Ik ga naar het Maasstad ziekenhuis. Ik heb
een afspraak met de anesthesist. Ik krijg mijn BAHA. Eerder dan ze hadden
voorspeld. Ik dacht het word 3 maanden wachten. Door de vakantie periode is het
vervroegd. Er wordt een schroefje in mijn hoofd geboord. Als alles goed gaat en
goed geneest ga ik weer bijna horen zoals vroeger. Ook heb ik vernomen dat ik
een uniek mens ben. In het verleden had ik een brughoektumor en het verwijderen
hiervan werd ik 100% doof aan mijn linker oor. Door de tijd heen zijn die
zenuwen weer aan elkaar gegroeid en hoor ik weer. Niet 100%, maar toch. En dit
is zeldzaam, heel zeldzaam. Ook krijg ik een meetkastje om eventueel te kijken
of ik slaapapnoe heb of gewoonweg snurk. Het snurken is voor mij geen probleem,
Roen heeft er wel last van. Zo af en toe loopt hij met wallen onder zijn ogen. Dus
ga ik er wat aan doen. Vandaar die afspraken. Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten