Zonder titel

De regenboog tussen de wolken mag groot zijn
maar de kleine vlinder tussen de struiken is groter.

Uit "Vuurvliegen' van Tagore

Zonder titel.

De vis in het water is stil,
het dier op de aarde maakt gerucht,
de vogel in de lucht zingt.
Maar de Mens heeft in zich de stilte
van de zee, het gerucht van de aarde
en de muziek van de lucht.

Uit "Zwervende Vogels" van Tagore.

Nesten

Ets van Riet Wullems.

In de schaduwrijke diepte van het leven

hangen eenzame nesten

van herinneringen

die terugdeinzen voor woorden.

Uit Vuurvliegen, geschreven door Tagore

Gouden plak dressuur

Het is schokkend geconfronteerd te worden met het leed dat verslaving heet. Wanneer een dealer zijn macht over de verslaafde misbruikt en je ziet hoezeer diens autonomie is verdwenen en de regie geheel bij de antisociale dealer ligt.

Schaapachtig, als schapen naar de slachtbank, willoos en als was in de wrede klauwen van de dealer. Het gehele leven, in al zijn facetten wordt aangepast aan de verslaving. Gezin, sociale contacten, inkomen, gezondheid, alles wordt opgeofferd aan de verslaving.

Dit bleek weer eens toen onze sportverslaafde, of liever gezegd succes- en medailleverslaafde olympiërs zich lieten koeioneren en piepelen door die pratende kut, de dealer in olympische tickets, Maurits Hendriks en zijn trawanten van het IOC.

Want je mag je dan gekwalificeerd hebben voor de finale, als vrucht van jarenlang toegewijd trainen; als je ongehoorzaam bent aan de dealer, als je laat blijken autonoom te zijn en een privéleven te hebben naast je sportcarrière, dan kan je vertrekken. Je moet niet denken dat je zelf een leven hebt. Ook al ben je drieëndertig jaar en al jarenlang topturner, Je mag geen groepstraining missen. Ook niet als je de enige ringturner bent. Je moet niet denken dat je zelf weet hoe je je moet voorbereiden op de finale. Jij dacht misschien dat de trainer/coach er voor de sporter is, maar dat is dus een illusie, dat is juist andersom.

Behalve alle voorronden winnen moet je ook geballoteerd worden door Maurits. Want je hebt een voorbeeldfunctie, tegen wil en dank.

En als je gefaald hebt, als je vierde geworden bent ipv eerste, tweede of derde, of als je uitgevallen bent, moet je meteen naar huis. Met de losersvlucht. Ook als je op eigen kosten in een hotel wil blijven en zo de rest van de spelen wilt meemaken. Niks ervan. De dealer is de baas. Wegwezen jullie. Wel natuurlijk acte de présence geven bij de huldiging van de winnaars in de Raaij. In verplicht driedelig apenpak, bij vijfendertig graden. Je bent dan wel weggestuurd maar je blijft natuurlijk wel, als een lijfeigene, beschikbaar als schaapachtig klap- en juichvee.

En het wonderlijke is; ze doen het. Ze doen wat er gezegd wordt. Verslaafden zijn per definitie afhankelijke schapen. Ze hebben zoveel geïnvesteerd.

Oost Europa heeft de naam, maar in Nederland kunnen we er ook wat van. Hoe hoger je komt in de sport, hoe minder zelfstandig je mag zijn en hoe schofteriger je wordt behandeld..

In 1972, toen de spelen doelwit waren van terreur, mochten de Nederlandse olympiërs zelf beslissen of ze wilden blijven of niet. Zèlf beslissen? Bespottelijk! Die tijd is voorbij.

Maurits Hendriks verdiend een gouden plak voor het onderdeel dressuur. Zoals hij zijn materiaal onder controle heeft, dat doet Edward Gall hem niet na met zijn paard.

Laaglander

DE Prent

Na jaren zoeken was ik het bezit gekomen van een prent, die steeds meer mijn begeerte had gewekt. De vorige eigenaar was hieraan eveneens zeer gehecht; de onderhandelingen vergden veel van mijn geduld, ik betaalde een zeer hoge prijs.

Met trots liet ik mijn aanwinst aan mijn vrienden zien en wekenlang werden al mijn gedachten hierdoor beïnvloed.

Deze trots ebde Langzaam weg, en, hoewel het me nog steeds veel genoegen deed de prent te bekijken, verschafte zij mij toch niet het intense genot dat ik voorzien had.

Ik vroeg de meester mij dit te verklaren waarom een begeerlijke zaak, eenmaal in bezit verkregen, minder begeerlijk wordt.

Hij antwoordde mij: Het is niet juist te menen dat het genot minder wordt. Veeleer is het zo dat men zichzelf bewijst dat aan bezit ontleend genot van meet af aan onwaarachtig is.

Tekst uit het boek:

Gesprekken met de meester.

Auteur: Carla Krüger uit 1982

Prediker 1-5

 

Alles is ijdelheid en het najagen van de wind. ‘Lucht en leegte, alles is leegte, Welk voordeel heeft de mens van alles wat hij heeft verworven, al zijn moeizaam gezwoeg? Generaties gaan, generaties komen, maar de aarde zal altijd bestaan. De vroegere generaties zijn vergeten, en ook de komende zullen weer worden vergeten.

Kansas

Heden wordt Verleden.

Het huis waarin ik geboren werd is afgebroken; mijn ouders leven niet meer, mijn broers en zusters wonen ver van mij vandaan. Er is niemand in mijn nabijheid met wie ik mijn  jeugdherinneringen deel en ik kan niet teruggaan naar mijn moeders armen, naar mijn vaders huis.

De meester zei hierover: indien de banden met het verleden tastbaar blijven worden zij door de tijd losser gemaakt. Indien ze, zoals ze bij jou het geval is, geheel verbroken zijn, bedenk dan dat ook het heden eens verleden zal zijn; laat niet, uit heimwee naar gisteren, vandaag ongemerkt aan je voorbij gaan.

Uit: Gesprekken met de meester, geschreven door Carla Krüger uit 1947.

Zonder titel.

Anderen kennen is wijsheid:

Jezelf kennen is verlichting.

Om anderen de baas te zijn moet je sterk zijn:

Jezelf de baas te zijn vereist ware kracht.

Lao-Tse, Tao te Tjing. 

Kinderen.

Een vrouw, die een kindje aan haar boezem drukt, zei:

Spreek tot ons over kinderen.

En hij zei:

Je kinderen zijn je kinderen niet.

Zij zijn de zonen en de dochteren van ’s levens hunkering naar zichzelf.

Zij komen door je, maar zijn niet van je,

En hoewel zij bij je zijn, behoren ze je niet toe.

Jij moogt hun leven geven van je liefde, maar niet van je gedachten.,

Want zij hebben hun eigen gedachten.

Jij moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,

Want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat ge niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.

Jij moogt proberen hun gelijk te worden, maar tracht niet aan je gelijk te maken.

Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren.

Jullie bent de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.

De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige en hij buigt je met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver zullen vliegen.

Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn:

Want zoals hij de vliegende pijl liefheeft, zo mint hij ook de boog die standvastig is.

Uit het boek: De profeet, geschreven door Kahlil Gibran van 1927.

Pijn

En een vrouw sprak, zeggende: Vertel ons iets over pijn.

En hij zei;

Je pijn is het breken van de schaal die je inzicht omsluit.

Zoals de steen van een vrucht breken moet, opdat haar hart in de zon moge staan, zo moet jij pijn kennen.

En zo je in je hart de verwondering levendig kon houden om de wonderen in je dagelijks leven, zou je pijn je niet minder wonderlijk voorkomen dan je vreugde;

En je zou de seizoenen van je hart aanvaarden, zoals je steeds de seizoenen hebt aanvaard die over je velden gaan.

En je zou met gelijkmoedigheid de winter van je verdriet gadeslaan.

Veel van je pijn heb jezelf gekozen.

Zij is de bittere drank, waarmee de heelmeester je zieke zelf geneest.

Heb dus vertrouwen in de heelmeester en drink zijn geneesmiddel in stilte en rust:

Want zijn hand, al is zij zwaar en hard, wordt geleid door de tere hand van de Ongeziene.

En de beker die hij brengt, ook al brandt zij je lippen, is gevormd uit de klei die de pottenbakker bevochtigd heeft met zijn eigen heilige tranen.

Uit het boek: De Profeet.

Geschreven door Kahlil Gibran uit het jaar 1977.

Naamloos.

Wij, ritselende blâren, hebben een stem die stormen antwoord geeft, maar wie zijt gij zo stil?’

‘Ik ben enkel een bloem.’

uit; Tagore “Zwervende vogels”

Zonder titel.

Voor alle pijn uit het verleden schenk ik u troost.

Voor alle dagen van de toekomst geef ik je hoop.

Voor het heden, dat als beenderzand door de vingers glipt, reik ik u schoonheid aan.

Uit de spreuken van poëtische wijsheid, gezegden van goddelijke orde-van de mysticus Lazoen Regauchel van Strend-3944

Uit het boek ‘Meestermagiër 5^de zwaard’ geschreven door W.J. Maryson. 

Zonder titel

Vanwege de hitte
Een mooi plaatje met tekst geleend van Google.

VI

Lang geleden kreeg ik dit gedicht van Lijn, vrucht van mijner schoot zoals ik hem soms noem. 40 Jaar is hij nu en we wonen ver van elkaar. Soms te ver. Dus zit het er niet in om eventjes binnen te wippen voor een bakkie of zoiets. Wanneer we elkaar bellen is het telkens weer thuiskomen. Hij heeft het druk, erg druk, te druk. Dit gedicht kreeg ik ingelijst en al en sindsdien gaat die met me mee en hangt op een plek waar ik het regelmatig kan lezen als ik hem mis. Zo blijft die bij me en voel ik zijn neus tegen de mijne.

VI

Er is geen plaats om te blijven,

Wij ontvangen kaarten met groeten,

Buiten woont een paard in de kou.

Toen we van niemand waren, toen

We nog in het wild leefden, een vacht

Hadden we toen, met druppels en snot.

Ik loop in het grijze bevroren gras, kom

Zo dicht bij je lieve kop, je ogen,

Je donzige neus, dat mijn bril beslaat.

Ons huis is omgeven met asgrauwe etsen met paarden en wandelaars. Een plek is

Uitzicht op vroeger, op later, op verte.

Helaas weet ik niet wie de dichter is.

waarom komt iemand in je leven?

waarom komt iemand in je leven? supermooi om te lezen
Waarom komen en gaan bepaalde mensen in je leven?
Jouw reactie zal interessant zijn.
Let goed op wat je leest.
Nadat je het gelezen hebt zul je de reden weten
Waarom het naar je toe gestuurd was.
Hier gaat het:
Mensen komen in je leven om een bepaalde reden,
Een seizoen of een heel leven.
Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor deze persoon kunt doen.
Als iemand in je leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.
Ze zijn gekomen om je te helpen door een moeilijkheid heen, je te begeleiden met ondersteuning en je fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen.
Ze lijken gestuurd en dat zijn ze ook.
Ze zijn er om een reden.
Dan, zonder dat jij iets verkeerd doet, of op zomaar een moment, zegt of doet deze persoon iets om de relatie te beëindigen.
Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.
Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.
Wat we ons dan moeten realiseren, is dat aan onze behoefte is voldaan, onze wens is vervuld, hun werk is gedaan. Het is tijd om verder te gaan.
Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen, omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leren.
Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt.
Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.
Geloof het , het is echt , maar slechts voor een seizoen.
Relaties voor de duur van je leven, leren je levenslessen, dingen waar je op kunt bouwen om zo een solide emotionele fundering te hebben.
Het is jouw taak de lessen te accepteren.
Hou van die persoon en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.
Men zegt: 'Liefde is blind maar vriendschap is helderziend'.
Dank je dat je een deel van mijn leven bent, of het nu is om een reden, voor een seizoen of voor het hele leven is.
Engelbewaarder,
Stuur dit bericht op dezelfde dag dat je het ontving , het mag belachelijk klinken, maar het is nu het juiste moment. Wij geloven dat er iets staat te gebeuren. Engelen bestaan , alleen hebben ze soms geen vleugels en noemen we ze vrienden. Morgen, om 11.04 uur zal iemand je benaderen en je iets vertellen waarop je reeds wachtte om dat te horen. Maak het niet stuk, stuur dit naar ten minste 7 van je vrienden.
Sterke mensen weten hun leven op orde te houden.
Zelfs met tranen achter hun ogen, kunnen ze met een glimlach zeggen: 'het gaat goed met mij'.
Zend dit naar een sterk persoon.
Ik deed dit net.
Verandering komt er aan.
Karma zag je verdriet en zei dat de moeilijke tijden voorbij zijn.
Als je gelooft, zend dit naar 10 mensen, ook naar mij.
Kijk wat er gebeurt in 30 minuten.
Wees eerlijk en zend dit naar iedereen die een glimlach op je gezicht toverde dit jaar

Middelbare Leeftijd ’s probleem?

Eigen Gemaakte foto

Tijdens deze hitte treft mijn lief me regelmatig zittend met rondom me de hard werkende ventilatoren. Ik lees nu veel. Nu ben ik met het boek: Mythen & Bewustzijn bezig. Dit is een boek van een Teleac cursus en is geschreven door Joseph Cambell en Bill Moyers. Het is een vraag en antwoord boek en het vertelt in het kort over de mythes over de wereld en raakvlakken die ze hebben. Deze tekst staat op blz. 86.

M. En dan komt de laatste overgang, door de donkere poort?

C. Ach, dat is helemaal geen probleem. Het probleem van de middelbare leeftijd, als het lichaam de climax van zijn kracht heeft bereikt en in verval raakt, is je te vereenzelvigen met het besef dat het een voertuig is. Dit is iets wat ik uit de mythen leerde. Wat ben ik? Ben ik een gloeilamp die het licht overbrengt of het licht waarvan de gloeilamp het voertuig is? Een van de psychische problemen van ouder worden is de angst voor de dood. Mensen verzetten zich tegen de deur van de dood. Maar dit lichaam is een voertuig van bewustzijn, en als je je kunt vereenzelvigen met het bewustzijn kun je toezien hoe dit lichaam zich beweegt als een oude auto. Daar gaat het spatbord, daar gaat een band, het een na het ander, maar het is voorspelbaar. En vervolgens gaat het hele ding geleidelijk achteruit en het (ik) bewustzijn voegt zich weer bij het (rest) bewustzijn. Het bevindt zich niet meer in deze bepaalde omgeving.

De woorden tussen de haakjes, heb ik er zelf aan toegevoegd. Het zegt meer over mezelf dan over het boek en daardoor geeft deze tekst me troost die mijn angst heeft weggevaagd.

Drie woorden

Is je eigenlijk wel bekend

Wie en Wat en Hoe je bent?

En Wat heb je in je mars,

Of interesseert je dat geen snars?

Hoe maak je nu de goede keus

Uit al die dingen voor je neus

Als je niet weet van Hoe en Wat?

Doe je nu dit of doe je dat,

’t Blijft steeds maar vallen op je gat!

Want al het mooie in ’t verschiet,

Daarvan weet je immers niet,

Als je niet weet van deze drie:

Hoe en Wat en Wie.

Uit het boek TAO VAN POEH

Geschreven door Benjamin Hoff, 1982.

Wu Hang-Li

Wu Hang-Li

Ik heb al jarenlang een tekst in mijn bezit dat verhaalt over een gesprek tussen meester en leerling. Dat gesprek ging over een kristal en de betekenis die de meester er aan gaf. Deze meester is Wu Hang-Li. Die tekst vonden Hot en ik toch wel bijzonder inspirerend en vooral tijdloos. Dus zocht ik tijdenlang een boek over hem in de 2de hands markt. Eindelijk vond ik een boekje dat een beetje verhaalt over het verleden van deze man. De schrijver is Norbert Loeser en het boekje heet 'De wijsheid van Wu Hang-li. '' Ook hij wist niet veel over deze man maar hij denkt dat die na 213 v.Chr. leefde. deze datum is berucht door de Qin dynastie en de grote boekenverbranding en het uitmoorden van de Confusius geleerden. Als Wu Hang-Li tijdens en voor deze datum had geleefd zou hij ook gedood zijn, dus hij is geboren na 213 v.Chr. maar wel ongeveer in die tijd. Het is en blijft gokken.  Het is wel een zeer oude tekst en als je door het taalgebruik kunt lezen zou je 'zoals vele andere teksten van bekende denkers door de tijden heen' het nu nog steeds gelden. Door de tijd heen zijn de mensen omringd door allerlei technieken en telkens noemen ze die de moderne tijd, modernste tijd enz. Altijd komt dit onderwerp terug in de geschriften van de filosofen. De 'strijd'tussen de generaties, rijk en arm enz.

Meestal bleef Wu Hang-Li in zijn huisje , en zijn vrienden kwamen elke dag om lange gesprekken met hem te voeren in de hoop, zijn gemoed op te helderen en een nieuw vertrouwen in hem te doen ontwaken. Wu Hang-Li echter, hoe gaarne hij ook urenlang met hen sprak, was voor hun woorden niet toegankelijk. Daarom besloten zij, hem over te halen, zijn afgeslotenheid op te geven, zich als vroegere tijden weer onder de mensen te bewegen en zodoende de last te verlichten, die hem nog steeds scheen neer te drukken en al zijn overpeinzingen somber kleurde.

Zo kwam het, dat Wu Hang-Li en zijn vrienden eens door de straten van dse hoofdstad dwaalden, druk pratend en soms in opwekkende gedachten verdiept. Zij hadden echter nog niet ver gewandeld, toen zij een lange stoet van jonge mensen tegenkwamen, zingend en joelend. Enkele waren gewapend, anderen zwaaiden met vaandels en bonte doeken. Zij waren op weg naar het paleis van de vorst om de opheffing van bepaalde wetten te eisen, die zij als onrechtvaardig en verderfelijk beschouwden. Wu Hang-Li bleef staan en sloeg de voorbijtrekkende stoet met bezorgde blikken gade. Een van zijn vrienden, die dit zag, vroeg aan Wu Hang-Li:
‘Waarom deze bezorgdheid? Is het niet goed, dat de jeugd zich roert, en haar krachten wil ontplooien? Is het niet loffelijk, dat zij haar bijdrage wil leveren om de algemene ontreddering tegen te houden?’

Wu Hang-Li keek zijn vriend peinzend aan, voordat hij antwoordde:‘Het is goed, dat de jeugd haar plaats in de wereld wil veroveren, zolang de ouderen haar die plaats betwisten, en het gezag gehandhaafd blijft. Maar zodra de ouderen vrijwillig afdanken en de jeugd de leidsel in handen geven, dreigt er een stortvloed, die alles en iedereen zal overstromen. De jeugd moet luidruchtig zijn-wie zou haar willen beletten, te schreeuwen en haar wens kenbaar te maken? Maar haar kreet moet een roep van verlangen zijn, en gee triomfantelijk gejuich. Jeugd is belofte, is onzeker tasten en de juiste weg zoeken, die voor haar slechts in vage omtrekken herkenbaar is. Wat moet de jeugd beginnen, die men doet geloven, dat zij het doel heeft bereikt? Het gebaar der rijpheid en ondervinding, dat zij zich hier aanmatigt, misstaat de jeugd.’

‘Zijt gij niet onrechtvaardig en al te streng?’ vroeg een vriend.

‘Ik klaag de jeugd niet aan’, antwoordde Wu Hang-Li, ‘al gaat ook zij niet helemaal vrijuit. De grootste schuld echter treft de ouderen, die het de jeugd al te gemakkelijk maken. De jonge mens grijpt, wat zijn begerige handen kunnen houden, zonder te vragen of het hem ook toekomt. Maar de ouderen moeten weten, dat de jeugd van verkwisting en verguizing leeft, en dat alle schatten der aarde niet toereikend zouden zijn om de mateloze begeerte van de jeugd te stillen.’
‘Hoe komt het dan, dat de jeugd de macht in handen gelegd ziet?’ vroeg een ander van Wu Hang-Li’s vrienden.
Deze zei : ‘Hebt ge nog niet opgemerkt, dat niemand meer oud wil worden? Een grijsaard was vroeger een eerbiedwaardige verschijning, men eerde hem overal om de som van levensondervinding, die hij in vele jaren had opgedaan,- en levensondervinding dunkte  iedereen het hoogste en begerenswaardige goed. Thans echter streven mensen er naar, om de vergankelijke jaren der jeugdige onbezonnenheid  te bestendigen,- wij erkennen de waarde van de hoge leeftijd niet meer.’
‘Maar is het niet mooi om jong en fris te blijven, om de oneindigheid van de nieuwe dag met vernieuwde kracht te voelen?’

‘Zo denken slechts zij, die dit leven beschouwen als de som van alles, wat ons is toebedeeld’. Antwoordde Wu Hang-Li, ‘zo denken zij, die angst voor de dood hebben, omdat de wil van de Hemel wantrouwen. Het is een zeer ernstige vergissing te geloven, dat de jeugd de oneindigheid van Hemel en Aarde sterker beleeft en duidelijker beseft dan die van de rijpere leeftijd,-het tegendeel mis waar. En zijn wij geen dwazen, meer dan dwazen, om er naar te streven, iets vast te houden, wat ons toch onherroepelijk ontglipt? Kunnen wij beletten, dat onze haren grijs worden, dat onze huis rimpelt, dat ons bloed trager stroomt en onze gewrichten verstijven? De mens is geworden om te rijpen en oud te worden, en hij dient zich van deze wet van de Hemel bewust te zijn. Een mens, die niet meer rijp wil worden, is als een plant, die niet wil bloeien noch vruchten wil dragen, is als een rups, die geen vlinder wil worden, is als een ei, dat weigert, kuiken te worden.

Philémon strip 4.

Ik ben even in Google gedoken om te kijken wat er te vinden valt over de strip Philémon. Niet veel. Wel dat het geschreven en getekend is door de Frans-Belgische tekenaar Fred, pseudoniem van Fred Othon Aristidès in 1965. Het wordt beschreven als de eerste surrealistische strip. Dat is alles en voor mij is het veel meer. Ik las het wat later, in begin 70ger jaren en was een overtuigd hippiekind, en probeerde van alles qua muziek, lezen en ga maar door. Ik trof een aantal jonge mensen die ook deze weg beliepen en samen ontdekten we een deel van die wereld die buiten de toen bekende realiteit liep. Dit was een spannende tijd want mijn vrienden kwamen ook uit een totaal ander milieu zoals men toen zei en ik heb heel veel van hen geleerd. Deze stripreeks is een goed voorbeeld hiervan. De onzin verhalen uit een wereld die parallel naast de onze liep. Andere wetten had en deze consequent werden gevolgd. Voor het eerst vormden de plaatjes niet naast elkaar het verhaal maar liepen kriskras door elkaar en waren toch verbonden. Weird, grappig en fascinerend in zijn uitwerking. Ik lees ze zo af en toe nog en geniet er van. 

Column van Luuk Koelman uit de Metro

Mevrouw Klijnsma! Hier nogmaals Koelman. Helaas geen antwoord van u mogen ontvangen op mijn open brief van vorige week. Over hoe onrechtvaardig het is dat u als PvdA-staatssecretaris ("sterk & sociaal") hulpbehoevende ouderen gaat korten op hun AOW als zij bij een kind inwonen. Elke maand 300 euro.
Kort samengevat: eerst sluit u achthonderd verzorgingshuizen omdat bejaarden langer thuis moeten blijven wonen. Daarna ontmantelt u de thuiszorg, om vervolgens - wanneer hulpbehoevende ouderen noodgedwongen bij een kind intrekken - deze te korten op hun AOW: De mantelzorgboete.
Mag ik u voorstellen aan de 60-jarige Mieke van Os uit Waalwijk? Zij nam half februari haar 89-jarige hulpbehoevende moeder in huis, die op de wachtlijst staat voor een plek in een kleine woon-zorgcentrum. Mieke is ZZP'er. Ze woont in een appartement met één slaapkamer die ook haar werkkamer is. Het bed van haar moeder staat in de woonkamer. Toen moeder nog zelfstandig woonde, kreeg ze vijf maal daags thuiszorg en twee keer per week huishoudelijke hulp.
Nu doet Mieke dat allemaal zelf. Elke ochtend helpt ze haar moeder met douchen en steunkousen aantrekken. Daarna maakt ze ontbijt, geeft haar moeder op tijd haar medicijnen, bereidt de lunch, gaat met haar wandelen, haalt boeken uit de bibliotheek en kookt voor haar. 's Avonds rond een uur of half acht, wanneer moeder doodop is, stopt Mieke haar in bed. De rest van de avond brengt ze door op haar slaapwerkkamer. Zomaar de deur uit kan ze niet, want moeder is vaak in de war.
Ja mevrouw Klijnsma, ik zie u al glunderen. Wat een besparing! Enfin, Miekes moeder wilde iets terugdoen voor haar dochter en vroeg een mantelzorgcompliment aan. Een bedrag van 200 euro, bedoeld voor een 'mega bos bloemen.' Maar die aanvraag werd geweigerd omdat moeder op de wachtlijst staat voor een verzorgingshuis.
Intussen had Mieke haar moeder netjes ingeschreven op haar adres. Dat had ze beter niet kunnen doen. Prompt gingen de gemeentelijke belastingen omhoog én werd ze gekort op haar huursubsidie. Inmiddels staat het water Mieke na aan de lippen, want door de intensieve zorg voor haar moeder is haar omzet als ZZP'er met 50 procent gedaald. En daar komt vanaf volgend jaar dus nóg een straf bovenop. Een extra korting van 300 euro per maand op de AOW van hulpbehoevende ouderen.
Mevrouw Klijnsma, niet om het één of ander, maar kunt u Mieke uit Waalwijk misschien uitleggen wat er nu zo 'sterk en sociaal' is aan dit .PvdA-beleid? En waarom naastenliefde zo duur wordt betaald? Mailt u me maar. Geef ik u haar nummer.

Geen eigen stuk maar een column. Deze man zegt wat ik denk. Hij verwoordt het stukken beter dan ik kan doen.