Hilversum 6

Jan15 by familyhotrose

Na gelukkig nu een goede nacht en een drukke ochtend zit ik nu uit te puffen aan tafel. De ronde met Jesse zit er op. We zijn samen Rose naar de Wereldwinkel gaan brengen waar zij nu een dienst draait met Gerda. Ik hab daar na wat boodschappen een kop koffie gedronken. Daarna de post uitgezocht het een en ander opgeruimd, gewassen, de was in de droger gestopt en nu met een kop thee een start gemaakt aan onverwacht toch een vervolg stuk op Hilversum 5. De onderwerpen had ik daarin al opgeschreven en het uitzoekwerk ook, dus met een beetje mazzel gaat het snel.
Ik ga beginnen met Bermtoerisme.
Dit is iets waar we ons nu nauwelijks nog iets bij voor kunnen stellen, maar in tegenstelling tot nu waar er meer dan 8 miljoen auto's in Nederland op de weg zitten is er een tijd geweest waar de auto nog een compleet nieuw fenomeen was en om daar goed van te genieten gingen veel mensen in hun schame vrije tijd met een picknick mand langs de weg staan om van dat nieuwe fenomeen te genieten. Vervolgens gaan we naar Anna's Hoeve.
Een plek waar een grote ouderwetse speeltuin was en waar we ook zo nu en dan heengingen voor heerlijke Pannekoeken, zoals je het toen nog schrijven mocht. Zelf vond ik vooral het reuzenrad en vooral de botsaauto's het meest tot de verbeelding spreken. Ook ben ik daarnaast op een meertje nog wel eens wezen schaatsen, voor zover je dat zo kon noemen, want een held op die onderschroefbare schaatsen was ik bepaald niet. Kijk vooral ook naar die prachtige autobus bij de laatste foto van Anna's Hoeve.
Vervolgens gaan we naar Heideheuvel, vroeger een herstellingsoord en in de tijd dat wij in Hilversum woonden werd het omgebouwd tot astma centrum. Een vriendje van school nam me eens mee daar naar toe en wat ik daar erg interessant vond was dat er overal aansluitpunten waren in de muren waar je een slang aan vast kon koppelen waarmee je de stof kon weg zuigen zonder stofzuiger. Heel modern voor die tijd.  Voor alle duidelijkheid. Dit gebouw was het oude herstellingsoord, niet het Astmacentrum. Daar kon ik geen enkele foto van vinden.
Van daaruit gaan we verder naar Grand Hotel en Theater Gooiland. De laatste tijd nog wel eens op TV bij talentenshows. We gingen hier nog wel eens naar toe voor een uitvoering van bijvoorbeeld Ivo de Wijs van school uit en dus voor pianorecitals. Zo zat ik er dus zelf ook ooit op het podium achter de Piano voor een uitvoering quatre main,
met iemand wiens naam ik me niet eens meer kan herinneren. Ik vond het vreselijk. In navolging van mijn French Sister kreeg ik pianoles in het kader van een brede opvoeding, maar het was verplicht en ik moest dagelijks uren oefenen, en aangezien ik er geen lol in had werd het helemaal niets, ondanks zes jaar les. Toen mijn zus in 1974 trouwde en vlak daarna naar Zuid Frankrijk vertrok emigreerde de piano mee, en daar was ik ontzettend blij mee. Daar kwam nog bij dat ik een overbuurjongen had die alles wat hij hoorde zonder oefenen na spelen kon. Oh wat was dat frustrerend. Het theater ligt overigens achter.
Daar vlakbij was ook het zwembad aan de Kapelstraat waar ik al mijn zwemdiploma's behaald heb. Als ik het goed heb is dat bad gebouwd speciaal voor de Olympische spelen. Het is inmiddels al lang gesloopt omdat het niet meer voldeed aan de huidige eisen. Vervolgens gaan we richting Loosdrecht. Op weg naar Loosdrecht komen we langs ziekenhuis Zonnestraal, ooit gebouwd als sanatorium. Ik heb daar ook nog eens vakantiewerk gedaan en ernstig mijn rechter pols beschadigd. Doordat de pezen doorgesneden waren nadat ik door een ruit was geschoten bij het openmaken van een vastgeroest raam had ik langdurig revalidatie nodig en heb ik zelfs met veel moeite links leren schrijven en dat was knap lastig omdat ik rechtshandig ben. Inmiddels ben ik dat al lang weer verleerd.
Vervolgens een plaatje van BM's in Loosdrecht. Ik mocht soms mee met mijn oudere broers die ooit op de zeeverkennerij zeilen hadden geleerd voordat we in Hilversum kwamen wonen. Dat zeilen op de Loosdrechtse plassen was fantastisch. Later kocht ik samen met een vriend in Venray ook nog eens een zeilboot, een vrijbuiter. Dat werd geen succes. Nadat hij fantastisch opgekapt was bleek hij lek en veel te zwaar om achter mijn lichte renault 4 uit het water te trekken. Daar ging mijn eerste moeizaam bij elkaar gespaarde auto'tje. We hebben 'm nog wel verkocht. De foto hier is de enige herinnering. Volgens mij is dit de broer van vriend Rien uit Oostrum zeilend met de "vrijbuiter". Mooi was ie wel.
Nu beginnen we op te schieten met de door mij verzamelde foto's. Al ik heb net nog een foto gevonden
waar ik met de gehele verzamelde Paulusgroep voor het oude Honk sta. Hier komt ie:
en nog maar een uit die tijd , al heb ik twijfel bij wat er op de foto bij die geknoopte toren is geschreven. Volgens mij kom ik eerder op een meter of 14. Maar 44 m stond natuurlijk wel stoer, maar reeël is dat niet als je de lengtes van de in de foto aanwezigen bij elkaar optelt.Dan nog een foto van mijn kampdoop. Ik doe 'm maar wat klein, want wat voor een ontgroening was dit nu weer? De laatste foto is overigens de overdekte keuken annex tafel.   Daarvoor het Appel.
En nog een mooi bouwwerk van hout en touw bij de ingang van het zomerkamp. Wat een rare, nu wat militaristische, ook verplichte opvoedkundige bedoening om een sterke jongen van te worden was dat.
Nu wil deze site geen nieuwe foto's meer accepteren dus er komt later nog een slot stuk achteraan met foto's van wat oude studio's, van mijzelf op de Pipo wagen, bij Lage Vuursche, de garage waar later de eerste nieuwe wagen van mijn vader vandaan kwam, de Mazda 1800 in 1972 en het Alberdinck Thijm College, waar ook mijn broer en mijn French Sister nog opgezeten hebben.
Voor nu moet ik het hierbij laten. Gegroet