We merken nu
dat we in een kinderrijke buurt wonen en dit is leuker dan ik dacht. Nu, in de
winter, als de sneeuw blijft liggen zien we heel veel van dat jonge grut samen
met hun ouders naar de dijk lopen bepakt met allerlei soorten sleeën onder
de armen van pa of trekkend door het grut. Je hoort gelach, gejubel en de pret
van allemaal. Dit kunnen Jesse en ik in de middag zien en horen wanneer we voor
haar tweede ronde lopen en ik zie hoe zij graag wil dat ik haar loslaat zodat ze mee kan
doen. Helaas komt ze dan terug wanneer zij eraan toe is en haar timing is dan
ook totaal anders dan die van mij. Dan ben ik spijkerhard. We maken ons rondje
en gaan naar huis. Desalniettemin is en blijf het een leuk gezicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten