Die kleine kat achter Mink is Charlie. De liefste kat die er was. Mijn jongste dochter Tamar had hond Mink en mijn jongste zoon Koen wilde een kat, het liefst een bonte. Op een mooie dag gingen we naar een boerderij in Gouderak en daar zat Charlie. Temidden van twee honden, een aantal katten, waaronder zijn broertjes en zusjes en een aantal kinderen. De boerin maakte er niet veel woorden aan vuil. Wil je die bonte. Goed, tien euro. Klaar. Bij Mink waren er diverse ballotagerondes geweest. Deze kregen we zo mee. Maar wat een lief dier. Nooit krabben of bijten. Op slag verliefd op Mink en dat is hij heel zijn korte leven gebleven. Toen we op vakantie gingen, ging Mink naar een pension. Dat ging altijd goed. Dat vond ie leuk. Charlie dus ook gebracht. Dat ging niet goed. Door de stress is hij daar ziek geworden. Van die ziekte is hij genezen maar hij hield er een misvormde aorta aan over. Daar had hij geen last van maar op een mooie septemberochtend kwam de buurvrouw vertellen dat ze hem dood in een parkje had zien liggen. En het was waar. Ik kon haast niet geloven dat hij het was. Maar het was hem echt. Hij was pas twee. Tamar kwam als eerste thuis. Ze barste in tranen uit maar het deed me goed dat het eerste wat ze zei was: ‘Wat erg voor Koen’. En dat was ook zo want Koen en Charlie hadden een diepe band. Charlie sliep altijd bij Koen. Intussen hebben we een poes Grover. Maar zo lief als Charlie is ze niet. Daar valt niet tegenop te concurreren.
Charlie
Rustig
Zelfbewust
Onbevreesd
Zachtaardig
Ondernemend
Zelfstandig
Geen opmerkingen:
Een reactie posten