vrijdag 3 oktober 2014

Roen, mijn held


Sinds die nieuwe Baha verandert alles. Het linker gehoortoestel had het begeven,  dachten we. Roen keek,  en zag dat die nat was. We hadden een droogbox gekocht. Hij stopte het erin en na 2 ½ uur was die droog, verwijderde het roest en hij deed het. Ik hoor nu stereo! Prachtig. Dat doet me goed na het lamlendig gesprek met de audioboer waar ik vroeg waarom hij geen droogbox had aanbevolen> Ze staan in de etalage was zijn antwoord. Ik wist toen niets van deze apparaten, en er zijn altijd dingen waarbij je het van de voorlichting moet hebben, want die zijn nieuw voor je. Pissig gingen we de zaak uit. Ik dacht gelijk aan de zin: Die zien we nooit meer terug. Stommerd. 

Geen opmerkingen: