woensdag 9 april 2014

Wachten

Roen is naar het ziekenhuis voor een kleine dag opname. Hij gaat onder een scan. Van te voren moest die wat extra medicijnen nemen om zijn hart rustiger te laten pompen. Dus zat er ook geen koffie of thee in. Hij keek met weemoedige ogen naar mijn kopje koffie want toegegeven, we zijn hieraan verslaafd. Dus is het wachten geblazen en dat bevalt me niet. Hij wilde alleen gaan. Bevalt me ook niet maar hij is een grote jongen. Wel de belofte los gewrongen dat bij twijfel ik gebeld wordt en dan gaat hij in het zonnetje op ons zitten wachten. Ik ben nu dreutelig bezig en kan me nergens op concentreren. Kamer vegen, dat is stiller dan stofzuigen. Je weet maar nooit. Beetje spelletjes spelen en nu schrijf ik deze blog. De dag gaat lang duren, dat weet ik nu al. Wat zal ik blij zijn wanneer ik zijn sleutel hoor terwijl hij de deur opent. 

Geen opmerkingen: