ontwakende treurwilg |
Gisteren keken mijn lief en
ik naar buiten. Naar ons balkon waar alle planten beschut op de vloer stonden. Beschut
tegen de winter die maar niet wilde komen. De zon schijnt en we kregen de
geest. Roen haalde de kettingen die tegen het plafond vastgemaakt waren los en
kreeg ze weer naar beneden. Ze zagen er goed uit. We namen de schaar ter hand
en knipten het dode spul uit de potten zodat de wortels wat lucht en water
kunnen ontvangen. De leuning potten hangen nu op hun plek en we zagen alles met
een tevreden blik. Vandaag zette ik de puntjes op de i door de stoelen te
soppen en de vloer te schrobben. Later komt de rest wel want nog steeds weten
we niet of de lente blijft of we nog een staartje winter zullen meemaken. We
zullen wel zien. Nu nog een grappig gedicht over de lente uit halverwege 1850
schat ik en een heel oud liedje. “Spring is in the air” wat ik tijdens het
schrobben aan het neuriën was. http://youtu.be/GfMMJziMHYw
Lente
Een vogeltje, een vogeltje. Hoort
wat het meldt,
Wat het in zijn lieflijke liedren vertelt!
Het roept: 'komt kindren, komt lammetjes, eruit!
Het spel lokt het kind, 't lam 't grazige kruid.
En alles wat leeft en het luchtruim doorzweeft,
Dat juicht nu de lente haar bloemenkleed weeft,
Wat vinnen heeft zwemt en wie benen heeft springt,
Wat vleugels heeft vliegt en wie zingen kan zingt.'
Wat het in zijn lieflijke liedren vertelt!
Het roept: 'komt kindren, komt lammetjes, eruit!
Het spel lokt het kind, 't lam 't grazige kruid.
En alles wat leeft en het luchtruim doorzweeft,
Dat juicht nu de lente haar bloemenkleed weeft,
Wat vinnen heeft zwemt en wie benen heeft springt,
Wat vleugels heeft vliegt en wie zingen kan zingt.'
A. van der Hoop
Juniorsz. 1827-1863
Geen opmerkingen:
Een reactie posten