Ik lees de
laatste tijd nogal veel kranten en tijdschriften. Soms word ik er een stukje
wijzer van. De laatste tijd lees ik dat de mensheid zich te kort doet. Men moet
zoveel. Vooral nuttige dingen. Werken, zorgen voor, cultuur opsnuiven, intellectueel
bezig of sportief zijn. Beiden kan blijkbaar niet. Kortom, een nuttig en productief
mens zijn. Vooral mijn lief kan dit sterk beamen. Hij moest veel, heel veel van
zijn ouders, om het kort te schrijven. Mijn ouders hadden een eigen zaak dus
was het hard werken geblazen. Echter. Wanneer alles was gedaan, konden ze heel
goed tijd besteden aan zich zelf. Dat was toen in de 50ger jaren heel ongewoon.
Want “ledigheid was des duivels oorkussen”. Maar, ze besteden de kinderen uit
en gingen stappen. Wat wij ervan vonden, dat werd niet gevraagd. Ik zag ze
regelmatig een boek openslaan. Of gewoon lekker in de tuin hangen en niets
doen. Lekker lummelen, zogezegd. Er wordt dus door een aantal mensen die het
kunnen weten steeds meer geschreven dat dit een zeer nuttige
vrijetijdsbeoefening is. Bij alle ‘doe’ dingen leren we veel maar tijdens
lummeltijd wordt alles een plekje gegeven. Verveling is dan goed want dan
letten we op dingen waar we anders lukraak overheen lopen. We stellen vragen,
denken eventjes niets. Alleen maar even op de stoel met mijn snuit in de zon,
luisteren naar de vogels met een kop thee in mijn handen. Lummelen is heerlijk!
http://youtu.be/uaznNaNggYo Mijn
grote voorbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten