donderdag 27 maart 2014

Jesse.


Ik zat gisteren door Facebook te neuzen en daar las ik een stukje van een oude dierbare vriend die tegenwoordig een ingewikkelde naam heeft. Past bij hem. Dit is echter een ander verhaal. In ieder geval leerde ik van hem hoe een hond een vriendin kan worden en zijn verlangen naar een nieuwe viervoeter als vriend. Zo’n 8 jaar geleden zochten wij er ook eentje. Alleen, weinig ervaring hiermee zochten we een maatje, eentje waarbij we niet dominant zouden hoeven te zijn. We gingen langs een aantal asielen en ze hadden wel honden. Daar niet van. Maar, daar komt die. Allen hadden behoefte aan ferme bazen met haar op de tanden. Die hadden we toen nog niet. We kregen wel een mail van een collega van Roen die op het schone eiland in de Griekse wateren was. Amorgos genaamd. Daarin werd overal met klem gevraagd of er mensen waren die een pup wilden anders zouden ze verdronken worden. Het waren 4 meisjes want de broertjes waren al verdronken. Dit kwam goed uit, dat er alleen meisje waren want via horen zeggen had ik gehoord dat reutjes nogal dominant tegen andere reutjes kunnen reageren en die kom je wel eens tegen wanneer de hond je uitlaat. We keken elkaar aan en zeiden: “Die is het” en mailden haar terug. We lieten de keus aan haar want zodra een beessie in huis is maakt het uiterlijk na 2 weken niets meer uit. Ze koos toen Jesse uit en zoals we het aan haar toevertrouwden, ze koos de mooiste. Jesse kreeg haar shots, werd met haar zusjes in 2 kattenmanden gepropt en daar was ze dan. Onze mooie viervoeter. Ons Grieks Grietje of mooi meisje zoals we haar vaak noemen. Dus, oude vriend, zoek je een hond? Wij hebben een adres voor je van de petemoei van die van ons heeft nog meer viervoeters die een baasje zoeken. Een beter adres dan bij jullie ken ik niet. Maar om terug te komen op een maatje te zoeken. Die hebben we gevonden maar ook dat we dominant aanwezig moeten zijn anders loopt ze over ons heen. Dat willen we niet.     

Geen opmerkingen: