donderdag 14 augustus 2014

Mijn eerste geschreven woorden na onze vakantie.

Hier ben ik weer

Het was een lekkere ontspannen vakantie. We hebben een aantal voorgenomen zaken niet gedaan, maar we hebben ook tal van zaken gedaan die onverwacht waren en erg leuk en nuttig op de koop toe.

Verder hebben Els en ik eens goed gekeken naar waar we nu nog op kunnen bezuinigen, gezien het feit dat eind september mijn tweede ziektejaar begint en ik qua salaris zak naar 70%+ de twintig uur die ik werk. Kortom een teruggang naar iets boven de 85% en dat is toch wel een forse terugval. We zullen het dus een jaar met dik €300,- per maand minder moeten doen.

We zijn dus maar begonnen met de uitspattingen die soms in vakanties plaatsvinden te laten. Verder heb ik na lange aarzeling toch de deelname aan de staatsloterij na heel veel jaren stopgezet. Dat gaat me erg aan het hart, omdat zoals ieder die al lang mee doet daardoor het verlangen naar een grote prijs eigenlijk een soort van gevoel is geworden van zo langzamerhand recht hebben op die grote prijs. Als je stopt met deelname, dan is de kans plotsklaps van minimaal naar geen verminderd. Het is allemaal niet erg, maar toch.

We hebben verder drie dagen een echte vriendin op bezoek gehad en dat was heerlijk. Fijn kunnen bijpraten. Idem met een oud collega/vriendin die ik al veel te lang niet meer gezien had. Verder een operatie van Els achter de rug. De genezing gaat goed. Was toch wel weer even spannend.

En toen ik afgelopen maandagmorgen terugkwam op het werk lag er een grote stapel werk. Langzaam werk ik de stapel door en ook het verzamelen van handtekeningen onder de aanvragen verloopt soepel. De aanvragen zelf verlopen wel moeizaam. Je krijgt zelden hetgeen je aanvraagt met een goede reden, en de reden voor afwijzing krijg je steeds minder. Dus uitleg kan ik ook niet geven aan de aanvragers. Grr. Lastig dus.

Ik weet wel dat ik maandagmiddag thuiskwam en zo moe was dat ik ’s middags helemaal door mijn fysiotherapieafspraak heen sliep. De volgende morgen gelijk excuus aangeboden want ik heb die behandelingen veel te hard nodig.

Die avond lag ik ook al om half tien te slapen. Ik merk dat ik sowieso erg moe ben. Mijn Reumatoloog waar ik vorige week mijn driemaandelijkse afspraak had vertelde ook dat mijn bloedbeelden op een aantal plaatsen aangaven dat mijn lever, mijn nieren de laatste tijd erg hard moeten werken en dat de bloedwaarden daardoor verhoogd zijn. Nu speelt daarbij vast ook de warmte een rol, want ondanks veel drinken, ziet bijvoorbeeld mijn urine er al weken wel erg geconcentreerd uit. Kortom dat geeft ook een goede reden voor dat vermoeide gevoel. Moe ben ik overigens altijd, maar en zit nog wel variatie in de graad van vermoeidheid.

Nou, mijn pauze zit er weer op dus ga ik verder met mijn stapel.

Later meer. Gegroet                                                  Jeroen.

Geen opmerkingen: