Eerder geplaatst in weblog.nl. op 28-01-2008
Om precies te zijn vlak nadat we 25 jaar samen waren.
We wilden allebei dezelfde zodat ze op elkaar passen.
Vandaag de grote dag van de afspraak die we hebben met Damy van der Waal in verband met de te zetten tattoeage bij Rose. Vannmorgen gewoon opgestaan, de ronde gelopen met Jesse, ontbeten, en naar Damy toe gelopen. Het is hier vlakbij, en bij aankomst had hij alles al voorbereid, inclusief een lekker verwarmde werkruimte.
In de loop dat Damy deze kunst van het tattoeeren leerde van Tattoo Eus, is hij stevig aan het verzamelen gegaan en zijn werkruimte staat dan ook vol met apparatuur, van een sterilisatie machine, een triller, een tandartsenstoel, allerlei hygiëne spullen en niet te vergeten drie verschillende tattoeagezet apparaten met verschillende diktes naalden, en inkt. Voor onze tattoos heeft Damy verschillende ontwerpen gemaakt aan de hand van wat wij wilden. In dit geval hebben wij gekozen voor een keltischachtige symboliek. Het werk wat ook in het andere werk van Damy een grote rol speelt.
Wij hadden het ontwerp bij ons en konden tot op het laatste moment wijzigingen of aanwijzigingen geven. Damy zette vervolgens dit door hem gemaakte ontwerp op speciaal carbonpapier, zodat dit op de bestemde plek, aan de binnenkant van de linkerenkel van Rose afgedrukt kon worden.
Na de foto van het ontwerp is Damy bezig die afbeelding op de juiste plek op de enkel van Rose te plaatsen.
Daarna begon het echte werk. Vaak word aan ons gevraagd, doet dat dan geen pijn? Ja natuurlijk wel, je voelt wel dat er in je lichaam geprikt word, maar aangezien je weet waarvoor het is, kan je een hoop hebben. Bij vrouwen hoor je de tattoeeerder vaak zeggen, als je kinderen hebt gekregen, dan weet je wat pijn is, en dan is dit in vergelijking een peuleschil. Als de tattoo er eenmaal opzit dan voelt het aan als een schaafwond. Dat echte werk bestond in dit geval uit scherpe lijnen, en Damy werkte met een naald met een dikte van 5. 
Heel zorgvuldig heeft Damy gedurende de twee uren daarna de hele afbeelding vastgelegd op de soms lastige plaats. Ondertussen maakte ik foto’s en we hebben het een en ander afgepraat. Rose had tijdens de werkzaamheden zo nu en dan wel even last van een zenuwschokjes. Er zit nu eenmaal veel bot in je enkel.
Zo nu en dan zag ik haar blik ook even samentrekken en hoorde dan aan haar ademhaling dat ze even op buikademhaling overschakelde. Toen de hoofd afbeelding gereed was wisselde Damy van inktkleur. De hoofdafbeelding is in Oostindische zwarte inkt gezet, en de schaduwen, die bij het afwerken horen en de diepte beter naar voren laten komen is in een mooie grijstint.
De afbeelding is erg mooi geworden. Vooral de schaduw zoals jullie kunnen zien in de laatste foto laat net de hele afbeelding tot leven komen. Bijvoorbeeld het zand in de zandloper komt daardoor in beweging.
Nu komt de periode van verzorgen. Om te beginnen is het de questie om de nieuwe tattoo goed vet te houden, zodat de wond goed kan genezen zonder korstjes. Voor vlak na het zetten is die doorzichtige huishoudfolie handig, maar als je niet werkt of lekker voor de tv zit dan kun je de wond het liefst gewoon aan de buitenlucht blootstellen, met een beetje calendulazalf erop. De wond ziet er bij Rose in eerste instantie heel goed uit. Er is nauwelijks sprake van zwelling, en bloed heeft ook niet of nauwelijks gevloeid. Nu is het even afwachten tot het moment van herstel bij mij. Ik maak pas een afspraak bij Damy als mijn Prednisonkuur is afgelopen en ik ook weer een gezonde weerstand heb.
Om precies te zijn vlak nadat we 25 jaar samen waren.
We wilden allebei dezelfde zodat ze op elkaar passen.
Vandaag de grote dag van de afspraak die we hebben met Damy van der Waal in verband met de te zetten tattoeage bij Rose. Vannmorgen gewoon opgestaan, de ronde gelopen met Jesse, ontbeten, en naar Damy toe gelopen. Het is hier vlakbij, en bij aankomst had hij alles al voorbereid, inclusief een lekker verwarmde werkruimte.
In de loop dat Damy deze kunst van het tattoeeren leerde van Tattoo Eus, is hij stevig aan het verzamelen gegaan en zijn werkruimte staat dan ook vol met apparatuur, van een sterilisatie machine, een triller, een tandartsenstoel, allerlei hygiëne spullen en niet te vergeten drie verschillende tattoeagezet apparaten met verschillende diktes naalden, en inkt. Voor onze tattoos heeft Damy verschillende ontwerpen gemaakt aan de hand van wat wij wilden. In dit geval hebben wij gekozen voor een keltischachtige symboliek. Het werk wat ook in het andere werk van Damy een grote rol speelt.
Wij hadden het ontwerp bij ons en konden tot op het laatste moment wijzigingen of aanwijzigingen geven. Damy zette vervolgens dit door hem gemaakte ontwerp op speciaal carbonpapier, zodat dit op de bestemde plek, aan de binnenkant van de linkerenkel van Rose afgedrukt kon worden.
Na de foto van het ontwerp is Damy bezig die afbeelding op de juiste plek op de enkel van Rose te plaatsen.
Daarna begon het echte werk. Vaak word aan ons gevraagd, doet dat dan geen pijn? Ja natuurlijk wel, je voelt wel dat er in je lichaam geprikt word, maar aangezien je weet waarvoor het is, kan je een hoop hebben. Bij vrouwen hoor je de tattoeeerder vaak zeggen, als je kinderen hebt gekregen, dan weet je wat pijn is, en dan is dit in vergelijking een peuleschil. Als de tattoo er eenmaal opzit dan voelt het aan als een schaafwond. Dat echte werk bestond in dit geval uit scherpe lijnen, en Damy werkte met een naald met een dikte van 5. 
Heel zorgvuldig heeft Damy gedurende de twee uren daarna de hele afbeelding vastgelegd op de soms lastige plaats. Ondertussen maakte ik foto’s en we hebben het een en ander afgepraat. Rose had tijdens de werkzaamheden zo nu en dan wel even last van een zenuwschokjes. Er zit nu eenmaal veel bot in je enkel.
Zo nu en dan zag ik haar blik ook even samentrekken en hoorde dan aan haar ademhaling dat ze even op buikademhaling overschakelde. Toen de hoofd afbeelding gereed was wisselde Damy van inktkleur. De hoofdafbeelding is in Oostindische zwarte inkt gezet, en de schaduwen, die bij het afwerken horen en de diepte beter naar voren laten komen is in een mooie grijstint.
De afbeelding is erg mooi geworden. Vooral de schaduw zoals jullie kunnen zien in de laatste foto laat net de hele afbeelding tot leven komen. Bijvoorbeeld het zand in de zandloper komt daardoor in beweging. Nu komt de periode van verzorgen. Om te beginnen is het de questie om de nieuwe tattoo goed vet te houden, zodat de wond goed kan genezen zonder korstjes. Voor vlak na het zetten is die doorzichtige huishoudfolie handig, maar als je niet werkt of lekker voor de tv zit dan kun je de wond het liefst gewoon aan de buitenlucht blootstellen, met een beetje calendulazalf erop. De wond ziet er bij Rose in eerste instantie heel goed uit. Er is nauwelijks sprake van zwelling, en bloed heeft ook niet of nauwelijks gevloeid. Nu is het even afwachten tot het moment van herstel bij mij. Ik maak pas een afspraak bij Damy als mijn Prednisonkuur is afgelopen en ik ook weer een gezonde weerstand heb.
At last
Vanmorgen kwam ik na afloop met mijn lange wandeling met Jesse, Dami tegen. Jesse wordt altijd helemaal gek als ze Dami ziet. Ze begint dan op grote afstand al te trekken en is dan bijna onhoudbaar. Ze loopt dan alleen op haar achterpoten en springt dan de laatste tientallen meters. Helemaal gestoord kan ze zijn. Dami vind het wel leuk, en laat haar lekker begaan. Ik vond het ook leuk om hem te zien, want gezien mijn huidige toestandsbeeld heb ik besloten dat het tijd is dik een jaar na Rose ook mijn 
tattoo ter ere van ons 25 jarig samenzijn te laten zetten. Ondertussen zitten Rose en ik al in ons achtentwintigste jaar samen, en mijn ziekte heeft me lang laten wachten, gezien mijn lage weerstand, en grote hoeveelheden Prednison, maar ik weet inmiddels hoe mijn lijf reageerde op de operatie, en dat ook die wond snel heelde, dus ik vond dat het tijd werd om het risico te nemen. De 10de februari heeft Dami hem gezet.
Leuk, eindelijk is het er dan toch nog van gekomen. Ik heb er lang aan getwijfeld of het er Überhaupt nog wel van zou komen, maar ik wil het echt. Dit mooie symbool met zandloper toont al heel mooi op de linker enkel van Rose, en staat bij mij nu op mijn rechter enkel. Top.
 |
| Tattooage Els 28-01-2008 |
tattoo ter ere van ons 25 jarig samenzijn te laten zetten. Ondertussen zitten Rose en ik al in ons achtentwintigste jaar samen, en mijn ziekte heeft me lang laten wachten, gezien mijn lage weerstand, en grote hoeveelheden Prednison, maar ik weet inmiddels hoe mijn lijf reageerde op de operatie, en dat ook die wond snel heelde, dus ik vond dat het tijd werd om het risico te nemen. De 10de februari heeft Dami hem gezet.  |
| Samenlevingstattooage Jeroen 10-02-2009 |
Leuk, eindelijk is het er dan toch nog van gekomen. Ik heb er lang aan getwijfeld of het er Überhaupt nog wel van zou komen, maar ik wil het echt. Dit mooie symbool met zandloper toont al heel mooi op de linker enkel van Rose, en staat bij mij nu op mijn rechter enkel. Top.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten