Vandaag lekker vrij, een uurtje langer gelegen, mijn Chemo
uitgezet en genomen, en ik had vanmorgen al gevoeld dat het weer enorm vochtig
was buiten, gezien dat de pijn weer op het hoogtepunt was toen ik wakker werd.
Toch is het heerlijk vrij te zijn. Na het ontbijt zijn Els,
Jesse en ik naar de Visserijmarkt bij het Marconiplein gegaan. Niet iedere
verkoper was er, de Christenen onder hen lieten verstek gaan, maar er was meer
dan genoeg om vis, groente, kaas, brood, fruit etc. goedkoop te kunnen
aanschaffen. Het miezerde wat, maar aangezien we niet smelten kon dat geen
kwaad. Ik vond het leuk en gezellig om
weer eens met zijn drieën te markten. Een half jaar geleden deden we dat nog 1
tot 3 keer p/w, maar sinds ik de morgens werk is dat achter de rug. Ook zoiets,
ik merkte dat toen we de Metro namen ik daar al zeker een maand niet meer in
gezeten had terwijl dat ook normaliter 3xp/w was gemiddeld.
Nu is het lekker om weer thuis te zijn, het is niet echt
aangenaam buiten. Vochtig en benauwd, maar we trekken ons er weinig van aan.
Wel zit ik nu met de Electro pleisters op diverse plekken van mijn schouders en
nek om te kijken of we de pijn daar wat kunnen dempen. Ideale pleisters zijn
dat, waar zowel Els als ik veel plezier van hebben.
Ik heb zowaar morgen ook vrij want ik heb de afgelopen weken op
het MAC en op mijn nieuwe werkplek veel te veel uren gemaakt en die neem ik nu
op vrijdag even terug. Maandag gaan we weer verder met het leerproces.
Ik heb de afgelopen dagen wel gezien dat Leni ook veel geduld
heeft, zowel voor het invullen van de aanvragen, alsook voor het verzamelen van
info, het wachten op telefoons die opgenomen moeten worden, het hangen in de
wacht, het eindeloos knip en plakwerk waar de snelheid van de computer moeite
mee heeft i.v.m. het zwaar verouderde en veel te volle computernetwerk. Al die
frustraties zal ik er ook bij krijgen. Gratis en voor niks. Ik heb me
voorgenomen me daar niet te druk over te
maken. Kan er toch niks aan veranderen.
Zojuist heeft Els drie crackers voor mijn neus neergezet, als
lunch, luxe hoor, zelfs een met verse aardbeien. Kortom reden genoeg om een
eind aan dit stukje te brengen.
Fijne dag allemaal en de groetjes
Jeroen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten