We hebben een scootmobiel.

Het is zover. Roen heeft een scootmobiel aangeschaft. Het is een rooie. Een tijdje geleden vertrouwde Roen me toe, dat het allemaal teveel aan het worden is. Het wordt weer tijd om grenzen aan te leggen. Op zijn werk en thuis. Op zijn werk is op zijn afdeling het aantal patiënten verminderd dus hoeft daar maar 1 personeelslijst te staan en de andere is flexwerker van de hele dependance en elke dag is het nu kijken waar je weer gaat werken. Dit trekt Roen niet. Zo flexibel is hij niet meer. Dus heeft hij een brief naar de bedrijfsarts gestuurd in de hoop dat die hem gaat bijstaan zodat Roen op zijn geliefde afdeling ingedeeld wordt. Thuis? Tja! Er staat een scootmobiel op onze hal. Gelukkig hebben wij er plaats voor. Het spaart in ieder geval energie en gebruikt hij het teveel?  Dan geef ik hem een schop onder zijn hol want rust-roest.  Enfin, ik zie wel.