Een van mijn droomfoto’s was er niet eentje van bloedmooie mensen en prachtige omgeving zoals een paradijslijk eiland. Ik hou van contrasten. Mat versus glans. Vies, vuil versus clean en schoon. Groot versus klein. Dus hoopte dat ik eens in een vuil, leeg en verlaten gebouw dat zijn beste tijd achter de rug heeft. Daar zou ik dan een prachtig mens laten poseren. Helaas, ze bestaan wel maar zijn toch moeilijker te vinden dan ik dacht en vind je het dan mag je er niet in vanwege instortingsgevaar. Zucht. Maar eigenlijk ben ik niet zo heldhaftig om dit soort panden te betreden. Dus vroeg ik mijn vriend Google om raad en tikte mijn vraag aan hem en hij kwam met deze serie foto’s van jan van de Brink en deze zijn precies wat ik voor ogen heb. Later ga ik oefenen hoe ik een andere foto hiermee kan aanvullen. Dat gaan jullie later zien als het me lukt. Stel je dan voor dat mijn lievelingsmodel in deze zetel plaats heeft genomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten