van Bas Dekker-Kunsten en Meer |
Afgelopen
februari had ik een onderzoek van ERGO.
“ERGO is een langlopend bevolkingsonderzoek van het Erasmus
MC onder 15.000 mensen van 45 jaar en ouder in de Rotterdamse wijk Ommoord. We
onderzoeken gezondheidsproblemen die op oudere leeftijd veel voorkomen. Dankzij
dit uitvoerige onderzoek komen we steeds meer te weten over het ontstaan
en verloop van ziekte bij ouderen. Op deze manier kan ERGO een bijdrage
leveren aan een samenleving waarin we gezond ouder kunnen worden.” (De tweede
alinea heb ik gecopy-paste van de website.)
Dit
keer bleek uit het onderzoek dat ik, naast een goed geheugen, sterke botten en beginnende
staar, een beginnende levercirrose had. Levercirrose is een kwaal die je kan
krijgen door leverontsteking maar meestal door teveel alcohol drinken.
Ik
werd doorverwezen naar een leverspecialist. Leverontsteking werd uitgesloten,
bleef over: te grote alcoholconsumptie.
Daar sta je dan als verslavingsdeskundoloog.
Vroeger,
ja, als jong volwassene dronk ik als een spons, met mijn maten. Na het trainen
wilde er wel een stuk of wat pilsjes ingaan en als het dan erg gezellig werd,
later op de avond, ook nog wel een whisky’tje of wat, maar nu, als brave
huisvader viel het wel mee, toch?
Na
streng zelfonderzoek moest ik toegeven dat er wel wat af kon. Het was geen
uitzondering als ik op een gemiddelde dag, na het sporten twee biertjes dronk,
bij het eten drie glaasjes wijn en in de loop van de avond de rest van de fles.
Dat zijn bijna tien porties alcohol. Op geen moment was ik merkbaar onder
invloed en het stoorde mijn andere bezigheden, mijn slaappatroon of mijn
conditie niet. Steeds meer drinken is erin geslopen. Toen de kinderen nog klein
waren moest ik er ’s nachts weleens uit voor een flesje of een luier. Toen dronk
ik nauwelijks door de week. Nu kan het, dus deed ik het. Zo simpel is het voor
een gulzigaard.
De
behandeling was even voor de hand liggend als eenvoudig: stoppen met alcohol.
Dat
heb ik toen maar gedaan. Wat moet je anders? Het viel mee en het viel tegen. De
alcohol miste ik haast niet. Wat dat betreft heeft het mijn begrip voor
alcoholverslaafden niet doen toenemen. ( De specialist raadde mij dringend aan
hulp te zoeken voor mijn “verslaving”, bij een consultatiebureau voor alcohol
en drugs, maar dat was mijn eer te na. Alsof je een sterrenkok naar de Mac
stuurt.) Ik ben zonder alcohol, op feestjes, niet saai of geremd: ik heb haast
nog meer pret en praatjes dan voorheen.
Alleen had ik gehoopt dat ik fitter en slanker zou worden, dat is niet gebeurd, helaas.
Afgelopen
week heeft de dokter mijn lever onderzocht, alle uitslagen zijn goed. Ik mag
weer drinken, met mate, niet speciaal met mijn maten.
Ik heb whisky geprobeerd maar dat viel niet
lekker, een biertje ging wel maar ik ben intussen gewent aan malt. (Al mag je
dat niet lusten van Youp.) En goed wijntje, dat vind ik lekker. Ik lijk wel een
wijf. Zo word je tot braafheid gedwongen.
Laaglander
Geen opmerkingen:
Een reactie posten