Een Computerlose Dag

Zo af en toe heb ik een dag waarop ik tegen mezelf zeg; “geen computer vandaag.” Net zoals vroeger, toen de pc nog niet uitgevonden was. Dan ging ik lezen, muziek luisteren, tekenen en deed van alles niet wetende dat dit ging veranderen. Toen de computer in ieders leven kwam hadden we geen flauw idee wat je ermee kon doen. We hielden het tegen met het idee dat we hebben het nu niet nodig totdat die wat persoonsvriendelijker is geworden en het nut heeft. Toen kwam Window XP in ons leven. We schaften een computer aan in een klein winkeltje, ook met de gedachte dat we het de kleine middenstander de klandizie gunden. Later bleek dat hij alleen illegale versies verkocht. Wisten wij veel! Zo kwam er een protocol in ons leven dat in ieder geval mij veel plezier heeft gebracht. Roen probeerde het uit en ontdekte de kinderziektes met vallen en opstaan en dan vertelde hij me hoe het ging. Ook dit ging bij tijd en wijle niet zoals we ons dit voorstelden. We maakten alle fouten die in de boeken staan maar gaandeweg leerden we hoe dit medium te werk gaat. Soms(nogal vaak) zag Roen het en zo af en toe zag ik het licht. Zo zitten we nu samen naast elkaar, allebei achter onze eigen pc. Roen zoekt afbeeldingen van bussen voor zijn eigen blog en ik schrijf dit stukje en ga straks verder met het afwerken van de foto’s die ik 2 dagen heb genomen van een waanzinnige mooie zonsondergang. Zo eentje waarvan ik later zeg van “stom, stom en nog eens stom” dat ik toen niet mijn toestel heb gepakt. Maar gisteren had ik iets van, vandaag niet, vandaag ga ik andere dingen doen. Dus heb ik daardoor ook weer een onderwerp voor mijn blog.