Een blik op het wad.
We zijn net thuis gekomen en dan overval ik jullie met de
mededeling dat ik verliefd ben geworden. Er is geen nieuwe man in mijn leven
gekomen. Deze, die ik nu regelmatig in mijn armen hou voldoet mij in alle fases
van mijn leven. Ik ben verliefd geworden op het schone eiland “Ameland” . Het was wel een toer om er te
komen. De trein had een vertraging van 10 minuten en prompt misten we de bus en
moesten 4 uur wachten op de volgende. Dat stond dus niet op het bord. Dus na 1
uur stonden we er, geen bus. We vroegen het aan een medewerker van Connexxion,
en die wist van niets. We vroegen het aan andere medewerkers en die wees op het
bord waar de juiste tijden op stond. Dus stonden we er na 2 uur weer, geen bus.
We vroegen het aan een buschauffeur en die was zo vriendelijk om in zijn
bijbeltje te duiken en het bleek dat de bus na 4 uur pas zou komen. Er waren
geen bagagekluizen in het station dus waren we gedwongen al onze bagage mee te
schouwen, dus bleven wij op het station hangen. Saai dus. Dus gingen we per bus
na Holwerd en daar pakten we de veerboot naar Ameland. Daar stond de bus klaar
en die bracht ons naar Hollem en ons hotel, het knusse “Zeepaardje” waar we
warm werden verwelkomd door de uitbaatster. De reis duurde dus i.p.v. 5 uur en 14 minuten 10
uur en 14 minuten. Naar Engeland vliegen was een stuk sneller. We pakten alles
snel uit en gingen eten bij de “Griffel” waar we ook leuk werden ontvangen. Het
eten was goed want we waren uitgehongerd. We gingen snel naar bed waar we
vervolgens geen oog dicht konden doen. Het matras was zacht en had in het
midden een grote kuil waardoor we telkens tegen elkaar aan gedrukt lagen. Dit
is alleen leuk wanneer we beiden er zin in hebben. Dit wordt nog vervolgd.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten