Altijd
als ik Johan Derksen op de televisie zag ergerde ik mij aan hem. Die haartjes,
die snor, die sigaar dat parmantige, gelijkhebberige. En waar gààt het over.
Over voetbal. Lekker belangrijk. Voetbal is, eventueel, om te doen. Niet om
over te leuteren tot in het oneindige. Snel doorzappen dus.
Maar
ik heb mijn mening over Johan Derksen
moeten wijzigen. Ik ben nu een groot fan van hem.
Dat
komt door het onvolprezen muziekprogramma ‘Muziek voor volwassenen’, dat hij
elke zaterdag van 09:00 uur tot 12:00 uur op Radio Rijnmond presenteert en
samenstelt. Dat is een geweldig muziekprogramma voor een oudere jongere zoals
ik, met enerzijds een afkeer van klassieke muziek, maar evenzeer een afkeer van
de nieuwe populaire muziekstromingen zoals dance, rap en wat dies meer zij, om
maar te zwijgen over de plaag die sky-radio heet, weliswaar popmuziek voor mijn
leeftijdscategorie maar zo veilig en braaf dat ik er beroerd van wordt. Muziek
die nergens mag schuren en alleen maar mag behagen. Daar krijg ik jeuk van op
moeilijk bereikbare plaatsen.
Nee,
dan Muziek voor volwassenen. Daar luister ik graag naar via mijn pm3 speler,
als ik zaterdags ga joggen of op mijn werk, als ik op zaterdag de pineut ben.
Pop, rock, soul, country, blues van alles. Oude
opnames maar ook nieuwe, onbekende artiesten, vaak van eigen bodem, maar net zo
lief uit Scandinavië, Duitsland en natuurlijk Amerika. Johan doorspekt zijn
programma met anekdotes over hoe hij aan die muziek is gekomen. In
gespecialiseerde winkeltjes of door de artiest zelf verkocht bij concerten. Het
plezier en enthousiasme druipt er vanaf.
Naast
beroepsvoetballer en sportjournalist is hij ook manager van Cuby & the
Blizzards geweest, vandaar zijn affiniteit met muziek en artiesten.
Hij
maakt van zijn podium gebruik om te fulmineren tegen andere muziekprogramma’s,
die volgens hem niet onafhankelijk zijn maar lijstjes van de
platenmaatschappijen opkrijgen met wat zij moeten draaien.
Ook
nodigt hij zijn luisteraars nadrukkelijk uit om per email te reageren op zijn
programma. Dat heb ik een keer gedaan met het verzoek om eens iets van Willy
Deville te draaien en verdomd, hij regeerde meteen. Op sympathieke toon, ook
nog. Hij had Willy, zoals hij hem aanduidde, nog kort voor diens dood gesproken
en hij was ook een verklaard liefhebber van zijn muziek. Hij zou hem zeker eens
draaien. En inderdaad, na een tijdje heeft hij heel programma aan Willy Deville
gewijd.
Zo
irritant als hij is op televisie, zo gezellig is hij op de radio.
Muziek
voor volwassenen, radio Rijnmond. Luisteren op zaterdagmorgen!
Laaglander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten