Het heeft
een tijdlang gestormd en dat is te zien.
Overal zien
Meisje en ik de kadavers van omgevallen strijders.
Strijders
tegen wind en regen.
Zij die hun
leven hebben gegeven voor hun eigenaars.
Ondankbaar
als die zijn worden hun overblijfselen achtergelaten
Op de
grasvelden
In de
vuilnisvaten.
Soms hangend
in de bomen.
Wanneer ik
deze tragediën zie dan neurie ik dit lied van;
The Doors
genaamd “The End”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten