woensdag 9 december 2015

’t Is toch wat.


Archiveren is en blijft een kunst.
Ik had een mooi fotoarchief en een fotobewerkingsprogramma, daar kon ik blindelings mee werken.
Al onze foto’s zelf gemaakt en uit het verleden van mij of Jeroen werden verwerkt.
Maakte mooie mappen en zoeken was er amper bij.
Totdat ik een nieuw fototoestel kreeg waarbij er ineens een vermeerdering van de pixels bij kwamen waardoor ik met mijn oude programma niets meer kon doen.
Toen raakte ik in de war totdat mijn lief “One Drive” vond en alle oude foto’s er op plaatste en we ze weer konden vinden.
Nu was het de kwestie, hoe kan Els deze bron der herkenning aanboren?
Mijn lief ging op jacht en soms zag hij een spoor.
Zelfs onze pc goeroe had geen goede raad.
Microsoft werd geraadpleegd, en warempel, na het nodige gekluns, gepruts en geklooi kwam er een oplossing, en nu deelt Els al de foto’s die op one drive geplaatst zijn.
De kopfoto is er eentje uit Roen zijn jeugd.
Zit zijn de 3 broertjes Eric, Joep en Jeroen en is in de jaren 60 geschoten.
Lief hé?


Geen opmerkingen: