 |
| Een hele oude foto hiervan. |
Ik ben hier regelmatig
langsgelopen tijdens de wandelingen met mijn trouwe viervoeter. Eerst met Jesse
en nu met Meisje. De naam heeft toch regelmatig mijn verbeelding gekieteld. Ik
zie dan in gedachten hoe de vrouwen en kinderen afscheid namen van hun man en
vader voor een hele lange tijd.
“Het
schreiershuisje mooier dan voorheen. Het heeft veel geld gekost op dit op te
knappen en schoon te blijven houden. En nog steeds. Een klein miniatuur
monument voor de gemeente Schiedam, en zeker voor de wijk. Hier zijn wat tranen
vergoten in het verre verleden wanneer er weer een vissersboot of andere
schepen op zee gebleven waren met hun bemanning. Dan zaten de vrouwen hier in
het Schreiershuisje te wenen om hun geliefden of zonen die niet meer terug
kwamen. Een stukje historie wat zeker bewaard dient te blijven.”
De uitleg heb ik geplukt uit Google. Maar zelf schiet me een lied van de groep Renaissance
genaamd ‘At the Harbour.’ Het klinkt een beetje bombastisch maar dat ben ik
zelf soms ook. De tekst en het pianospel vullen elkaar aan en zelf vind ik
wanneer ik het beluister nog steeds erg mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten