Er zijn van
die dagen dat ik lichtelijk jaloers ben op mijn lief. Wanneer hij aan een taak
begint gaat het er toch wel methodisch aan toe. Hij werkt consequent van begin
tot eind. Voor mij is dat tot nu toe een onbereikbaar ideaal. Ik begin en kijk
ook rond. Zie daar wat anders en begin daar ook aan en daar, dat moet ook
gebeuren. Dus doe ik dan 3 klussen tegelijkertijd. Ze komen dan wel af maar
toch niet zo goed als ik had kunnen doen. Ik fladder dan heen en weer. Vooral wanneer
de familie komt met de Kerst. Alles staat dank zij mijn lief’s hulp klaar, maar
wanneer het echt begint ga ik alles door elkaar doen. Lichtelijk chaotisch dus.
Maar dat hoort bij mij en tot nu toe komen ze graag want dan kunnen ze ook zichzelf
zijn in ons huis. Dus ben ik ook een beetje trots op mezelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten