zondag 2 november 2014

van een vriendin

Als ik oud ben, ziek of zwak, en pijn verjaagt de slaap.

Als onrust neemt van mij bezit

Doe dan wat onvermijdelijk is, …..laat me gaan…..

De laatste goede daad.


Beslis dan voor mij en wees niet laf.

Past eigenliefde bij de vriendschap die ik je gaf,

Of uitstel tot het beter past,

Bij een verloren strijd?


Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.

Jij loopt niet bij me weg:

Je kijkt me aan,

Je noemt mijn naam,

Je houd me stevig vast.


Vandaag voor het laatst

Groet ik je met mijn hondenstaart…

Wat jij liet doen deed je voor mij.

Je hebt me nog meer pijn bespaard.

Voor zinloos lijden mij bewaard.


Een zwaar besluit?

Nee, huil nu niet.

Een wijs besluit dat werd gegrond

Op een oud uniek verbond:

Jij bent mijn baas,

Ik ben jouw hond.

Geen opmerkingen: