Het weekend is weer
voorbij.
Ik merk dat ik toch
veel aan het tobben ben.
Ik heb een gezwel op
mijn rug dat ze vanmiddag gaan wegsnijden. Blijkt een grote verstopte en
ontstoken talgklier te zijn.
Verder blijkt de
schroef waar de BoneAnchoredHearingAid aan vast zit
los te zitten. Dit zorgt voor storingen in haar gehoor, en na een bezoekje aan
de BAHA verpleegkundige in het Maasstad zkh blijkt dat de nieuw gebruikte
schroeven van Cochlear voor veel problemen zorgen. Of ze groeien er uit, of de
huid groeit er overheen, of ze gaan loszitten. Ik merk dat ik er veel mee bezig
ben. Mijn verwachting is dat deze schroef er uit zal moeten en zal worden
vervangen door een oud model schroef. Mijn fantasie slaat dan misschien op hol,
en ik heb natuurlijk in mijn leven al heel veel met schroeven pluggen en
dergelijke gewerkt. Mijn gedachten zeggen dat als een schroef gaat lubberen dan
kan je niet zomaar een nieuwe schroef op dezelfde plek plaatsen, tenzij je het
uitgelubberde gat eerst vult, met gips of cement. Hoe gaat dat in bot en door
hoofdhuid heen?
Ik ben natuurlijk geen
dr. Maar het lijkt me een lastig probleem, en Els (en ik) zijn nu natuurlijk
juist zo blij dat haar gehoor weer fatsoenlijk werkt. Ik ben er kennelijk ook
gedurende mijn slaap mee bezig.
Verder merk ik dat het
verlies van onze lieve langpootmug uit Amorgos nog steeds veel verdriet doet.
Wandelen daar komt het nauwelijks van en vooral op vrije dagen is het moeilijk
om de structuur weer aan te brengen. Als ik werk dan gaat het wel, dan is er
afleiding en is er voldoende te doen.
Daarnaast is het
lastiger.
Verder ben ik nu
alweer bijna vier weken zonder mijn eigen scootmobiel. Die van mij maakte een
geluidje en had een afwijking, en die staat in de garage in Katwijk. Maar
kennelijk is het moeilijk om ‘m te repareren, terwijl het notabene om een nieuw
apparaat gaat. Ik ben ‘m in totaal al langer kwijt dan dat ik er op heb kunnen
rijden. Het leenapparaat wat ik heb laad slecht op want ik heb de bijpassende
lader niet erbij gekregen en ik kan er dus nauwelijks twintig km. Op rijden.
Daar komt nog bij dat het een hotsenbotsend apparaat is wat lijkt geen vering
te hebben.
Ik heb al nagevraagd
waar de mijne blijft maar heb nog geen antwoord ontvangen. Ik hoop toch dat ik ‘m
deze week gerepareerd terug krijg.
Verder heeft de
verzekering van Jesse veel minder kosten vergoed dan ze volgens de polis moeten
doen, dus ook daar moet ik nog achteraan.
Kortom er spelen weer
allerlei zaken.
Tot zover, even lekker
van me afgeschreven. Soms doet dat goed. Nu gaan we gauw weer verder met de
dagelijkse zaken hier op het werk.
Geroet Jeroen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten