Overweldigd zijn wij.

Na de onstuitbare wildemansrit op de achtbaan van ons leven zijn we een beetje tot rust aan het komen.

Overweldigd zijn we door het vele blijken van medeleven die ons bereikten en nog steeds bereiken via Facebook, mail en persoonlijk ontmoetingen lijken we een beetje tot rust te komen.

Nog steeds is ons huis onwerkelijke stil, overdonderend stil.

Het moet maar.

We wachten op haar as die we gaan uitstrooien op ons lievelings meditatie plek waar we beiden onze aandacht richtten op de voor onze relevantie prikkels.

Ik keek naar de schepen en zij naar de watervogels.

Nu lees ik de Facebook berichten regelmatig door en vindt daar troost in. De band tussen mens en hond bestaat al eeuwen in enorme warmte en vriendschap tussen elkaar. Dit wordt bij elk bericht steeds bevestigd en ik wil dank zeggen aan onze Facebook vrienden, mail vrienden en oude vrienden.

Ik ondervind hier enorme steun aan en wanneer ik verdrietig kijk ontmoet ik veel herkennende blikken en het weten wat er met ons gebeurt.

Gisteren ontvingen we een mail uit het verre Griekenland vanuit het mooie eiland Amorgos waar Jesse ter wereld kwam en haar peetmoeder uit Delft. De eerste opvang moeders die haar voorzichtig leidden richting Nederland en naar ons huis. Prachtig is het verwoord en ik hoop dat jullie Engels kunnen lezen want dit vertalen is voor mij onmogelijk.

Els and Jeroon

My heart bleeds for you.. I  get a tightness in my chest whenever I think of my dog Roberto having to leave us one day, in the near future as he is almost 14 and has had some health issues this year..

Of course you miss Jesse.. especially when you wake up in the morning without her.. or come home and she is not waiting, the pain can be so sharp.. everywhere you look, her absence is felt and memories come flooding back. Sweet ones, funny ones and ones that gave you both a close bond with her. The y give us so much joy and a house without  a dog, at least for me, feels empty.. Cats are an important presence too, but again in a different way.

I really want to thank you for making it possible for her to have enjoyed so many years of care, true love, and safety .The exact opposite of what a life of a stray dog in Greece can be. Without you, she would have faced all that, as a puppy, lost and helpless.

I am thinking of you both and share your pain, although the only comforting thought right now, is that she is no longer suffering. It takes courage to do what you did, and I also thank you for that. You were the best thing that happened to Jesse in her life, 2

so focus on what you gave each other, and keep her in your hearts  forever...

Jesse,

All the love in the world goes with you wherever you are resting..

With love, Lamia

Van haar Delftse pleegmoeder ontving ik de volgende mail nadat ik de vorige had doorgestuurd.

Prachtig en zo waar!

Ik kan me heel goed voorstellen dat deze reactie jullie goed doet.

Ook Lisiane en Jonathan (van zusje Kata) en Heleen en Peter (van zusje Tasca) zijn aangedaan door de dood van Jesse. Heleen vroeg je e-mail adres en dat heb ik gegeven. Ze tobt een beetje met haar gezondheid, dus weet niet of ze de energie vindt om jullie te mailen, maar dat was wel de bedoeling.