Het is
schokkend geconfronteerd te worden met het leed dat verslaving heet.
Wanneer een dealer zijn macht over de verslaafde misbruikt en je ziet
hoezeer diens autonomie is verdwenen en de regie geheel bij de
antisociale dealer ligt.
Schaapachtig,
als schapen naar de slachtbank, willoos en als was in de wrede
klauwen van de dealer. Het gehele leven, in al zijn facetten wordt
aangepast aan de verslaving. Gezin, sociale contacten, inkomen,
gezondheid, alles wordt opgeofferd aan de verslaving.
Dit bleek
weer eens toen onze sportverslaafde, of liever gezegd succes- en
medailleverslaafde olympiërs zich lieten koeioneren en piepelen door
die pratende kut, de dealer in olympische tickets, Maurits Hendriks
en zijn trawanten van het IOC.
Want je
mag je dan gekwalificeerd hebben voor de finale, als vrucht van
jarenlang toegewijd trainen; als je ongehoorzaam bent aan de dealer,
als je laat blijken autonoom te zijn en een privéleven te hebben
naast je sportcarrière, dan kan je vertrekken. Je moet niet denken
dat je zelf een leven hebt. Ook al ben je drieëndertig jaar en al
jarenlang topturner, Je mag geen groepstraining missen. Ook niet als
je de enige ringturner bent. Je moet niet denken dat je zelf weet hoe
je je moet voorbereiden op de finale. Jij dacht misschien dat de
trainer/coach er voor de sporter is, maar dat is dus een illusie, dat
is juist andersom.
Behalve
alle voorronden winnen moet je ook geballoteerd worden door Maurits.
Want je hebt een voorbeeldfunctie, tegen wil en dank.
En als je
gefaald hebt, als je vierde geworden bent ipv eerste, tweede of
derde, of als je uitgevallen bent, moet je meteen naar huis. Met de
losersvlucht. Ook als je op eigen kosten in een hotel wil blijven en
zo de rest van de spelen wilt meemaken. Niks ervan. De dealer is de
baas. Wegwezen jullie. Wel natuurlijk acte de présence geven bij de
huldiging van de winnaars in de Raaij. In verplicht driedelig
apenpak, bij vijfendertig graden. Je bent dan wel weggestuurd maar je
blijft natuurlijk wel, als een lijfeigene, beschikbaar als
schaapachtig klap- en juichvee.
En het
wonderlijke is; ze doen het. Ze doen wat er gezegd wordt. Verslaafden
zijn per definitie afhankelijke schapen. Ze hebben zoveel
geïnvesteerd.
Oost
Europa heeft de naam, maar in Nederland kunnen we er ook wat van. Hoe
hoger je komt in de sport, hoe minder zelfstandig je mag zijn en hoe
schofteriger je wordt behandeld..
In 1972,
toen de spelen doelwit waren van terreur, mochten de Nederlandse
olympiërs zelf beslissen of ze wilden blijven of niet. Zèlf
beslissen? Bespottelijk! Die tijd is voorbij.
Maurits
Hendriks verdiend een gouden plak voor het onderdeel dressuur. Zoals
hij zijn materiaal onder controle heeft, dat doet Edward Gall hem
niet na met zijn paard.
Laaglander
Geen opmerkingen:
Een reactie posten