Het Weekend zit er al weer op
Wat kan een Weekend snel gaan. Zo was het vrijdagmiddag en haalde ik Jesse op bij Hans en Mieke die afgelopen week nog op haar pasten in verband met de operatie van Els op de 13e j.l, en nu reed ik vanmorgen na de ronde met Jesse om 07.15u alweer naar het werk.
Terugkijkende was het een goed en ontspannen WE, en Els gaat iedere dag een stapje vooruit. We zijn zowel zaterdag als zondag samen met Jesse even gaan wandelen, en de buitenlucht deed haar zichtbaar goed. Zondag alweer een stukje meer gewandeld en ook dat ging goed. Gisteren zaten we na ons uitgebreide zondagsontbijt deel vijf van Harry Potter te kijken en kreeg ik een telefoontje uit Noordwijk. De man van mijn al enkele jaren overleden nicht was aan een hersenstaminfarct gestorven in het Vlietlandziekenhuis afg. Vrijdag. Notabene door een toegegeven fout in de medicatie. Dat geeft dubbele gevoelens zeg. Is een ziekenhuis eens eerlijk, dan ben je ontzettend boos over het feit dat iemands leven veel te vroeg is opgehouden, maar dat maakt het er allemaal niet gemakkelijker op om te verwerken. Nu ben ik geen nabij familielid, maar het was wel een heel aangenaam en warm mens die kort geleden ook nog eens Opa geworden was en daar erg blij mee was. Ik zag hem nog wel eens op de woensdagen dat ik in Huize Frankeland kom om te fysio zwemmen. Hij woonde daar. Het was een buitengewoon klein en vriendelijk Italiaans man die altijd blij was om een bekend gezicht te zien, muzikant van huis uit en met een prachtige manier van Nederlandse spraak. Hij was weliswaar 78 jaar oud, maar dit is wel een heel rare manier van verscheiden. Ik ga dan ook as. Woensdag zeker even afscheid nemen.
Verder zit ik hier nu helemaal alleen. De collega die me heeft ingewerkt is definitief met pre pensioen. Kon ik vorige week nog vragen die ik tegenkwam opschrijven voor de dinsdag of de vrijdag, dat heeft nu geen zin meer. Toch zie ik er niet tegenop. Het inwerken was uitstekend en ik weet aardig de weg ondertussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten