Mijn
jongste zoon Koen is een brave jongen van zeventien jaar. Hij is lid van de SP.
(Je kan voor de gemeenteraad zelfs op hem stemmen.) Als jongste lid mocht hij,
bij afwezigheid van Jan Marijnissen de nieuwe vestiging in Rotterdam openen.
Hij is de beste van de klas (Een 10 voor maatschappijleer!) en in zijn vrije
tijd werkt hij bij pretpark/speeltuin Plaswijckpark. Hij is door en door braaf.
Van mij heeft ie het niet en streng zijn we ook niet. Hij heeft het van zichzelf.
Hij ziet er niet uit als een socialist; meer een J0VD-er (Liberale jongere), al
is hij links tot in zijn haarwortels.
Dit
in tegenstelling tot mijn oudste zoon Mick, nu tweeëndertig en intussen een
oppassende burger, maar toen hìj zeventien was, was het feesten, blowen, XTC,
en elke nacht graffiti spuiten. (Toen was ik al gescheiden en hij woonde bij
zijn moeder. Ik had er wel de zorgen maar weinig last van.)
Koen
is geslaagd (uiteraard) voor de middelbare school en is op talenvakantie
gegaan. Dat is een talencursus, in zijn geval Engels, gecombineerd met een
vakantie. Twee weken Malta. Voor het eerst alleen met het vliegtuig. Zijn
moeder moest huilen bij het afscheid op Schiphol.
Af
en toe hadden we contact via skype. Of zijn Engels beter geworden is weten we
niet maar feesten kàn hij intussen. Als hij om 08:00 uur les had ging hij om
02:00 uur naar bed maar anders was het feesten tot 06:00 uur.
We
hadden verwacht dat hij bruinverbrand terug zou komen want het was daar elke
dag zonnig en 30 graden. Echter, hij was nog bleker dan toen hij wegging.
Heeft
hij ten langen leste iets van zijn halfbroer en zijn vader overgenomen. Thuisgekomen
is hij eerst achttien uur gaan slapen. Daarna was hij eigenlijk nog moe.
Hopelijk
voor hem is hij morgen fit want hij gaat achtentwintig dagen aan een stuk werken
bij Plaswijck.
Laaglander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten