Happy New Year!

Ik en mijn lief wensen jullie allemaal een gelukkig, gezond 2017.

Happy New Year.

Reis op de Bertha (2)

Soms kwamen we tijdens het varen
langs plekjes waarvan ik dacht van zoiets
Een scene uit de Mad Max film
Na de zondevloed.
Of misschien wel
Voor de zondevloed.
Je weet het maar nooit.

De reis op de Bertha.

Een aantal jaar geleden werden we uitgenodigd door een goede vriend
De kapitein van de "Bertha". 
Om de gaan varen over de Noordzee.
Verguld en verblijd zeiden we beiden: JA!
En Jesse mocht mee.
Wat er volgde was een heerlijk weekend op het water
We werden verwend want de Kaptein is ook een hele goede visbereider.
We zagen de zee als nooit te voren.
Overal waar we keken was er alleen maar water te zien
Toen de zeilen werden opgehaald en de motor was stilgelegd volgde er:
Stilte behalve het water en de vogels, die waren hoorbaar.
De lichtval was prachtig
Zo zat ik op mijn vaste stekkie aan boord
Fotografeerde alles wat er maar te zien was
Er volgde een fraaie fotoreportage. 
De kopfoto van dit stukje is er een van.  

Ditjes en datjes dag.

Nog aan het nagenieten van de afgelopen Kerst.

Het begroeten, bijpraten, smullen van het lopend buffet.

Wat is iedereen ouder, groter, wijzer, vernieuwender dan vorig jaar.

Lekker 2 dagen géén pc.

Vandaag naar de markt gegaan.

Helaas, Jaap was er niet.

Elke week hopen wij hem te zien.

Komt nog.

Voorwerk voor het eten van morgen.

Snelle pasta met spinazie, kaas en tonijn.

Spinazie koken.

Bosuitjes en knoflook fruiten

Tonijn uit blik toevoegen met kookkaas en spinazie en roerend alles binden tot een saus..

Kruiden naar eigen smaak.

Hoeveelheden?

Zoek dat maar zelf uit

Pasta koken en de saus toevoegen.

Eet smakelijk!

Weer thuis

Hoera!
De verloren zoon is weer thuis!

Muziek.

Vertelt de anderen hoe mijn stemming is.
Vandaag ben ik wat weemoedig
Denk dan aan de vrienden waar ik een tijdje mee heb gelopen, gepraat en samen herinneringen heb gemaakt.
Soms groei je uit elkaar want het gemeenschappelijke is veranderd.
Langzamerhand zie we elkaar niet meer of krijg ik een verre groet.
Sommigen blijven ineens weg, zijn ze niet meer bereikbaar.
Dit zijn de moeilijkste en pijnlijkste afscheiden.
Dan bel ik soms en word ik afgeblaft of ze nemen de telefoon niet op.
Zo is onze Vlaardingse vriend onbereikbaar geworden.
Dan springen er allerlei vragen in me op
Heb ik wat verkeerds gezegd?
Was ik wat te kort door de bocht?
Of was er iets anders?
Het niet weten is het ergste,
Ik sta ook niet bekend als de meest tactische, maar er wordt dan gezegd, je bent wel lekker te begrijpen.
Ik voel me triest en in de steek gelaten en dan zet ik deze weemoedige muziek op
Pearls before Swine, is de naam van de groep.
Het nummer heet:  Song about a rose".

Pearls before swine

Julianapark te Schiedam

Deze foto is genomen tijdens een optreden van het koor in het Julianapark te Schiedam
Dit wordt 1 x per maand gehouden
Deze keer was het op Koninginnedag
Eventjes met de filters gewerkt.
Lekker een beetjes ouderwets

Winter.

Vandaag is het officieel winter

Koude handen en neuzen tijd.

Gezellig maken binnenshuis

Kaarsjes en kacheltje aan.

Wat jazz muziek op de achtergrond.

Een grote bak thee op de tafel wachtend op de lippen die alles zachtjes naar binnen zuigt.

Lekker met z'n tweeën op de bank

Naar buiten kijkend wanneer het grauwe weer er weer is en dus alles binnen goed toeven is.

Ik hou hier wel van

die wintertijd. 

Helaas.

Ik heb het gehoord

Een vogeltje zong dit in mijn oor

Dat een van de aardigste collega's ons heeft verlaten.

Hij was een winkelmedewerker en dit deed hij al lange tijd niet meer.

Ook was hij het food opperhoofd

Kocht alles wat lekker is in.

De laatste tijd had hij er niet zoveel meer schik in

Voelde zich niet gewaardeerd

Werd opzij geduwd

Ging, omdat hij een bescheiden man is, stilletjes de winkel uit.

Ik mis hem.

Laatste poging.

Gisteren weer de zoveelste dagopname van mijn lief.

Zijn hart slaat nog steeds te snel.

Ik maar denken, dat komt omdat hij naar mij kijkt en....

Vul maar zelf in.

Dus niet.

Gisteren probeerden ze het weer na medicijn verandering.

Hoopten ze dat er nu beter resultaat zou volgen.

Niet dus.

Ze probeerden het 2x.

De medicatie is nu verhoogd

En is er nu sprake van: ermee leren leven.

Straatfotografie.

De eerste Koningsdag

Met mijn fototoestel aan de slag

Om het rijmend te vertellen

Zo liep ik op het Eendrachtsplein te Rotterdam

Ik zie dan mensen om me heen, heel veel mensen.

Soms vraag ik het ze of soms niet

Mag ik van jou een foto maken?

Vaak lukt dat.

Ik was en blijf geïnspireerd door de fotograaf “Ed van der Elsken”.

Dit is een van die foto's.

Meisje

Zo'n 2 jaar geleden kwam dit Meisje in ons leven.
Geïmporteerd uit Griekenland
De reis was verzorgd door de petemoei van Jesse
We wilden een wat oudere hond.
Hadden geen zin in puberaal gedrag.
Ze was 2 jaar lang een zwervertje en 2 jaar lang vertoefd in een shelter
Nu heeft ze haar thuis gevonden
Kunnen wij ons niet meer voorstellen dat ons huis haar niet meer beschermt.
En wij haar liefkozingen niet meer ervaren.

Drukte

Eergisteren stonden mijn collega op de Kerstmarkt in de Lange Haven kerk te Schiedam.

Het was de 1ste dag en dus niet zó druk.

Er waren 2 zangers uitgenodigd te spelen en zij hadden een volume dat door de kerkmuren werd versterkt, zodanig dat we terwijl we met de klanten praatten we er een gratis cursus liplezen hadden.

Er liep ook een Santa Claus rond met zijn bel en we zagen dat hij tegenwoordig een gezonde levensstijl had aangemeten.

Hij is een leuke man die de passanten amuseerde door de kindjes handjes te schudden met de kinderwagen rondliep.

Dit is geen commerciële markt. Er staan allerlei ideële doelstellingen.

Wanneer de zangers pauze hadden konden we met de mensen praten die hun Kerst wel en wee met ons deelden.

Ik hou hiervan en mijn collega idem dito.

Mañana.

Dit is een gevleugelde uitdrukking van me.

Om iets te bekennen.

Ik ben lui, soms wel héél lui.

Maar......

Voor een schoon bed moet je wassen.

Om iets op je bordje te scheppen moet je winkelen.

Om niet uit te glijden over het residu van hond en kat moet je lopen en scheppen.

Voor gladde kleding moet je strijken

Zo kan ik nog wel verder gaan

Kortom, vandaag was het onmogelijk mijn hobby luieren, uit te voeren.

Dat zien we morgen wel weer.

Sinterklaascadeaus.

Wij kregen het in onze bol

Daarnaast hadden we lol

Geven elkaar graag cadeaus

We volgen de Games of Thrones

Jeroen kijkt graag en ik lees met veel plezier

Dus gaven we elkaar boeken in plaats van bier.

Chocolade en kerstkaarten.

Gisteren heb ik een leuke winkeldienst gedraaid samen met mijn collega.

De klanten waren in een snoeperige bui of in de stemming kerstkaarten te gaan schrijven.

Eentje was verslaafd aan witte chocolade

Aangezien Tony een speciale feesteditie heeft gemaakt van haar lievelingssmaak verliet zij de winkel als een gelukkige vrouw.

Sommigen kochten zelfs 8 repen, en die zijn groot!

Vandaar mijn titel van dit stukje

Chocolade en kerstkaarten en wie weet inspireer ik jullie tot aankoop van dit alles en nog veel meer want de Wereldwinkels zitten in zwaar weer.

Helaas.

Elastiekje.

Ik deel mijn huis al zo'n 46 jaar met een aantal katten.

De populatie verandert door de tijd heen.

Zo af en toe verlaat er eentje ons huis.

Dat is het nadeel van huisdieren.

Ze brengen Gezelligheid en Warmte.

Soms leven ze tussen oorlog en vrede met elkaar.

Vooral Knul spant de kroon.

Hij is in een vreemde huishouding geboren

In een flat met aan de ene kant Main Coons en aan de andere kant Heilige Birmanen.

Er liepen daar dus ongecastreerde katten rond dus stinken dat het daar deed!

Kan goed opschieten met mensen maar niet met katten.

Hij volgt me dus overal waar ik heen ga.

Naar de slaapkamer, naar de wc en naar de andere kamer.

Overal waar ik ga of sta wil Knul met me mee en het lijkt dus dat we samen verbonden zijn met een elastiekje.

Soms is dat knap vermoeiend.

Soms

Soms, zijn er van die dagen dan worden we geleefd.

Dan weet ik niet wat te schrijven en mijn plekje achter de pc is bezet.

Dan denk ik, ik ben te beleefd.

Was ik maar wat assertiever en gaf de desbetreffende persoon een trap onder haar holletje.

Zij had een figuurtje en was zo klein dat het leek alsof er een stelletje reuzen hier wonen.

Maar eerlijk gezegd was ik bijna aan het einde van een spannend boek en de finale scene kwam in zicht.

En tijdens het lezen hoor ik geroezemoes aan de tafel en werd Roen daarna gefotografeerd.

Ik ook, maar toch incognito.

Ik heb niet altijd zin om herkenbaar getoond te worden.

Het was echter geen slechte dag en het boek liep goed af.

Op naar deel 3.

Herinrichting.

Bij aankoop van ons pand, nadat we alles hadden bekeken en gekeurd, hadden we bij de kleinste kamer zoiets van; hier kunnen we mee leven'. Later gaan we dit inrichten zoals we dit mooi vinden want het is nu totaal niet onze smaak.

Na sparen van statiegeld en zegeltjes is het eindelijk zo ver. Er is een nieuwe plee geïnstalleerd. Zo eentje met verwarmde bril, diverse heren en dames standjes, een föhn en een regelkastje.

We dachten eerst aan gewoon een super de luxe bril. Na lang beraad is de pot erbij gedaan. We wisten en weten nog steeds niet wat de vorige eigenaar allemaal at, maar het porselein was volledig vergaan dus was er niets meer schoon te houden.

Vanmorgen kwamen de heren en na 2 uur werk, een uitgebreide uitleg zitten we nu poepie sjiek.

We gaan later weer verder met de herinrichting. We zijn nog niet gereed. 

Feestmaand.

Het is begonnen! De feestmaand december.

Dat is te merken in de winkel.

Er is een mooie Sinterklaasetalage

De klanten zijn druk op zoek voor de “gelovigen” onder de jeugd.

Er worden een aantal feestmarkten in diverse kerken opgebouwd en bemenst.

Het rooster is gevuld.

De kraamopbouwers zijn gekomen en de kelder geplunderd voor de Sinterklaasmarkt.

Ondertussen komt de aflossing van de verkoopploeg

Er wordt dan vrolijk overgedragen, gepraat over hun wel en wee.

Wanneer Sint is vertrokken wordt de winkel in Kerstsfeer omgetoverd.

De boom wordt opgezet en gevuld met ballen en kleine kerststallen, engelen en nog meer.

Deze worden dan uit de boom verkocht.

De grote Kerstartikelen en prachtige cadeaus worden geëtaleerd.

Kortom: het is weer de feestmaand december.

Afval

Zo heet het in de 'volksmond'.

Gevonden materialen, zo noemen de kunstenaars het.

Wanneer je er voor openstaat vind je het overal;

Op straat of in de bomen.

Buiten of binnen.

Liefs altijd met de zon.

Zij maakt alles wat levendiger met highlights.

Wanneer ik soms na buiten ga, gewapend met mijn toestel

Jaag ik op dit alles en bewerkt dit alles op mijn pc

Ook dan maak ik mijn eigen kunst.

Zuster Els

Ja, ja. Ze is weer opgeroepen.

Het gaat nu niet zo goed met Roen.

Koud koorts noemen we het

Koorts maar dan ff anders

Hij heeft een temp van zo'n 35 graden

Slaapt dus veel

Luistert naar me

Dat maakt me ongerust

Ben dus boodschapster, kokkin, hondenuitlaatster en vooral zuster Els.

Ik vind dit helemaal niet leuk

Maar ook dit gaat weer voorbij

Gezondheidsnieuws

Eindelijk weer eens een blogje van Hot, of Jeroen.

Els en ik hadden vanmorgen een afspraak met de cardioloog. Hij zou ons gaan vertellen wat ablatie is, wat de kansen zijn bij mij op succes, tevens de risico's natuurlijk, en vanzelf hadden zowel Els als ik ook al studie verricht en waren mede door die studie en gesprekken met mensen die het ableren al achter de rug hebben of waar het mislukt is, niet echt enthousiast geworden. We zagen ook op tegen het gesprek en al helemaal tegen het maken van een afspraak.

De dokter die we troffen nam gelukkig uitgebreid de tijd en legde uit hoe hij mijn persoonlijke situatie ziet, en dat door mijn gecompliceerde situatie van een heel erg vergrote boezem, en het feit dat deze eigenlijk volcontinue aan het boezemfibrileren is, in combinatie met mijn suikerziekte, mijn afwijkende schildklier, mijn zwaarlijvigheid en mijn spierziekte de kansen op een goed resultaat dusdanig verlagen dat hij het doel, of levensverlenging en/of verbetering van de kwaliteit van mijn leven niet als haalbaar ziet. Kortom we gaan waarschijnlijk helemaal niet aan het ableren beginnen.

Wel ga ik per morgen stoppen met de digoxine en de metroprolol, en starten met sotalol. Daarna wil hij dan vandaag over drie weken me nog een keer shocken(reversie) en daarmee pogen hoe lang mijn hart daarmee weer op een normaal tempo kan komen. Lukt ook dat niet dan zal er weinig anders opzitten dan ook hiermee weer gewoon verder leven.

Op de terugweg vroeg Els of ik iets geruster was na dit gesprek en eigenlijk is dat wel een beetje zo. Niet dat ik gerustgesteld ben, maar ik zag sowieso toch wel behoorlijk op tegen deze ingreep die via de beide liezen wordt uitgevoerd en veel risico's met zich mee brengt. Voor de rest moet dit nieuws nog even bezinken. Els vertelde dat ze toch al wel wat geruster is nu deze ingreep(ingrepen) niet door gaan. De constante vermoeidheid en het feit dat mijn hart eigenlijk constant te hart werkt zal mijn levensduur niet verlengen, maar daar doen we het dan maar mee.

Is er nieuws op dit gebied dan horen jullie het weer.

Uitzicht uit mijn huis

Vaak denk ik
WE wonen op een mooie plek

Herinrichting.

Mijn pc is weer thuis. Althans, dat dacht ik. Zij moet weer helemaal worden ingericht. Peace of cake. Dat waren de gedachtegangen. Met mijn lief aan mij zij komt het helemaal goed. Niet dus. Mac fee eraf en AVG erop. De rest werd vervolgd. We deden alles wat we dachten dat goed was en sloten met tevredenheid de pc af. Helaas te vroeg gejubeld. De volgende dag na de opening, elk programma zei: opnieuw beginnen, hoe bedoelt u of wat bedoelt u. Wie bent u, ik ken u niet! AACH! Weer opnieuw beginnen en weer hetzelfde commentaar. Verder zoeken en aanvullen. Alles wat bij de vorige inrichting normaal was moet nu anders benaderd worden. We zijn er nu bijna dus kan ik nu dit stukje schrijven. Een pc is soms een raar ding met sabotage neigingen. 

De Buit

Moe en blij kwamen we thuis met de buit.

Sharonfruit, mandarijnen, veldsla, groene kool, kleine witte paddenstoeltjes, bonte snoeptomaatjes en avocado's..

Alles heerlijk en zalig!

Ik denk dat ik in mijn vorig leven een konijn ben geweest of een ander groenteverslinderaar.

Zelfs Jeroen is besmet met dit virus.

Dat wordt smikkelen en smullen.

Vanavond eten we rauw gebakken aardappels en een uitgebreide salade.

De thuiskappers.

Door de tijd heen hebben we geleerd elkaars haren in een model te couperen, om het mooi te zeggen.

Ik heb het gemakkelijk want bij Jeroen is zijn coupe recht toe recht aan.

Dat is maar goed ook want iets recht knippen is niet 'my cup of tea'.

Jeroen daarintegen wordt steeds beter.

Ik heb nogal wat eisen.

Zie ik een leuke haarstijl dan is de vraag aan mijn lief;

Kun je dat ook?

Dan hoor ik ja of neen.

We hebben menig tondeuse versleten.

En vandaag is nummer zoveel overleden.

Dus duikt mijn lief in de kast want we hebben nog één reserve

en zo knippen we lustig verder.

Een nieuwe diva,

Ik las in VN een stuk over een nieuwe diva met Nederlands/Duitse roots.

Werd nieuwsgierig en dook in You Tube

Werd geïnspireerd en schrijf dit stukje

Wie is hij?

Een nieuwe Bowie?

Een nieuwe Ramses?

Ja, maar nog veel meer en helemaal zijn eigen stijl.

Hij zwerft al over de wereld

Zijn publiek is wild geënthousiasmeerd!

Wie is hij?

Hij is Sven Ratzke.

Laat me door Sven Ratzke

Etaleren

We waren met z'n drieën vandaag
Tot onze grote verwondering was er géén
Sinterklaas etalage
Dus, werd de oude inrichting ontmanteld
Ramen gelapt
ot dan. Nieuwe spullen bij elkaar gesprokkeld.
De werkzaamheden verdeeld.
Een collega deed het meisjes gedeelte en ik de jongensdeel
De andere vulde de schappen in de winkel aan.
Een collega word nog ingewerkt
Dus, tussen de werkzaamheden werd het een en ander uitgelegd.
Het bovenste plaatje is niet de onze.
Die is veel mooier
Wil je hem zien?
Kom dan langs de winkel in Schiedam
T

Zonder titel

De regenboog tussen de wolken mag groot zijn
maar de kleine vlinder tussen de struiken is groter.

Uit "Vuurvliegen' van Tagore

Grouw en grijs

Een mooi plaatje
Daar niet van
Waar is de zon
Verdwenen achter de wolken gevuld met tranen
We houden ons hart vast
Amerika had de keus tussen slecht en slechter
Het is het laatste geworden

Nieuwe kunstenaars

Nieuwe kunstenaars

Een nieuwe vorm van kunst en toch weer oud.

Geraniums

Geraniums

Gepensioneerd, achter de geraniums met mij, uitgerekend in november. November is slachtmaand, bloedmaand, nevelmaand: een rotmaand. De zomer is definitief voorbij maar het is nog geen winter. Nog geen december met vrolijke feestdagen, nog lang geen sneeuw- en ijspret. Wel storm, regen en toenemende duisternis. Duisternis die in je ziel kruipt.

    De bomen hebben nog blad maar de meeste bladeren liggen op de grond of waaien, samen met regen tegen je aan als je tegen de wind in ploetert. De bladeren die nog aan de bomen zitten, zien er afschuwelijk uit. Ze hebben soms uitbundige kleuren maar het is een koortsblos; hun dagen zijn geteld. Over een paar weken zal het bos een verzameling zwarte staken zijn, als scheefgezakte grafzerken op een reuzenbegraafplaats, waar je dwars doorheen kijkt. 

    Maar het goeie van november en de herfst is dat er talloze mooie liedjes over gezongen zijn door diverse artiesten. Dat maakt het najaar dragelijk en laat je op een decadente manier genieten van je melancholieke stemming.

    Neem bij voorbeeld  Les Feulles Mortes, ook bekend als Autumn Leaves. Opgenomen door  een groot aantal artiesten, onder anderen Yves Montand en Eric Clapton maar pas door Bob Dylan tot mij doorgedrongen. Een treurig lied over een gestrande relatie. ...But I miss you most of all my darling / When autumn leaves start to fall...Net een tekening van Marte Rōling, weinig lijnen, maar precies op hun plaats. Simpele woorden maar ozo effectief.

    Of wat dacht je van Tom Waits, onder begeleiding van een jankende zingende zaag... November has tied me / To an old dead tree / Get word to April / To rescue me / November's cold chain / Made of wet boots and rain / And shiny black ravens / On chimny smoke lanes...

  Dergelijke teksten helpen mij op een paradoxale manier door de anders ondraaglijke maand november heen.

    Gepensioneerd en wel had mij juist op zo’n ‘vrolijke’ november voorbereid. Ik ben in de november van mijn leven aanbeland. Het laatste stukje. Net als de natuur begint alles aan mij richting graf te bewegen. Daar is geen training tegenop gewassen. De zwaartekracht is sterker.

    Ik had me voorgesteld dat ik overdag alleen in huis zou zijn. De oude hond aan mijn voeten, de poes op schoot. Vanachter de geraniums mijn memoires schrijvend. De stilte van het graf voorproevend. Maar nee. Mijn vrouw is wegens ziekte de hele dag thuis, mijn dochter volgt volwassenonderwijs in de avond en mijn zoon heeft alleen ’s morgens college. Als ik goed en wel uit mijn bed kom, is hij alweer thuis. En als klap op de vuurpijl ben ik weer gaan werken, één dag in de week. 

    De geraniums moeten wachten.

Laaglander

    

2 Jaar geleden

Ja, alweer 2 jaar geleden namen we afscheid van onze lieve, obstinate viervoeter genaamd Jesse. We missen haar nog steeds.

Het is toch wat.

Het stoorde ons

Het geluid van mijn pc

Geruis en gebrom

Conclusie?

Een van de boxjes is stuk

Terug naar Wehkamp.

Mijn oude pc gepakt.

Waar is de adapter?

We of eigenlijk Jeroen zocht overal

Kon het niet vinden

Dan maar een vervanger zoeken.

Het is een merk van Media markt

Dit model verkopen ze niet meer dus is er ook geen vervanging.

We gingen verder met zoeken.

Ineens gevonden!

Waar lag die?

Onder de kast!

Verder hadden we een aantal afspraken.

Vanaf de 3de november, de dag dat we elkaar leerden kennen en samen zijn gaan wonen.

Hadden we toen niet verwacht maar we dachten, zolang het leuk is

Dat is nu zo'n 36 jaar geleden.

Vandaag gun ik mezelf te de tijd om een stukje te schrijven,

Het is toch wat.

Op jacht

Mijn lief is op jacht op het net

Speurt allerlei sites af om de voordeeltjes te vinden.

Hij is hier goed in geworden sinds hij zijn transport site beheert.

Dus naast de bussen, auto's, vrachtwagens en vliegtuigen

Komen er regelmatig andere artikelen binnen.

Zo wachten wij nu op de bestelling van speciale tandpasta en spoelmiddel.

Hoe meer je hiervan inkoopt hoe goedkoper en vaak hoef je ook geen verzendkosten meer te betalen.

Qua de tandartikelen hebben we nu voor jááren in voorraad,

Nu zoekt hij een toeter voor zijn scoot. 

Verloren avond.

Op onnavolgbare wijze heeft de gemeenteraad besloten dat de schrijvers- en schildersbuurt volledig op de schop moeten.

Waarom?

Geen flauw idee.

Er zijn daarover vele brieven verstuurd en menigmaal vergaderd in onze buurthuis.

Dinsdagavond was de laatste vergadering en Jeroen besloot hier na toe te gaan.

Hij had nog een aantal vragen.

Met frisse tegenzin ging hij erheen en kwam met zwarte rook uit zijn oren terug.

Voor zijn vragen was er geen ruimte.

Wel is het duidelijk dat dit zo'n 2 a 2 ½ jaar gaat duren.

Dat dit alles in fases gaat gebeuren.

Ook dat wij in de laatste fase zijn ingedeeld.

Ook weten we nu wie de aannemer is geworden en dat we een brief gaan ontvangen met zijn contact adres.

Voor de rest: wordt vervolgd.

Ontmoeting.

Ja, we zijn nog steeds in de dierentuin
Waren bij de aaseters.
Hun koppies worden nog steeds  niet gezien als de meest knappe, wel de meest functionele.
Deze knappert kwam even bij me buurten.
Ik stond bij het hekje.
Ineens stond hij naast me en heb ik een aantal close ups genomen.
Dit had ik nog nooit meegemaakt dat een roofvogel/aaseter zo dicht bij me aan het chillen was.
Zal dit hoogst waarschijnlijk nooit meer meemaken.
Er is nog een of twee foto's die nog aparter zijn.
Die komen nog.

Eigen werk

Toen ik nog in de groep van Nico Kervezee zat
Bij de thema's "Het Experiment".
Ontvingen we opdracht, niet wat we verwachtten
Van bloemen, mensen en vergezichten
Maar gedichten of korrelige foto's waren de basis voor onze experimenten.
Bij deze was de opdracht, denk aan herinneringen en mijn verleden.
De getallen hierboven zijn een uitgestrekt stamboom van mijn familie. Het zijn de geboorte data vanaf mijn ouders tot aan het moment waarop ik met dit werkstuk stoeide.
Voor de lijnen heb ik gewerkt met de kalligrafie van het word programma.
Er staat steeds in herhaling;
Wat kan ik doen, kan ik wat doen enz..
Dit is niet de laatste versie.
Die komt nog.

Houden van.

Koesteren en gekoesterd worden.
In elkanders armen, dan is de wereld niet zo eng.
We hebben dit allemaal nodig.
Dat er van ons gehouden wordt en wij houden van...

De Leeuw

Begin deze maand zijn we naar Blijdorp gegaan.
Ik wilde graag het nieuwe verblijf van de leeuwen gaan bekijken.
Zij leven nu meer in het groen.
Prachtig!

Herfst

Vanmorgen liepen we samen, Meisje en ik

Langs de Vijfsluizen. Een bekend terrein voor ons.

De essen vertoonden hun kleuren van diverse tinten goudrood.

De verdofte kleuren van de zomerbloemen.

De kruidenplanten vergaan in hun eigen tempo.

De vergezichten worden vergroot en onze blik wordt wijder.

We dragen dikker jassen die ook nog eens regenwater tegenhouden.

Het is herfst en we genieten.

Mijn beste vriendin.

Wie is zij?
Deze mysterieuze schoonheid
Deze vrouw uit het verre Zuiden.
De titel zegt het al.

Lekker rustig.

We leven nu in een rustige tijd.

Geen moeilijk medisch gedoe

Dat komt pas over 2 weken

De grote hitte is verdwenen

Liggen nu lekker samen onder ons dekbed zonder weg te drijven.

Kijken regelmatig naar de buis.

Netflix en HBO en de gewone zenders want er zijn verschillende nieuwe afleveringen gestart.

Zoeken langs de www en Twisted Sifter. Die hebben prachtige foto's en video's.

Samen laten we Meisje uit en die kan hier zo van genieten.

Gisteren hebben we bezoek ontvangen.

De petemoei en opvangmoei uit Griekenland die wilden zien hoe het met haar opvanghond gaat.

Dus zijn we redelijk tevreden en dat vind ik een hoge score.

Je kunt niet alles hebben.

Als foto hebben we er eentje uit de site van Twisted Sifter geplukt.

Tot morgen.

Vakantiekiekje

Een aantal jaar geleden zwierven mijn lief en ik door Frankrijk.

De aanleiding allereerst was French Sister

Na een aantal dagen bij haar begon het dan te kietelen

Pakten we de auto en zette de reis in grote lijnen neer.

Deze keer wilde we binnendoor

We reden waar er B, C en D wegen waren en trokken noordwaards.

Zo af en toe gaf Jeroen me de kaart want Tom Tom bestond nog niet.

Aangezien mijn richtingsgevoel en kaartoverzicht totaal anders is dan die van mijn lief

Zo kwamen we op plekken waarvan we van het bestaan niet wisten.

Zo kwamen we bij dit kasteel en hebben hier gepicknickt.

Ik maakte hier een groot aantal foto's want dit soort behuizing vinden we niet om de hoek.

Prachtig kasteel, vinden jullie niet? 

Ableren.

Is dit een nieuw scrabbelwoord?

Ja en neen.

We zijn gisteren naar het EMC geweest bij de hartspecialist.

De behandeling die mijn lief heeft ondergaan heeft geen nut gehad.

Nu gaan we weer een stap verder.

Zijn hart gaat te snel en op den duur is de schade aanzienlijk.

Dus gaat de gespecialiseerde verpleegkundige aan de specialisten vragen of Jeroen hiervoor in aanmerking komt.

Wat houdt dit in?

Dat er bij de bloedvaten die in het hart komen aan de ingang littekens worden gemaakt om de elektriek stromen te temperen.

Een grote ingreep dus.

Helaas, eigenlijk geen keus.

Over 14 dagen weten we meer.

Zonder titel.

De vis in het water is stil,
het dier op de aarde maakt gerucht,
de vogel in de lucht zingt.
Maar de Mens heeft in zich de stilte
van de zee, het gerucht van de aarde
en de muziek van de lucht.

Uit "Zwervende Vogels" van Tagore.

Een photo is bevroren tijd

Gesprek

Goedemiddag mevrouw.

Goede middag meneer. Heeft u soms een groot bot voor de hond?

Nou, daar in de mand liggen de botten.

Nee, die wil ik niet. Ze zijn gerookt en dat is te zout.

Daar liggen ook botten.

Dat zijn geen echte botten. Ik wil een bot vers van de koe zogezegd.

Hoe bedoelt u?

Oh, u heeft niet wat ik wil hebben.

Goedemiddag meneer.

Goedemiddag mevrouw. 

Ouderwetse spelletjes

Ken je ze nog? Die ouderwetse spelletjes die werden gespeeld tijdens fuiven en feesten. De kringspelletjes. Hup! Iedereen in een kring en er werd een gezegde op een blad papier geschreven, deze werd door de volgende getekend, de tekst werd weg gevouwen en de volgende moest de zin weer opschrijven. Dit werd herhaald tot de laatste man.

Of er werd een zin in de oren gefluisterd van de buurman, die dat deed bij zijn of haar buur enz.

Wat er meestal uitkwam was volkomen gebazel dat niets had te maken met de oorspronkelijke zin of gezegde.

Waarom schrijf ik dit? Eigenlijk omdat ik steeds sterker het idee heb dat dit soort spelletjes overal wordt gespeeld en wat enger is, volkomen serieus genomen.

Gebeurt er iets dan wordt een een blik kenners losgetrokken en ik zie ze dan alles beweren waarvan ik denk dat is natte vinger werk. Iedereen weet het beter dan iedereen hoe anderen het bedoelen of gaan doen. Dood eng. Alles wat er geschreven of gezegd wordt is de waarheid wanneer de goede het zegt en een leugen wanneer de opponent het zegt.

Dan denk ik weer aan die kringspelletjes tijdens het feesten.