Vandaag

Waarin een museumbezoekje een, bijna, wereldreis, werd.

Ik had een museumjaarkaart aangeschaft en bedacht me, daar ga ik vandaag gebruik van maken.

Er is een soort Museumplein in Rotterdam op het Eendrachtsplein.

Dat wist ik.

Dus daar stapte ik uit de metro, liep naar boven en wat nu?

Ach, die huisjes ken ik al. Witte decor huizen.

Liep het plein op. Dat word ook al verbouwd.

Geen enkel verwijsbord te vinden.

Vroeg aan een inboorling waar de kunsthal te vinden is.

Ze vertelde me de weg, toch was het even zoeken want daar is ook een soort park.

Eindelijk, gevonden. Maar nu. Waar is de ingang?

Gelukkig hier.

Checkte in en ging alles bekijken.

Eerst was er een foto expositie.

Hé? Dit is toch het foto museum niet?

Het waren foto's van Robert Mapplethorn. Nooit van gehoord. Portret foto's. Ik was er niet weg van alhoewel hij de hemel in werd geprezen.

Zijn bloemenportretten: prachtig.

Daarna naar een of ander deel waar er cursussen werd gegeven?

Voor de rest was het museum gesloten. In september komt er weer iets nieuws.

Mopperend ging ik naar buiten. Dat hadden ze beneden kunnen vermelden.

Toen naar Museum Booymans van Beuningen gegaan waar de ingang ook wat lastig te vinden is.

Dit is een echt museum. Ben niet naar de tentoonstellingen geweest maar beneden naar gekloste of geborduurde kant gekeken. Ze hebben een hele collectie van die momenteel wordt uitgezocht.

Ook een afdeling van design door de eeuwen heen.

Ik hou hiervan en toen wilde ik naar huis.

Ging rechtsaf langs een beeldwerk van Picasso en ging lopen. Ik dacht dat ik wist waar ik heen ging. Niet dus. Ik ging een paar keer links en hoera: de Witte de Withstraat. Die ken ik. Deze volgde ik en wat zag ik toen? Dat beeld van Picasso weer. Draaide me om en kwam later bij het Erasmusbrug. Daar wil ik niet zijn! God zij dank, daar is de metrohalte. Eendrachtsplein! Naar huis. Ik was bek af. Vertelde mijn avontuur aan Jeroen en die kwam niet bij van het lachen. Heb ik wel eens geschreven dat ik een kei ben in het verdwalen?