Hij zou 40 jaar geworden. Mijn ukkie, kleintje. Erwinischkie was mijn koosnaam. Juli is zijn geboorte en sterfmaand. Ik weet het. Het gebeurde 35 jaar geleden en niemand, behalve Roen en ik herinneren dit. Tenminste, zo lijkt het. Zo gaan, zo heb ik het vernomen, zijn broer en gezin + de vader gezamenlijk naar zijn grafje. Ik mag mee maar Jeroen niet, tenminste van zijn vader. Dus gaan we niet. Jeroen was er bij en heeft mee gerouwd. Maar ja, hij is niet welkom. En voor de rest van de familie wordt hij doodgezwegen, alsof hij niet heeft bestaan. Het is moeilijk dan om niet verbitterd te geraken en wij kunnen nergens ons verdriet kwijt. 35 Jaar lijkt heel lang geleden en toch is het soms zo korte tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten