Telefoontje.

Ineens klonk het.

Het langverwachte telefoontje van het Erasmus MC

Mijn lief wordt morgenochtend verwacht.

Daarvoor was er een langzaam ritme in onze dagen ontstaan.

Roen voelt zich allesbehalve oké en maakt er het beste van.

Elke dag is anders dan de andere maar toch ook weer niet.

Hij word nu opgenomen om allerlei tests te ondergaan want de artsen weten het eigenlijk ook niet.

De oude medicijnen tegen zijn spierziekte werken niet meer zoals voorheen.

We hadden eigenlijk niet meer te doen dan de dagen te overleven en ik ben in ons fotoarchief gedoken.

Eventjes in het verleden toeven.

Deze foto is genomen op de pier in Hoek van Holland

Samen met zijn zusje.

Jesse was er nog.

Het was een leuke dag.

Later gaan we er weer eens heen en dan maken we er een nieuwe leuke dag van.