Vandaag ben
ik niet echt in Schiedam.
Mijn
gedachten zijn in het zuiden des lands.
Bij mijn
hartsvriendin, een stuk uit mijn hart
Terwijl zij
rondrent in de mallemolen dat leven heet.
We hebben
afscheid genomen van haar vader alhoewel ik nog niet bij haar ben geweest.
In deze
dagen word je geleefd door de regelingen die je moet treffen;
Van hoe gaat
de kaart eruit zien, wie gaan we allemaal verwittigen, wanneer gaat het echte
afscheid beginnen, welke muziek, welke teksten en wie gaat er spreken.
Van hoe gaat
de receptie gebeuren, wat wordt er genuttigd. Wie gaan er mee naar huis.
Later,
wanneer de mensen weer naar huis zijn gegaan en ze wil dat ik kom dan pak ik de
trein en ga.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten