Heden wordt Verleden.

Het huis waarin ik geboren werd is afgebroken; mijn ouders leven niet meer, mijn broers en zusters wonen ver van mij vandaan. Er is niemand in mijn nabijheid met wie ik mijn  jeugdherinneringen deel en ik kan niet teruggaan naar mijn moeders armen, naar mijn vaders huis.

De meester zei hierover: indien de banden met het verleden tastbaar blijven worden zij door de tijd losser gemaakt. Indien ze, zoals ze bij jou het geval is, geheel verbroken zijn, bedenk dan dat ook het heden eens verleden zal zijn; laat niet, uit heimwee naar gisteren, vandaag ongemerkt aan je voorbij gaan.

Uit: Gesprekken met de meester, geschreven door Carla Krüger uit 1947.

Vandaag.

Vandaag ben ik niet echt in Schiedam.

Mijn gedachten zijn in het zuiden des lands.

Bij mijn hartsvriendin, een stuk uit mijn hart

Terwijl zij rondrent in de mallemolen dat leven heet.

We hebben afscheid genomen van haar vader alhoewel ik nog niet bij haar ben geweest.

In deze dagen word je geleefd door de regelingen die je moet treffen;

Van hoe gaat de kaart eruit zien, wie gaan we allemaal verwittigen, wanneer gaat het echte afscheid beginnen, welke muziek, welke teksten en wie gaat er spreken.

Van hoe gaat de receptie gebeuren, wat wordt er genuttigd. Wie gaan er mee naar huis.

Later, wanneer de mensen weer naar huis zijn gegaan en ze wil dat ik kom dan pak ik de trein en ga.

Communicatie.

Na dagen gereutel aan onze communicatie lukt het eindelijk!

Mijn lief, de scheet had office 2016 aangeschaft en wilde die met me delen.

Dat ging niet zoals hij wilde.

Hij haalde alles uit de hoge hoed alleen de hoed van mijn pc was nóg hoger.

Dagenlang werkte hij en weende bitter  toen dit alles niet lukte

Uit pure wanhoop stelde hij aan mij voor dat de pc in de fabrieksinstellingen zou worden hersteld.

Ik stemde natuurlijk in want het geworstel was omdat hij mij een groot plezier wilde doen.

Als dat geen liefde is dan weet ik het niet.

Nu heb ik weer een tamelijk maagdelijke pc want de begininstellingen zijn door Jeroen erbij gedaan.

Was ik slimmer dan hij?

Natuurlijk niet!

Ik was mijn mobieltje kwijt en zelf wanneer Jeroen hem belde hoorden we niets.

Kwijt dus, zo dachten we en blokkeerde alles.

Jeroen had daarna een goed gesprek met Ben, bestelde een nieuwe SIM kaart met het oude nummer en dank zij mijn Vlaardingse vriend heb ik een oude Apple mobiel gekregen om deze tot 1 juni te gebruiken, dan neem ik een nieuw abonnement.

Daarna vonden we mijn toestel en het geluid bleek op stilte gezet te zijn.

Zucht.

Mooi plaatje.

Mijn lief is hard aan het werk met de diverse manieren om de wereld te bereiken qua internet, tv en geluiden met elkaar te vinden. Zoals gebruik is de praktijk lastiger dan in theorie. Ik laat het gebeuren, dat vindt hij het prettigst maar ook mijn woordprogramma is onder revisie en dus schrijf ik rechtstreeks via mijn blog.  Ook dit gaat voorbij en gaat alles bijna weer als vanouds.
Wordt vervolgd.

Een gewone grijze dag.

Een gewone grijze dag.

Woensdag de zoveelste.

Niets bijzonders vandaag.

Grijze wolken zweven langs ons raam.

De verplichtingen zijn gedaan.

Lekker niksen dus.

Kopje thee nuttigen.

Jeroen naar bed sturen, dit heeft hij nog hard nodig.

Lekker lezen.

Meisje en katjes zijn bezig met hun grootste hobby; slapen.

Heerlijk, deze lekkere luie dag.

40 Jaar.

Ik zit samen met een aantal vrouwen in het feestcommissie.

De winkel in Schiedam bestaat 40 jaar!

Dat is de moeite van een groots feest waard.

Dus, gisteren zaten we om 2 uur des middags rond de tafel om dit alles te bespreken.

Een aantal ideeën waren al verstuurd naar het bestuur en wij hadden ook een aantal items.

Ikzelf dacht aan een verjaardagsfeest met in elk weekend in mei een ander continent in de schijnwerpers te zetten.

Feesthapje, cadeautjes die we zelf rondelen, want er was al geopperd om de hele maand mei als feestmaand te benoemen.

Zo vlogen de issues over de tafel rond en het bestuurslid werd knetter van al dat gebep.

Er is al het een en ander op papier gezet toen we naar huis gingen.

En wat ga ik doen.

Mandala’s die ingekleurd worden door volwassenen van het web plukken.

Oude foto’s bekijken om te zien of er een aantal de moeite waard zijn om te vergroten en deze op de muren te hangen als herinnering aan het verleden want 40 jaar is niet niks.

Winter

Eindelijk!

Palermo Da Franco

Het oudere echtpaar gaat steeds luider praten. Besmuikt zegt de bazin tegen ons: ‘vind je het gek, na anderhalve liter wijn en acht Limocello’s?  Maar ja, ze komen hier al twintig jaar, dan ga je je thuis voelen, nietwaar?’  

We bevinden ons in De Italiaan, pizzeria trattoria Palermo Da Franco in de Zwart Janstraat. Je stapt er zo de jaren zeventig binnen. De zaak is stijlvast gedecoreerd, afdakjes met echte dakpannen, steenstrips en granol op de spaanplaten wanden, stoffige plastic bloemslingers, Chiantiflessen en visnetten aan de muren, alsmede Italiaanse antieke landbouwgereedschappen, plastic druiventrossen en reisbureauposters. De menukaart blijkt zich verschanst te hebben onder doorzichtig, verweerd plastic dat bovenop het tafellaken is gelegd. Je kan het lezen maar niet pakken. Palermo Da Franco is het oudste Italiaanse restaurant van Rotterdam, misschien wel van Nederland, en beslist het oubolligste. De zaak is stampvol maar de bazin is volkomen zen; ontspannen en ongehaast. ‘Heb jij nou nog niks te drinken gehad, Arie? sorry, ik ga het gelijk halen. Dan is dat drankje van het huis, hoor!’

Sinds de opening in 1969 is er niets veranderd, alle restaurant- en culinaire trends zijn aan hen voorbij gegaan, zonder indruk of invloed achter te laten.

Het eten is navenant traditioneel, eenvoudig en billijk geprijsd.

Wij krijgen de koffie van het huis omdat we ‘zo lang’ hebben moeten wachten. Misschien was dat wel zo, maar daar waren we ons niet van bewust; we hebben ons kostelijk vermaakt,

Zonder titel.

Anderen kennen is wijsheid:

Jezelf kennen is verlichting.

Om anderen de baas te zijn moet je sterk zijn:

Jezelf de baas te zijn vereist ware kracht.

Lao-Tse, Tao te Tjing. 

Hervonden schatten.

Mijn lief is naarstig aan het werk.

Druk bezig met het graven naar de namen van de diverse artiesten.

Sinds we lid zijn van One Drive zijn de documenten en foto’s in de lucht geworpen.

Nadat we de DVD schijven in de DJ box hebben gedeponeerd kwamen we DE SCHIJVEN tegen.

We zijn zo 6 jaar geleden verhuisd naar ons huidig adres en dit huis is een stuk kleiner.

Jeroen kende een stel wiens man een grote liefhebber was om elpees in DVD schijven te transformeren.

We hadden zo’n kleine 1243 elpees die we door plaatsgebrek niet mee konden nemen.

De man was zo vriendelijk alle elpees te verhuizen.

Zijn vrouw was ook blij, dan had hij wat te doen.

Nu is alles op One Drive gestort, Jeroen probeert nu dus alle namen te vinden en terwijl we naar de muziek luisteren  genieten we van alle “Hervonden Schatten’.  

Regen.

Meisje en ik lopen door de regen.

Slagregen, motregen, stijgingsregen, stuwingsregen, frontale regen, hagel, ijzel etc.

Dan zien we de meeste wolken zoals schapenwolken, cumuluswolken, Stratocumulus, Cumulonimbus, Stratus, enz.

Soms wanneer we geluk hebben dan is er kermis in de hel.

10 spreekwoorden en uitdrukkingen bevatten ` regen`

1.    als het in de kajuit regent druipt het in de hut (=als de baas problemen heeft, krijgen ook de ondergeschikten hun deel)

2.    als het melk regent, staan mijn schotels omgekeerd. (=wanneer ergens iets voordeligs te verkrijgen valt, loop ik het steevast mis.)

3.    als honden konden bidden zou het kluiven regenen. (=als is een niet ter zake doende opmerking.)

4.    Avondrood, mooi weer aan boord, morgenrood, regen in de sloot (=Eerste deel is 60% waar, tweede deel is onbetrouwbaar (KNMI))

5.    de regen schuwen en in de sloot vallen (=door iets onaangenaams te ontwijken in nog groter problemen komen)

6.    het regent bakstenen (=gezegd van een hevige hagelbui)

7.    het regent pijpenstelen (=het regent heel hard)

8.    na regen komt zonneschijn. (=na een periode van tegenslag, komt er een betere tijd.)

9.    van de regen in de drup (=niet veel opschieten, van moeilijke omstandigheden in nog moeilijkere omstandigheden terecht komen)

10.          verrijzen als paddenstoelen na een regenachtige dag (=plots tevoorschijn komen)

Deze 10 heb ik geplukt uit het Google book.

Niet te vergeten de regenliedjes zoals:

Raindrops keep falling on my head.

https://youtu.be/P_5l6rIUu4A

Wat wil je, de laatste tijd zingen we en springen we wanneer het voor korte tijd niet regent laat staan dat de zon schijnt.

 

Luctor et emergo.

Wapenleus van Zeeland.

Oftewel; ‘Ik worstel en kom boven’.

Ik kan het niet laten om hier aan te denken terwijl mijn lief aan het worstelen is.

Hij worstelt om de communicatie tussen t.v. en soundbox met alle apparatuur die we hebben en alle abonnementen te laten communiceren.

We hebben een blue ray/dvd/cd speler.

Ook pc en tv en boxen

De boxen vormen het probleem.

Wanneer we contact hebben met het een dan vertikt het ander om mee te doen.

Dus stopt Jeroen allerlei draden door elkaar.

Wanneer ik het een doe dan doet het ander het niet en omgekeerd.

Talloze mogelijkheden en verschillende kabels zijn er van hdmi tot glasvezel en ouderwetser.

Uren is hij hier mee bezig en ook een aantal dagen lang.

Ik bewonder zijn geduld en hij is vandaag een stukje verder gekomen want;

De dvd blue ray is nu aangesloten op de soundbar.

Nu alleen de rest nog.

Gelukkig hebben we geen haast. 

Loopdag.

Jeroen heeft zijn dag  niet dus ben ik de loopvrouw.

Lopen met Meisje.

Lopen naar de tram die me naar onze huisarts brengt.

Mijn lief en ik hadden een dubbele afspraak.

We hadden ons goed voorbereid en ik had de briefjes bij de hand.

Alles werd goed doorgesproken.

Toen weer naar huis en dan via de apotheek.

Weer lopen met Meisje.

Ondertussen een voor mij bekend liedje aan het neuriën.

Was vroeger verzot op Ierse folkrock.

Dit is van Fairport Convension genaamd  “Wal awhile”.

https://youtu.be/BARaHGiNXZg

Veel luister plezier.

1950

Mijn geboortejaar

We dachten; Dit is nu de vooruitgang!

We gingen naar het strand in onze vakanties.

De auto’s hadden nog hun eigen smoelwerk en waren nog een luxe product.

De wegen waren al bomvol, zo werd er verteld.

Mijn vader vertelde dat wanneer je een rijbewijs wilde halen, dan gaf je de examinator een fles jenever en reed langs de rotonde heen zonder de stoep te raken, en dan had je hem.

De vrouwen hadden dezelfde rechten als haar kinderen en de man was de ‘keizer’ in huis.

In de RK kerken en internaten werden de kinderen werden volop misbruikt.

Toen hadden de notabelen nog alle gezag.

Jullie houden ze dom zeiden ze tegen de kerk en wij houden ze arm zei het gezag.

Was je vader slager, dan werden hun zonen slager.

Nederland was vastgemetseld in ongeschreven wetten en werd door de buiten wereld als tolerant beschouwd.

Dit was de goede oude tijd, zoals we die nu noemen.

https://youtu.be/CvmmoYpYez4

Gesprek.

Heb je dat ook wel eens meegemaakt?

Wat!

Nou, ik was op bezoek bij een Nederlands/Indo gezin.

En toen?

Toen ging ik naar de plee en zag daar een plantenspuit daar. Ik dacht toen. ???Wat doet dat daar want er was geen plant te bekennen.

Ik heb dat ook wel eens meegemaakt en vroeg me hetzelfde af.

En toen?

Toen ben ik een paar keer blijven eten en ineens snapte ik alles!

Oorlog CQ Vrede

Mijn lief en ik volgden het nieuws en wat er zich afspeelt in Duitsland.

Het molesteren en verkrachten van vrouwen

Het geroep van: “Het zijn de vluchtelingen”.

Ik zet daar mijn vraagtekens bij.

Is dit niet iets wat in het straatje ligt van ISIS?

Molesteren en verkrachten van vrouwen wordt gezien als een normale oorlogshandeling en dat gebeurde dus altijd ver buiten Europa.

Nu gebeurt dit binnen onze grenzen en gelijk steken de onderbuikgevoelens weer eens op.

Weg is ineens ons verstand en gezonde vraagstelling.

Die vluchtelingen zijn net binnen en we gaan er van uit dat ze nu alles van Europa weten en de weg kennen.

ISIS zag bij de gewapende strijd dat we ons als Europeanen het hoofd koel houden en de vluchtelingen een plek gunnen.

Tenminste bij de meeste mensen.

Dit zint hun niet want ze willen angst en paniek zaaien.

Alles is te georganiseerd gebeurd.

In 3 steden tegelijkertijd.

Ik zet er dus mijn vraagtekens bij en ik hoop dat velen met mij dit zullen doen.

De Zee

Genomen 1993 op het Scheveningse strand.

De zee geeft en de zee neemt. 

Afscheid 1959.

Een gerafeld, verfomfaaide foto uit 1959

We waren in Rotterdam

De Holland Amerika lijn

De Zuiderkruis.

We gingen met zijn allen weg naar Amerika.

Volgden de dromen van onze ouders

Daar aan de andere kant van de oceaan

Zou zijn/hun droom uitkomen.

Aan ons werd er niets gevraagd

Dat was toen heel gewoon

Het werd toen aanbevolen, die verhuizing  naar verwegistan.

We noemden ons toen emigranten

Nu zouden we economische vluchtelingen worden genoemd.

Eigen werk

Dit is oud werk dat ik creëerde  in een 2 jarige opleiding in Leiden. Dit is een van de proefmonsters van de diverse druktechnieken.

1-1-2016

Ik wens iedereen een gelukkig en gezond 2016.