De meest
dodelijke woorden die ik tegen mijn lief kan zeggen. Hoe vaak is dit al gebeurd!
Na meer dan 34 jaar samen krijgen deze woorden een zwaardere lading. Er klinkt
dan een dof, hol gekreun uit zijn mond. Oh, neen! Het kan niet waar zijn. Ik
zie dan ineens een stelletje dodelijk vermoeide ogen en zijn huis toont dan een
grauwtint dat zelfs een zombie zou verschrikken. Het kan over alles gaan. Een
vlaag van culinaire experimentairzucht waaruit je dan moet afwachten hoe dit
afloopt. Of het is een gruwelijk brouwsel waarna hij dágen zuurremmers moet
gebruiken of zoiets heerlijks dat hij een tijdlang met een verheerlijk gezicht
rondloopt. Helaas, dat is dan eenmalig want her creëren, dat lukt dan niet
meer. In ons oude huis hadden we balken plafond en mijn idee was om het dak te
isoleren en latjes op de balken te schroeven en daarna laminaat te zagen die
daartussen geschoven moest worden. Het werd een hel voor mijn lief. Elke plaat
laminaat moest anders worden gezaagd want de balken liepen niet gelijk. Trapje
op, trapje af. Meten en hermeten. Hij liep na dit karwei minstens een maand
kreupel rond, zo pijnlijk was zijn rug geworden. Maar, concludeerde we beiden:
het plafond is schitterend geworden. Zo kan ik nog vele anekdotes vertellen
maar dan wordt dit stukje te lang en zal niemand het lezen want tijd is
kostbaar. Tot de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten