Achter mijn pc.
Ik ben thuis en mijn lief
in het ziekenhuis.
Hij is opgenomen.
Krijgt een pacemaker om
zijn op hol geslagen hart tot rust te brengen.
Geen sinecure, zo is het
me verteld.
Hij wordt niet onder zeil
gebracht want ze willen dat hij er bij is.
Dit schijnt nogal pijnlijk
te zijn.
Voel me dus machteloos
Vanmorgen heeft hij al
gebeld om me te vertellen dat de voorbereidingen gaan beginnen.
Het was half acht.
Hij of een verpleegkundige
belt me wanneer hij weer op zaal is.
Dan ga ik naar hem toe.
Nog een nachtje slapen
zonder hem
Morgen haal ik hem op en
dan begint mijn werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten