Werkplek

Zo wordt die niet.

Al sinds we verhuisd zijn zoek ik die.

Een werkplek.

Er werd een bureau gezet in het kleine kamertje,

Maar...

Op de een of andere wijze slibt die altijd vol.

Met lege dozen van apparaten die we hebben aangeschaft en die we toch moet uitproberen of die het doen, hoe die werken, enz.

Met spul waar we op dat moment even geen andere plek kunnen verzinnen.

Houden we die, kunnen we er iemand anders mee plezieren?

Iedereen heeft zo'n plek.

Dus, wanneer ik wil tekenen of zoiets moet ik die tafel vrij maken en uitfiegelen waar ik kan zitten.

Op de tafel in de woonkamer is er hetzelfde probleem.

Daar zitten Jeroen en ik zij aan zij achter onze pc's.

Ik werk nu met houtskool en dat stuift.

Dus daar is het ook niet best om ermee aan de gang te gaan.

Wij hebben samen een oude oplossing besproken.

Een klaplessenaar aan de muur in de gang.

Daar kan ik gaan zitten wanneer ik maar wil want ik heb ook al een klaptafeltje binnen handbereik om de materialen op te leggen.

En wanneer ik er mee stop hangt het tegen de muur en dan hebben we er geen last van.

Geen slecht idee vinden we.