Transformatie.

Gisteren hadden we bezoek. Van een man die Jeroen kent via zijn oude werk. Een met zichzelf worstelende man die met Jeroen wilde praten en duidelijk om hulp vroeg van een Jeroen die er eigenlijk niet meer is. Hij was een behandelaar, maar die deur is gesloten.  Eentje die er zo uitziet, zijn stem heeft. Maar Jeroen is aan het veranderen. Wat wil je na deze diagnose en behandeling. Mijn lief  loopt tegen grenzen aan die hij wel bij anderen zag en meeleefde maar nu zelf ervaart. Hij is nu afhankelijker van anderen. Door de pijn, medicatie, een veranderend lijf transformeert hij in een mens die Jeroen nog moet leren kennen en vertrouwen. Dit zijn de pijnlijke levenslessen die diep doordringen in zijn essentie wie hij was, is en zal worden. Ik loop naast hem en verander met hem mee. Waar hij zwakker wordt zo word ik sterker. Waar hij de grenzen zoekt zo vind ik de mijne. Lastiger is dat ik een vrouw ben. Wat bewonderd is in een man wordt als vrouw vaak niet in dank afgenomen. Een krachtdadige man wordt als vrouw een bitch genoemd. Een duidelijk man wordt als vrouw een haaibaai gezien, eentje met haar op haar tanden. Maar we zijn een team en als het goed is vullen we elkaar aan. Samen zijn we sterk. Dit wordt niet altijd gewaardeerd. Het zij zo. Ik kan ‘t niet iedereen naar z’n/hun zin maken. We zijn aan het transformeren en nu komen kwaliteiten naar boven die we niet van onszelf en de ander kennen. Samen transformeren we en misschien worden we een beetje meer onszelf.