Vanmorgen dacht ik, ik zal Els wat werk uit handen nemen, en ik pakte mijn scootmobiel en reed naar de Nolenslaan voor een paar boodschapjes. Maar bij de eerste hobbel op het fietspad schoten de tranen al in mijn ogen. Ik dacht thuis kan ik min of meer en voorzichtig zitten, dus zal dat op de scoot niet anders zijn. Nu dat bleek een vergissing, een heftige inschattingsfout. Bij de winkel heb ik de winkelier gevraagd een doosje tussen mijn voeten op de scoot te zetten, want tillen mag en kan ik ook al niet, en hij was hartstikke aardig en zag aan mijn van pijn vertrokken, witte gezicht al dat het niet goed ging. Ik was me toch blij dat ik weer thuis was. Maf hoor. Thuis heb ik wat extra Tramadol genomen en ben even een uurtje gaan liggen om bij te komen, en heb gelijk mijn afspraak voor fysio vanmiddag afgezegd, want zo'n ritje is niet voor herhaling vatbaar voorlopig.
Zo kan je je lelijk verkijken en de ingreep afgelopen woensdagmiddag was natuurlijk toch nogal heftig. Weer wat geleerd. Voorlopig binnen zitten/liggen/hangen dus en een grotere portie vitamine G(eduld) tot me nemen. GGggrrrr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten