Zo herinner
ik me het uitzicht uit het huis van French sister.
Dat
onbelemmerde uitzicht.
Jeroen
vertelde me waar ik dan naar keek.
Daar woont
die en die en daar ligt dat,
Het was een
piepklein dorpje met een enorme zeer oude kerk
De
begraafplaats waarop de graven
halverwege in de grond en daarop de ‘huisjes’ lagen.
Deze foto is
genomen na het maaien en binden van het gras.
Het tijdstip
was tegen de avond want dan heb je van die mooie schaduwen.
Helaas, die
tijd is voorbij.
Er zijn nu
heel veel huizen bijgebouwd en dus meer buren.
Doordat haar
oud geliefde nogal slordig was met het opmeten van de grond leeft ze in onmin
met de buurman die van ruzie maken houdt.
Wij denken
dat we niet meer naar haar gaan want er is nog zoveel meer wereld die we willen
gaan verkennen.
Daarom is deze foto me erg dierbaar, dit stukje
verdwenen Frankrijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten